.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.
ประตูบานเดิมถูกเปิดออกอีกครั้ง
ฉันเข้ามาอยู่เพียงลำพังในห้องสีครีมห้องเก่า
เปิดเพลงช้าๆฟังไปเบาๆ
ปล่อยอารมณ์เหงาให้ลอยไปกับสายลมที่พัดเป่าผ่านเข้ามา
นั่งอยู่ในมุมมืดของห้อง
น้ำตามันเริ่มไหลนองเพราะเหว่ว้า
ยกแขนเสื้อขึ้นมาซับน้ำตา
แล้วล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยล้า ปวดหัวใจ
น้ำตายังคงรินไหลไม่ขาดสาย
กอดตัวเองด้วยความเดียวดายเพ้อไหว
คิดถึงอ้อมกอดของคนดีที่เคยให้อุ่นไอ
คิดถึงรอยจูบพริ้วไหวที่เธอเคยให้กันทุกที
เสียงเพลงที่เปิดไว้จบลง
เหลือเพียงเสียงสะอื้นของหัวใจที่ยังคงรานรนอยู่ตรงนี้
สายฝนเริ่มตกพรำนอกหน้าต่าง ความอ้างว้างมันเริ่มทบทวี
สายลมพัดไหวจนแสงเทียนที่จุดไว้ริบหรี่ ดับลง
ลุก
625
2
0
หน้าส่วนตัว
