ธรรมาภิวัฏ
ด้วยหัวใจคิดนึกระลึกถึง
ความคนึงเห่ห้วง..แว่วหวาน
หวานในจิตสนิทในหัวใจงาม
เก็บความรักวันวานจารดวงใจ
ก่อนเคยเชยชิดสนิทรัก
แน่นหนักรู้สึกระลึกได้
มีเธอมีเราเคียงข้าง..ข้างใน
อุ่นใจลุ่มลึกทุกครา
คำที่เธอเคยบอก
เราจะมิพลัดพราก..ดอกหนา
เด็ดดอกไม้ที่ริมธารา
วางไว้ต่างสัญญาใต้โขดหิน
รินรินน้ำไหลใสสด
ราดรดดวงใจ..ไม่สูญสิ้น
รักเธอเท่าฟ้าเคี้ยงคู่ดิน
แม้นห่างฟ้าก็ไม่สิ้นกั้นใจเรา
หลากทางที่หลากสาย
ก่อนปลายคืนวันอันเงียบเหงา
มีเพียงทางหนึ่งซึ่งถือเอา
กลับไม่เป็นดังเฝ้าปองใจ
เธอกระซิบว่า..
ยังจำสัญญาดวงดอกไม้
ถึงไม้โหยโรยดอกแห้งกระจายไป
กลับเกลื่อน ผลิเมล็ดกลีบใบงดงาม
ใต้ร่มเงาเง
1778
2
0
หน้าส่วนตัว
