หน้าส่วนตัว
***เมื่อฝนซาฟ้าคงจะสดใส
แล้วหัวใจคงเป็นเช่นฟ้าสวย
เมื่อฝนมาฟ้าครึมใจระทวย
เรามันห่วยน้องเจ้าเขาจึงลา
***เมื่อเค้าไปดั่งใจมีเมฆหมอก
พูดไม่ออกบอกใจไม่ห่วงหา
แต่ทำไมต้องไหลเล่าเจ้าน้ำตา
นองเต็มหน้าทั่งรู้ว่ามันน่าอาย
***แต่ยังมีบางคนเค้าคอยห่วง
น้ำตาร่วงเคียงข้างไม่ห่างหาย
มาคอยปลอบให้ความเศร้าบรรเทาคลาย
จนกลับกลายสัมพันธ์นั้นเพิ่มพูน
***จากที่เศร้าเหงาหงอยก็พลอยเปลี่ยน
ใจได้เรียนรู้กันมันไม่ศูนย์
ความสัมพันธ์จากเพื่อนทวีคูณ
1708
3
0
