ส.คลองแสนแสบ
ยามอ้างว้างเหว่หว้าใจหว้าวุ่น
สำนึกในใจคุกรุ่นจวนเจียนไหม้
จะคิดการคิดก่อสุดท้อใจ
สรรพสิ่งล้วนจัญไรสุดใจรับ
ยามอุ่นอบอวลไอใจระรื่น
ทั่วทุกยามนั่งนอนยืนแม้นตื่นหลับ
สุขดิ่งด่ำล้ำเหลือคณานับ
ดั่งหนึ่งว่าจะไม่ลับลาโลกนี้
นั่นย่อมเป็นย่อมใช่ ใจมนุษย์
แสนยากสุดกำหนดวางเป็นทางที่
ไม่อาจหยั่งรู้ตามความพอดี
เพราะใจมีใจเป็นเช่นอย่างใจ
ใจจำแนกแยกมนุษย์เป็นคณะ
คนใจพระ ใจกุศล คนใจใหญ่
คนใจเค็ม คนใจจืด ล้วนแต่ใจ
คนใจไม้ไส้ระกำ ใจดำแท้
คนใจร้าย คนหลายใจ ใจหลายรัก
คนใจหนัก คนใจเบา