แก้วประภัสสร
เหมือนทุกอย่างเปลี่ยนแปลงฟ้าแกล้งว่า
ภาพเบื้องหน้าแลเห็นหลืบเร้นสลัว
เหมือนจะชัดแต่พล่าคล้ายตามัว
แปรกลับขั้วบวกลบกลบเรื่องราว
ภาพเคยงามยามมองเพราะต้องจิต
ต่างก็คิดสรรสร้างห่างเรื่องฉาว
แต่วนเวียนโลกีย์อาจมีคาว
ต้องถึงคราวลาแล้วจากแนวเดิม
แม้มีบุญวาสนานำพาพบ
อาจได้คบหนุนย่างทางส่งเสริม
แต่หากไร้บุญส่งลงแต่งเติม
คงต้องเริ่มทำดีนี้ต่อไป
โอ้อกเอ๋ยเคยรักจักเงียบเหงา
เหมือนใจเราเริ่มสั่นแลหวั่นไหว
หยุดคร่ำครวญทวนความที่เป็นไป
สวรรค์ไซร้ไยแสร้งแกล้งหลงทาง
แก้วประภัสสร
02 ธันวาคม 2552
กลอนไม่เกี่ยวกับภาพ และภาพก็ไม่เกี่ยวกับกลอนค่ะ คริ
แรงบันดาลใจจากภาพของเด็กหญิงอ
2881
34
0
หน้าส่วนตัว
