ขุนพ่ายสุรา
เมื่อสายไยแห่งรัก พักขาด
สายใจวาด ขาดฝัน หวั่นไหว
ทางแห่งรัก เริ่มคลอนลงทันใด
สิ่งที่ได้คือช่องว่างระหว่างเรา
เธอเริ่มหมดรักฉัน ลงมากแล้ว
คำว่า "แห้ว" เริ่มชัด เมื่อไร้เขา
คำว่า "ห่วง" เริ่มลาย คล้ายกับเงา
ความโง่เง้า เริ่มเข้า แทนกันและกัน
ฉันอยากบอกเธอไว้ ให้เสมอ
แม้นตัวเธอ จะหมดรักฉัน นั้น
แต่ความรัก ฉันยังคงให้เธอทุกคืนวัน
แม้นว่ามัน จะเป็นคนโง่ในสายเตาธอ
ฉันยอมโง่ โง่ที่ให้เธอมาหลอกใช้
ฉันทำได้ แค่แกล้งโง่ แอบกดไว้
เพราะฉันรู้ หากรู้ทัน รักคงขาดไป
ฉันทนได้ เพราะอยากให้ครองรักนาน
เห็นฉันโง่ ยิ่งโง่ เธอยิ่งชอบ
มาปลอบ ครอบใจ แสร้งคำว่าหวาน
หลอกปั้นน้ำ มาถ่มใจ ด้วยลิ
1035
2
0
หน้าส่วนตัว
