หน้าส่วนตัว
หวนคำนึง
แสนคิดถึงบ้านไพรยามไกลห่าง
หยาดน้ำค้างพร่างพราวยามเช้ารุ่ง
เสียงเรไรร่ำร้องกล่อมคลองคุ้ง
ริมท้องทุ่งนกน้อยต้อยตีวิด
รวงข้าวเหลืองพร่างพรมยามลมล่อง
ธารสีทองหลั่งไหลร่วมใช้สิทธิ์
คนเกื้อกูลต่อกันด้วยฉันมิตร
ร่วมผลิตงานศิลป์บนถิ่นไทย
หวนคิดถึงวันวานที่ผ่านผัน
ภาพเหล่านั้นทุกสิ่งดูยิ่งใหญ่
แม้เป็นเรื่องก่อนเก่าเมื่อเยาว์วัย
แต่ตรึงใจฉันอยู่มิรู้คลาย!ฯ
อริญชย์
๒๓/๙/๒๕๕๕
1029
3
0
