คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เหมือนจากกันทั้งๆที่ยังอยู่
ตาเมินดูทั้งๆที่ยังเห็น
ยิ้มให้กันแต่ใจจืดแสนชืดเย็น
ไม่ต้องเค้นคำแค้นไหน ก็ได้ยิน
คนเคยรักมาสิ้นลดหมดความรัก
ทุกข์ถมหนัก หัวใจดวงดั่งถ่วงหิน
ครารักหวานหวานชื่นดังกลืนกิน
ครารักสิ้น สิ้นหมดไปไม่เหลือเลย
ดอกไม้เอ๋ยเคยช่อชู ก็ดูเฉา
กิ่งไม้เงา เคยไกวกรูก็ดูเฉย
เพลงไพเราะดั่งดับไป กระไรเลย
ความทุกข์เย้ย ยอกย้ำ ย่ำยีใจ
จบกันที รักเก่าที่เศร้าจิต
คนควรคิดถึงวันชื่นและคืนใหม่
บั่นสะบั้น วันเศร้าลวงล่วงทรวงใน
ต่อนี้มันจะจบไปในพริบตา
ขอเธอจรไปยังที่ไม่มีแมว
ฉันจะแจวไปยังที่ไม่มีหมา
รักถึงฆาตขาดกั