milkkyway
ความว่างเปล่ากับความเหงา
คือความเศร้าบนตัวเรา
คุ้นเคยกับการมีเค้า
เหลือเพียงเรากับความสับสนในใจ...
จากบทเพลงที่กล่าวถ้อย
ใจน้อยน้อยจากห้วงลึก
น้ำตาพราวแม้ยามดึก
ครั้นเมื่อนึกถึงคนไกล...
วันนี้เค้าจากจร
ให้อาวรณ์และหวลไห้
ฤาเราทำผิด (เช่น)ไร
จึงไกลห้างร้าง (ตัว) ตน
ฤาเพราะฉันไร้ค่า
แม้เวลามิอาจถม
เป็นคนในยามตรม
เป็นแค่ลมที่เปล่าดาย
ความรักของเค้า-เธอ
ฉันคงเผลอใจอยากได้
หลงคิดเข้าข้างใจ
แท้เป็นได้แค่เงาจันทร์...
...ดึกดื่นเฝ้ากราบวิงวอนขอคุณพระคุ้มครองให้เธอกับเค้าสมหวังดั่งใจปอง...จากคนคนนี้ที่หวังดีมิเสื่อมคลาย...ส่วนฉันคงต้องขอหลบไปพักสักระยะก่อน แล้วจะมาอวยพรให้
968
3
0
หน้าส่วนตัว
