๏ ยามจันทราเริ่มแล้ว........ส่องแสง ร้าวเจ็บยิ่งแสดง...............แผ่ฟื้น หนาวเหน็บดั่งลมแรง........พัดโบก เย็นเยือกยิ่งเจ็บสะอื้น.......อกนี้สั่นหนาว ๚ ๏ วอนลมช่วยโบกพริ้ว.....พัดพา ขอจิตย้ำเตือนมา............ร่วมพ้อง หนาวสั่นจิตตรึงตรา......คอยอยู่ เพียงพี่มาร่วมคล้อง........ดั่งครั้งก่อนกาล ๚๛ ๏๏๏ อาศรมชาวโคลง ๒๐๓ โคลงความคิดถึง ๏๏๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7294070/W7294070.html
1882
1
0
หน้าส่วนตัว
