Completely
ในช่วงเวลาเดียวกัน
เธอกับฉัน ... เหมือนอยู่กันคนละโลก
ฉันยิ้ม ... เธอเศร้าโศก
ทั้งที่โลก ... ก็ใบเดียว
ฉันอยู่กับสายลมและท้องฟ้า
มองดาราท่องไพรวัลย์อันลดเลี้ยว
เธออยู่กลางกรุงกว้างทางเปล่าเปลี่ยว
ตัวคนเดียวห่อเหี่ยวกลางผู้คน
ฉันเก็บใบไม้มาเป่าเพลง
ฟังเสียงนกร้องบรรเลงก็สุขล้น
เธออยู่กลางสี่แยกอันสับสน
ฟังเครื่องยนต์พลางก่นด่ากับชีวิต
โลกฉันไม่มีโทรศัพท์มือถือ
ฉันอ่านหนังสือถูกๆผิดๆ
ยิงนกตกปลาเลี้ยงชีวิต
ปล่อยความคิดไปตามกระแสลม
โลกเธอมีคอมพิวเตอร์
ผู้คนฟุ้งเฟ้อ ... เพ้อพร่ำ ... ขื่นขม
ขนขวายหาเงินแลกสิ่งโสมม
แล้วกลับหลงชื่นชมคิดว่าดี
หน้าส่วนตัว
1231
6
0
