น้องจะหนีพี่ไปไกลสุดฟ้า
แม้น้ำตาเป็นทางแต้มแก้มทั้งสอง
ดั่งสายน้ำท่วมท้นเอ่อล้นนอง
ใจของน้องสุดช้ำทนกล้ำกลืน
จะแสดงแววตาว่าเหย่อหยิ่ง
แม้ความจริงเจ็บกมลสุดทนฝืน
จะตัดขาดเยื่อใยไม่หวนคืน
จะกล้ำกลืนอยู่โดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย
เพียงแต่พี่แจ้งถวิลสิ้นรักน้อง
มีคนครองใจพี่ที่มาดหมาย
เราจะไม่พบกันจนวันตาย