แก้วประเสริฐ
แม่นางพรายตานี
๐ มองเหม่อฟ้าค่ำแล้ว สนธยา
นกหมู่กาพร่ำหา ร่ำร้อง
ประกายสีแพรวมา ทาบก่อ ม่านแฮ
นางหนึ่งพึงมองจ้อง แนบไม้งามไสวฯ
..........................................
๐ รำพึงหันเหม่อมองฟ้าค่ำแล้ว
เสียงเจื่อนแจ้วร่ำร้องก้องเวหน
ตะวันรอนอ่อนช้อยยากเวียนวน
โหยหวนปนสนธยาฟ้าเลือนลาง
๐ สุคนธ์อวลจากสุดาพาลอยล่อง
ผุดผาดผ่องแสงรวีที่เหินห่าง
พิศเพ่งหนึ่งทรวดทรงเอวองค์นาง
งามกระจ่างกลางไม้ไม่ห่างไกล
๐ กลิ่นบุปผากวินตลบจบนาสิก
สั่นระริกห้วงฤทัยแกว่งไกวไหว
เคียงข้างต้นพฤกษาคราแกว่งไกว
แพรวพราวไสวซ่านฟุ้งผดุงชีวิน