19 สิงหาคม 2552 13:11 น.
กิ่งโศก
๏ บุปผาชาติยั่วเย้า กลิ่นกำจร ยิ่งเฮย
รมเล่ห์เสน่ห์ภมร มุ่งล้อม
ปทุมแย้มกลีบกวักกร นุชเพรียก ชวนนา
อกพี่สิเปี่ยมย้อม หยาดยิ้มอยู่เสมอ ๚ะ๛
๏ บุปผาชาติยลยั่วเย้ากลิ่นกำจร
ตรึงภมรร่อนโลมชมฤทธิ์เล่ห์
มธุรสเร้ารุมสุมประเด
พิษเสน่ห์นุชนาถสัตตบรรณ
๏ หรือรอยหัตถ์วาดสร้างเทพวิษณุ
จึ่งประจุบุบุษบามาลาสวรรค์
ณ แดนดินถิ่นน้ำฉ่ำไกวัล
งามข่มจันทร์เบียดดาวนภดล
๏ พิลาศล้ำขำคมโฉมแม่มูล
ขจรกลิ่นพิบูลย์เบื้องเวหน
ปทุมไพรไหวเฟื่องประเทืองอุบลฯ
ท้องสกลบานช่อล้อภุมริน
๏ พี่แลสบพบพาผวาเพ้อ
แหงนชะเง้อพิษสวาทวาดถวิล
กลีบไสวใสกระจ่างสว่างจินต์
ภิรมย์รินล่วงล้นบนแอ่งใจ
๏อุบลอื่นขืนกายหมายหลบซ่อน
อุบลถิ่นอุดรแทรกไศล
อุบลลำของ รีบคลาไคล
อุบลไพรงามเด่นประดุจเดือน
๏ เอื้อมมือเด็ดหมายโน้มชมสนิท
แต่กลัวพิษแอบขมนิยมเฉือน
อธิษฐานบานแต้มแจ่มบ่เลือน
มิห่างเคลื่อนเคียงคู่โฉมตรูอุบลฯ๚ะ๛
อุบล , ปทุม สัตตบรรณ.....หมายถึง ดอกบัว
ลำของ...............หมายถึง ลำโขง
อุดร..................หมายถึง ทางเหนือ
เครดิตภาพ : Google ครับ ขอบคุณผู้ที่หารูปให้ครับ
>
16 สิงหาคม 2552 20:44 น.
กิ่งโศก
๏ อกอวลป่วนยิ่งแล้ว................แม่เอย
เหินห่างพี่คลั่งรำเพย.............พิษเพ้อ
นิราศนุชชิดเคียงเชย...........ใจจอด อยู่นา
ย่ำค่ำชะแง้เง้อ....................จิตแง้มวนหวนฯ
๏ ใจน้าวเหนี่ยวเกี่ยวก้อย.......ริมรัถยา
เนตรสบซึ้งตรึงตรา..............ยั่วเย้า
มือมั่นพี่กุมพา- ....................จรท่อง ทั่วเฮย
ซ่านชื่นรื่นเริงเคล้า.............หยอกล้อคำหวานฯ
๏ คำนึงถึงครั้งกราบไหว้....เจดีย์ องค์ปฐมเฮย
รวมจิตผ่องเฉกมณี.............จรัสรุ้ง
ม่านควันธูปวงรี ................ ผ่านร่าง
พันผูกมัดใจฟุ้ง ..................หนึ่งเนื้อเดียวหนอฯ
๏ รำลึกถึงรอยกราบครั้ง..........อยุธยาเยือน
ปฐมแรกแทรกบ่เลือน...........ติดแต้ม
เก้าวัดรอบเวียนเสมือน..........สมดั่ง จินต์นา
ผกายโชติลุกโชนแฉล้ม....แอร่มสล้างผลุดไสวฯ
๏ อกครวญจวนคลั่งค้าง.......... คราไกล แล้วนา
ฟืนมอดหมดเปลวไฟ............ส่องสิ้น
แต่เพลิงพิษผลาญใจ.............คุ-กรุ่น ควันเฮย
เพียงฤทธิ์รักเสี้ยวกระผีกริ้น..แทบม้วยหมดลม ๚ะ๛ ..
10 สิงหาคม 2552 22:10 น.
กิ่งโศก
บท อาเศียรวาท...มาตุเรศ แห่งสยาม (วันแม่ 12 สิงหาคม 2552)
๏ สิงหาทวาทศมสุรทิน
คู่บดินทร์ ปิ่นฟ้านคราสยาม
อ้าเอกองค์ทรงศักดิ์สิริงาม
เทิดพระนามทวยราษฎร์สดุดี
๏ น้อมเหนือเกล้าแด่องค์พระสิริกิติ์
ทรงทศทิศสถิตพราวมนัสรัศมี
พระหฤทัยเมตตาล้นฟ้าปราณี
ทั่วปฐพีเย็นศิระพระทรงเยือน
๏ ย่างพระบาทเหนือใต้ในออกตก
เหล่าพสกเปี่ยมสานงานเสมือน
หัตถาชีพศิลป์ไทยทรงได้เยือน
ธ ทรงเตือนต้องขยันหมั่นทำกิน
๏ พระจริยาวัตรปัดเป่าผองภัยทุกข์
บำรุงสุขสราญปานกระแสสินธุ์
เปรียบพิรุณจากสรวงโปรยล่วงดิน
มนัสปีติจินต์แด่เหล่าชาวประชา
๏ เนื่องวารอภิลักขิตศุภสมัย
ทศนัขหทัยประณตใส่ในเกศา
จตุรพรพิศุทธิ์ดุจทิพย์อาภา
ทรงชันษาเจริญยิ่งพระมิ่งเมือง ๚ะ๛
..........................................................
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นายกิ่งโศก บ้านกลอนไทย
..........................................................
* ขอบคุณครูแก้วประเสริฐมากครับ
7 สิงหาคม 2552 15:45 น.
กิ่งโศก
๏ ระบมระทมแทบสิ้น.......วายชนม์
ขึงขื่อเชือกชักจน................สั่นเหย้า
โหยไห้หั่นดวงกมล..............แทบขาด ใจเอย
เจ็บอื่นใดเกินเกล้า.............เบ่งนี้เทียบหนอฯ
๏ พลันเสียงแว่วอุแว้.....ลั่นเรือน
ปลดปลิดพิษยอกเยือน........เกาะรั้ง
ปีติอิ่มแทนเสมือน.............มนต์ม่าน โลมนา
ชลเนตรไหลรินยั้ง.............แม่ยิ้มกอดตะกองฯ
๏ คืนวันผ่านล่วงรู้............ตามกาล
ป้อนปลูกถนอมปาน.............หล่อต้น
คราล้มลุกคลุกคลาน............พยุงถ่อ รั้งเฮย
ยามสุขจนล้นพ้น ................แม่เคล้าข้างเคียงฯ
๏ ลืมอกอุ่นโอบอุ้ม ...........ป้องอัง ภัยเอย
รอยลูบผะแผ่วหลัง ..............อกสะอื้น
ลบรอยคราบเกรอะกรัง.........แม่ซับ แห้งนอ
เพียรจดจ้องเต็มตื้น.............ผลักค้ำชูถือฯ
๏ ผู้บุตรเอยอย่าร้าง..........ลืมพระคุณ
หวนกลับอ้อมอกละมุน.........แม่บ้าง
เหลือบแลทุกข์สุขหนุน.........ครั้งเมื่อ ได้ดี
คือพระในใจสล้าง ..............แรกต้นสถิตย์มโน๚ะ๛
* ขอบคุณครูแก้วประเสริฐมากครับ และคุณเฌอฯด้วย ลืมตรวจก่อนส่งอะ
ใกล้ถึงวันแม่ เลยอยากเขียนบทโคลง(กำลังฝึก) สักบทนะครับ ที่จริง เขียนบทอาเศียรวาท เป็นกลอน ไว้ ..แต่จะลงวันที่ 12 สิงหานะครับ วันนี้ลงเทิดพระคุณแม่ก่อน..
เครดิตภาพ บน มาจาก Google
ภาพล่าง แม่ถือไม้เรียว...มาจากบล็อคคุณอัยย์ นักล่าน้ำตกครับ อิอิ แอบจิ๊กมา
Calendar
Lovers
22 คน เลิฟกิ่งโศก
หน้าส่วนตัว
6008
