31 กรกฎาคม 2558 23:43 น.
คีตากะ
ผีเสื้อแห่งราตรีหลากสีสัน
กางปีกฝันโผผินบินถลา
ย่ำแสงเดือนเย้ยดาวพราวนภา
หลากลีลาสำแดงแข่งประชัน
ในมุมหนึ่งมืดมิดจิตเงียบเหงา
มีหนึ่งเงาวูบไหวใต้เปลวฝัน
ค่ำคืนดึกนึกคิดจิตรำพัน
พร่ำจำนรรจ์เรียงร้อยถ้อยความใน
ฝนเลือดปนน้ำตามาเป็นหมึก
จดจารึกเรื่องราวคราวอ่อนไหว
อาจต่ำต้อยด้อยค่าภาษาใจ
เพียงฝากไว้ก่อนลับดับชีวา
แม้นหาใครเข้าใจในบริบท
เพียงเผยพจน์แก่ใจให้ศึกษา
พร่ำสอนตนผู้เขลาเนานานมา
ใช่อวดอ้างปรัชญาสาธยาย
เฉกผีเสื้อหลากสีคลี่ปีกฝัน
ล้อหมู่ดาวแลจันทร์อันเฉิดฉาย
ลอยเล่นลมห่มฟ้าคราเดียวดาย
ดับกระหายหัวใจใฝ่มายา
เพียงละครฉากหนึ่งซึ่งแสนสั้น
มีสุขสันต์โศกเศร้าเคล้าภาษา
ก่อนร่างเลือนร่วงหล่นบนพสุธา
ทิ้งกายาแทนถ้อยร้อยกวี...
31 กรกฎาคม 2558 23:48 น.
คีตากะ
จะเป็นคนดีที่เธอหวัง
แม้มันยังห่างไกลในวันนี้
กาลเวลายาวนานผ่านกี่ปี
ยังยินดีมุ่งมั่นฟันฝ่าไป
จะเป็นคนดีที่เธอฝัน
แม้ว่ามันหนาหนักสักเพียงไหน
เพียงต้องการเธอสุขทุกข์ห่างไกล
นานเพียงใดจะสู้อยู่เพื่อเธอ
จะเป็นคนดีที่เธอวาด
แม้มันอาจต้องฝืนยืนยันเสมอ
จะพยายามทำหน้าที่นี้เพื่อเธอ
ถึงต้องเจออุปสรรคจักยอมทน
จะเป็นคนดีที่เธอใฝ่
แม้หัวใจปวดร้าวคราวสับสน
ตราบสิ้นลมหายใจไม่จำนน
จะเป็นคนแสนดีที่รักเธอ...
31 กรกฎาคม 2558 23:56 น.
คีตากะ
นั่งเรือด่วนเจ้าพระยาเหว่ว้าจิต
ฝากชีวิตลอยล่องท่องละหาน
หวังข้ามฝ่าเกลียวคลื่นหมื่นห้วงธาร
พาวิญญาณประสบพบเสรี
เรือเทียบท่าน้ำนนท์สับสนจิต
ห้วงความคิดคำนึงถึงวิถี
ทางสายเก่าเคยจรย้อนชีวี
ท่าวารีที่เก่าเราคุ้นเคย
ภาพดวงตาคู่งามตามตรึงติด
เคยเพ่งพิศความนัยหมายเฉลย
สิ่งซ่อนเร้นภายในใจทรามเชย
เหนือคำเอ่ยเรียงร้อยถ้อยความนัย
ขออำลาสายน้ำจำจรจาก
ข้ามฝั่งฟากเขตแดนแสนหวั่นไหว
ปล่อยรู้สึกลึกล้ำลำนำไกล
นั่งรถไปปากเกร็ดเห็จสัญจร
แวะท่องเที่ยวเกาะเกร็ดเจ็ดย่านน้ำ
ความทรงจำนานมาพาทอดถอน
เคยเที่ยวเล่นร้านรวงห่วงอาทร
งานพาจรเวียนว่ายหลายเพลา
สินค้าหลากมากชมภิรมย์แสน
ทั่วดินแดนวิจิตรพิศกังขา
วัดกลางน้ำสวยงามอร่ามตา
เพลินอุราใกล้ค่ำจำลาไกล
โดยสารรถยามฟ้าคลุมผ้าห่ม
ทอดอารมณ์ก่อนเก่าเอาผลักไส
ปล่อยลงเจ้าพระยาบ่าไหลไป
สู่อ่าวไทยลับหายมลายชล
เดินทางกลับปทุมฯชุมทางรถ
เมืองคูคตคลองสองท่องถนน
สู่เคหาพักผ่อนหย่อนกมล
วันคืนพ้นผ่านไปในอีกคราว.....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
4547
