ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ให้รับรู้
นำไปสู่ความรู้สึกนึกหวั่นไหว
จากมิมีบังเกิดมีเกิดที่ใจ
หลงยึดไว้ว่า "ตัวเรา" เป็น "ของเรา"
เกิดตัวตนอัตตาวิ่งคว้าไขว่
มั่นหมายในทุกสิ่งยิ่งเพลิงเผา
ไฟแห่งทุกข์ลุกลามท่ามใจเรา
จิตหมองเศร้ากายทรุดจำทุรน
เพียงหลงในความคิดจิตวิโยค
สุขเศร้าโศกโหยหาโกลาหล
มีหัวเราะร้องไห้ใจอึงอล
เปรียบปานคนบ้าบอรอเยียวยา
จับตัวเองขังไว้ในความคิด
จนวิปริตวิปลาสอนาถา
ดั่งจองจำตนไว้ไร้อิสรา
เวียนไปมาหลายภพไม่จบความ
อันใจกายอายตนะเปรียบประตู
นำเข้าสู่ดวงจิตคิดไหวหวาม
สักแต่ว่าดำเนินไปในทุกยาม
เกิดดับตามธรรมดาเป็นอาจิณ
หากปราศใครไปยึดมั่นถือมั่น
ว่าเป็น “ฉัน” เสียแล้วไม่แคล้วผิน
เพียงรับรู้ดั่งพยานเบิกบานจินต์
ดับโศกสิ้นสามภพจบเกิดตาย...
บุตรพระศากย์ทั้งหลายอย่าหมายหมิ่นเราใช่อินทร์พรหมาเทวาไหนโลกวิฤกติผิดปาณาศีลมัยบันดาลให้ชีวาพาแหลกลาญบุตรพระศรีคือเราเฝ้าเพียรบอกต้องช้ำชอกเขาหมิ่นสิ้นสงสารแจ้งว่าเราเล่าความเท็จเป็นพยานคำอาจารย์พร่ำบอกใช่หลอกลวงนรกจะล้นชนตกตายกันมายมากยิ่งลำบากกู้ได้ให้ห่วงหวงตกนรกพร้อมกันน่าหวั่นทรวงด้วยเคยล่วงสิกขาข้อปาณาเสพเนื้อเขาต้นเหตุสังเวชนักเขาก็จักทวงคืนยื่นข้อหาจะสวดมนต์ไหว้พระภาวนาฤารอดพ้นวิญญาณ์ตามราวีพระศรีแจ้งทางรอด "ปลอดเนื้อสัตว์"คือทางลัดทางเดียวอย่าเทียวหนีบุตรพระศากย์ไตร่ตรองลองใฝ่ดีหยิบมือนี้ที่จะรอดอยู่ปลอดภัยหากรอดตายภัยพิบัติได้นัดพบพาประสบองค์พระศรีมีปราศรัยเรียนรู้ธรรมจากองค์พระทรงชัยมุ่งมั่นในนิรวาณสราญเอย...