13 กันยายน 2556 00:01 น.
ปราศรัยโดยท่านอนุตราจารย์ชิงไห่การชุมนุมนานาชาติ 17 กุมภาพันธ์ 2552 (ต้นฉบับภาษาอังกฤษ)
มันยากมากที่จะมีความรักแบบนี้ ความรักที่ไร้เงื่อนไข ฉันหมายถึงรักแท้ ความรักที่เป็นความรัก ไม่ใช่แค่ความรักระหว่างหญิงชาย ไม่ใช่แค่ความรักระหว่างญาติและเพื่อน แต่เป็นความรัก คุณรู้มั๊ย ความรักนั้น มันยากมากที่จะมี แต่แน่นอนว่าคุณสามารถเริ่มต้นมันด้วยรักระหว่างคนในครอบครัว เพื่อนๆ สามีภรรยา หรือแฟนหนุ่มกับแฟนสาว เป็นต้น
ความรักมีอยู่ระหว่างคุณ แม้ว่าบางครั้งมันเป็นระหว่างศัตรู ความรักนี้ เราเกิดมาพร้อมกับมัน ก่อนที่เราจะมาที่นี่ด้วยซ้ำ เราได้มีความรักนี้มาก่อน แต่แล้วไม่ว่าจะด้วยสังคมที่ทำให้มันขาดวิ่นหรือว่าประสบการณ์เลวร้ายที่ทำให้เราผิดหวัง และแล้วเราจึงใส่กุญแจล็อคมันอย่างช้าๆ บางครั้งเราแค่ปิดประตู เราไม่ได้ใส่กุญแจล็อคมัน แต่แล้วหลังจาก 2 เดือนหรือ 2 อะไรก็ช่าง เราก็ใส่กุญแจล็อคมันจริงๆ อย่างช้าๆ และเราก็ไม่อยากเปิดมันอีกและโยนกุญแจนั้นทิ้งไป
ดังนั้นความรักจึงไม่มีโอกาสได้พัฒนา ไม่มีโอกาสได้เปิดออกและแผ่กระจายออกไป ถ้าเรายังยืนหยัดกับความรักนั้นต่อไป เราก็จะไม่เคยสูญเสียมัน ถ้าเราสูญเสียความรัก มันก็เป็นเพราะเราต้องการอย่างนั้น เราแค่อยากจะทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความรัก ไม่อย่างนั้นใครๆ ก็คงจะสูญเสียความรักนั้นไปแล้วจริงๆ ได้ทุกเมื่ีอด้วยข้ออ้างใดๆ ชีวิตนี้เพียงพอแล้วสำหรับเราที่จะต้องสูญเสียอะไรอีก ไม่ต้องพูดถึงความรัก! แต่เรามีมันอยู่เสมอ แค่ว่าเราจะต้องใช้มัน เพราะนั่นคือทั้งหมดที่เรามี นั่นคือทั้งหมดที่เป็นเรา คือ ความรัก ถ้าเราไม่ใช้มัน ก็แน่นอนว่ามันจะถูกปิดลงหรือหดเล็กลง แต่มันก็จะยังคงอยู่ที่นั่น แค่ไม่ถูกคลี่ออกมา ไม่ถูกทำให้สดใหม่ ไม่ถูกทำให้สดใหม่ ไม่ถูกใช้หรือทำให้เกิดประโยชน์ในทางใด
เมื่อไรก็ตาม ด้วยโอกาสใดๆ หรือสภาวะแวดล้อมใดๆ หรือเวลาใดที่คุณรู้สึกว่าคุณพร้อมแล้วที่จะตายเพื่อใครบางคน นั่นคือตอนที่คุณมีมัน คุณมีทั้งหมดทั้งสิ้นของมัน คุณไม่สนใจว่าคุณจะต้องสละตัวคุณหรือชีวิตคุณเพื่อลูกของคุณ เพื่อภรรยาของคุณ แม่ของคุณ พ่อของคุณ หรือแม้แต่สุนัขของคุณ ในขณะนั้นคุณได้เชื่อมต่อเข้ากับความรักของคุณโดยสิ้นเชิง และถ้่าคุณทำแบบนี้ต่อไป ตลอดเวลากับอารมณ์จิตใจแบบนี้ คุณก็จะไม่จำเป็นต้องมีฉัน (อาจารย์และผู้ฟังหัวเราะ) คุณจะไม่ต้องการฉันอีก คุณจะสบายดีกับหนทางสู่สวรรค์ของคุณ ระดับชั้นที่ 5 ระดับอะไรก็ตามก็สามารถมีได้ค่ะ
ความรักเป็นแบบนั้น มันไม่ต้องเป็นอย่างการให้เห็นด้วยน้ำตา หรือการกอด หรือจดหมาย หรือประโยคยาวยืด หรือกลอนบทใหญ่ มันไม่ต้องเป็นแบบนั้น แค่รู้มันในหัวใจคุณ ว่าคุณเต็มใจที่จะสละชีวิตของคุณเพื่อใครบางคนด้วยซ้ำถ้าจำเป็น ถ้าหัวใจของคุณเป็นแบบนั้น ให้รู้ว่าคุณรับผิดชอบต่อตัวคุณเอง และคุณอยู่ในความรักนั้นอย่างแท้จริง และคุณไม่เคยสูญเสียมันไปเลย และคุณยอดเยี่ยม
แต่อีกอย่างหนึ่งคือ บางครั้งเป็นการเชื่อมต่อของกรรม... เช่น ชาติที่แล้วคนๆ นั้นได้ช่วยชีวิตคุณไว้และชาตินี้ คุณจึงเต็มใจที่จะช่วยชีวิตคนๆ นั้น ดังนั้นนั่นอาจไม่ใช่ความรัก มันอาจเป็นแค่แรงกรรมที่ทำให้คุณทำแบบนั้น แต่ถ้าคุณทำสิ่งนั้นด้วยความรักในหัวใจของคุณ คุณเข้าใจที่ฉันพูดมั๊ย? ถ้าคุณเต็มใจที่จะสละชีวิต ถ้าคุณทำเช่นนั้นด้วยความเต็มใจด้วยความมีสติรู้ นั่นจะเป็นสิ่งที่แตกต่าง
ดังนั้นความรักที่ไร้เงื่อนไขมีอยู่ 2-3 ประเภท บางครั้งมันดูเหมือนความรักที่ไร้เงื่อนไข แต่มันสามารถเป็นแค่พลังอำนาจแห่งกรรม หรือบางครั้งก็เป็นแค่การชดใช้คืน เช่น ชาติที่แล้วมีใครดีกับคุณมากๆ เขาได้ทำบางสิ่งบางอย่างเป็นพิเศษให้กับคุณ ดังนั้นคุณจึงสัญญาที่จะกลับมาในชาตินี้และทำอะไรก็ตามที่มันจะชดใช้ความใจดีนั้นคืนได้ มันฝังรากลึกอยู่ในคุณ มันถูกประทับเอาไว้ในใจคุณ ดังนั้นคุณจึงอยากทำอะไรก็ตามให้กับคนๆ นั้น แม้แต่สละชีวิตของคุณ นั่นเป็นความรู้สึกลึกๆ แค่สำหรับคนๆ เดียว นั่นแตกต่างไปค่ะ
แต่ถ้าคุณเต็มใจที่จะเสียสละเพื่อใครก็ตามเมื่อมันจำเป็น มันก็จะแตกต่างไปค่ะ เมื่อคนๆ นั้นจำเป็นหรือเมื่อสถานการณ์จำเป็น และคุณก็จะเสียสละชีวิตคุณเพื่อให้คนนั้นสามารถอยู่ในความปลอดภัยและมีชีวิตอยู่ต่อ นั่นเป็นอีกประเภทที่แตกต่าง นั่นคือความรักที่ไร้เงื่อนไขอย่างแท้จริง ไม่ใช่ความรักเล็กๆ ไม่ใช่แค่สำหรับใครบางคนที่คุณชอบมากอยู่เสมอ นั่นก็ดีเช่นกัน แต่มันไม่ใช่ว่าคุณจะเสียสละเพื่อใครก็ตามหรือกับคนแปลกหน้า
อย่างความรักที่พระเยซูมีต่อศิษย์ของท่านในเวลานั้นหรือมีต่อมนุษยชาติในเวลานั้น ท่านไม่ได้สละชีพแค่เพื่อศิษย์ของท่าน แน่นอนว่าท่านทำเช่นนั้นเพื่อศิษย์ของท่าน เพราะท่านได้รับภาระผลกรรมทั้งหมดของศิษย์ของท่านด้วยตัวท่านเองในเวลานั้น แต่ก็มีกรรมสะสมของโลกทั้งโลกด้วยเช่นกัน แน่นอน ท่านไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกในชั่วข้ามคืน แต่กรรมบางส่วนจะตกอยู่กับท่าน เพราะศิษย์คนหนึ่งได้ถูกเชื่อมต่อเข้ากับศิษย์อีกคนหรือกับคนอื่นอีกคน และคนอื่นคนนั้นก็ถูกเชื่อมต่อเข้ากับ..... ดังนั้นมนุษย์ชาติทั้งหมดทั้งมวลได้เชื่อมต่อกัน...
ธรรมวิถีกวนอิม - กุญแจสู่การรู้แจ้งในทันทีและอิสระชั่วนิรันดร์
ปราศรัยโดยท่านอนุตราจารย์ชิงไห่การชุมนุมนานาชาติ 17 กุมภาพันธ์ 2552 (ต้นฉบับภาษาอังกฤษ)มันยากมากที่จะมีความรักแบบนี้ ความรักที่ไร้เงื่อนไข ฉันหมายถึงรักแท้ ความรักที่เป็นความรัก ไม่ใช่แค่ความรักระหว่างหญิงชาย ไม่ใช่แค่ความรักระหว่างญาติและเพื่อน แต่เป็นความรัก คุณรู้มั๊ย ความรักนั้น มันยากมากที่จะมี แต่แน่นอนว่าคุณสามารถเริ่มต้นมันด้วยรักระหว่างคนในครอบครัว เพื่อนๆ สามีภรรยา หรือแฟนหนุ่มกับแฟนสาว เป็นต้นความรักมีอยู่ระหว่างคุณ แม้ว่าบางครั้งมันเป็นระหว่างศัตรู ความรักนี้ เราเกิดมาพร้อมกับมัน ก่อนที่เราจะมาที่นี่ด้วยซ้ำ เราได้มีความรักนี้มาก่อน แต่แล้วไม่ว่าจะด้วยสังคมที่ทำให้มันขาดวิ่นหรือว่าประสบการณ์เลวร้ายที่ทำให้เราผิดหวัง และแล้วเราจึงใส่กุญแจล็อคมันอย่างช้าๆ บางครั้งเราแค่ปิดประตู เราไม่ได้ใส่กุญแจล็อคมัน แต่แล้วหลังจาก 2 เดือนหรือ 2 อะไรก็ช่าง เราก็ใส่กุญแจล็อคมันจริงๆ อย่างช้าๆ และเราก็ไม่อยากเปิดมันอีกและโยนกุญแจนั้นทิ้งไปดังนั้นความรักจึงไม่มีโอกาสได้พัฒนา ไม่มีโอกาสได้เปิดออกและแผ่กระจายออกไป ถ้าเรายังยืนหยัดกับความรักนั้นต่อไป เราก็จะไม่เคยสูญเสียมัน ถ้าเราสูญเสียความรัก มันก็เป็นเพราะเราต้องการอย่างนั้น เราแค่อยากจะทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความรัก ไม่อย่างนั้นใครๆ ก็คงจะสูญเสียความรักนั้นไปแล้วจริงๆ ได้ทุกเมื่ีอด้วยข้ออ้างใดๆ ชีวิตนี้เพียงพอแล้วสำหรับเราที่จะต้องสูญเสียอะไรอีก ไม่ต้องพูดถึงความรัก! แต่เรามีมันอยู่เสมอ แค่ว่าเราจะต้องใช้มัน เพราะนั่นคือทั้งหมดที่เรามี นั่นคือทั้งหมดที่เป็นเรา คือ ความรัก ถ้าเราไม่ใช้มัน ก็แน่นอนว่ามันจะถูกปิดลงหรือหดเล็กลง แต่มันก็จะยังคงอยู่ที่นั่น แค่ไม่ถูกคลี่ออกมา ไม่ถูกทำให้สดใหม่ ไม่ถูกทำให้สดใหม่ ไม่ถูกใช้หรือทำให้เกิดประโยชน์ในทางใดเมื่อไรก็ตาม ด้วยโอกาสใดๆ หรือสภาวะแวดล้อมใดๆ หรือเวลาใดที่คุณรู้สึกว่าคุณพร้อมแล้วที่จะตายเพื่อใครบางคน นั่นคือตอนที่คุณมีมัน คุณมีทั้งหมดทั้งสิ้นของมัน คุณไม่สนใจว่าคุณจะต้องสละตัวคุณหรือชีวิตคุณเพื่อลูกของคุณ เพื่อภรรยาของคุณ แม่ของคุณ พ่อของคุณ หรือแม้แต่สุนัขของคุณ ในขณะนั้นคุณได้เชื่อมต่อเข้ากับความรักของคุณโดยสิ้นเชิง และถ้่าคุณทำแบบนี้ต่อไป ตลอดเวลากับอารมณ์จิตใจแบบนี้ คุณก็จะไม่จำเป็นต้องมีฉัน (อาจารย์และผู้ฟังหัวเราะ) คุณจะไม่ต้องการฉันอีก คุณจะสบายดีกับหนทางสู่สวรรค์ของคุณ ระดับชั้นที่ 5 ระดับอะไรก็ตามก็สามารถมีได้ค่ะความรักเป็นแบบนั้น มันไม่ต้องเป็นอย่างการให้เห็นด้วยน้ำตา หรือการกอด หรือจดหมาย หรือประโยคยาวยืด หรือกลอนบทใหญ่ มันไม่ต้องเป็นแบบนั้น แค่รู้มันในหัวใจคุณ ว่าคุณเต็มใจที่จะสละชีวิตของคุณเพื่อใครบางคนด้วยซ้ำถ้าจำเป็น ถ้าหัวใจของคุณเป็นแบบนั้น ให้รู้ว่าคุณรับผิดชอบต่อตัวคุณเอง และคุณอยู่ในความรักนั้นอย่างแท้จริง และคุณไม่เคยสูญเสียมันไปเลย และคุณยอดเยี่ยมแต่อีกอย่างหนึ่งคือ บางครั้งเป็นการเชื่อมต่อของกรรม... เช่น ชาติที่แล้วคนๆ นั้นได้ช่วยชีวิตคุณไว้และชาตินี้ คุณจึงเต็มใจที่จะช่วยชีวิตคนๆ นั้น ดังนั้นนั่นอาจไม่ใช่ความรัก มันอาจเป็นแค่แรงกรรมที่ทำให้คุณทำแบบนั้น แต่ถ้าคุณทำสิ่งนั้นด้วยความรักในหัวใจของคุณ คุณเข้าใจที่ฉันพูดมั๊ย? ถ้าคุณเต็มใจที่จะสละชีวิต ถ้าคุณทำเช่นนั้นด้วยความเต็มใจด้วยความมีสติรู้ นั่นจะเป็นสิ่งที่แตกต่างดังนั้นความรักที่ไร้เงื่อนไขมีอยู่ 2-3 ประเภท บางครั้งมันดูเหมือนความรักที่ไร้เงื่อนไข แต่มันสามารถเป็นแค่พลังอำนาจแห่งกรรม หรือบางครั้งก็เป็นแค่การชดใช้คืน เช่น ชาติที่แล้วมีใครดีกับคุณมากๆ เขาได้ทำบางสิ่งบางอย่างเป็นพิเศษให้กับคุณ ดังนั้นคุณจึงสัญญาที่จะกลับมาในชาตินี้และทำอะไรก็ตามที่มันจะชดใช้ความใจดีนั้นคืนได้ มันฝังรากลึกอยู่ในคุณ มันถูกประทับเอาไว้ในใจคุณ ดังนั้นคุณจึงอยากทำอะไรก็ตามให้กับคนๆ นั้น แม้แต่สละชีวิตของคุณ นั่นเป็นความรู้สึกลึกๆ แค่สำหรับคนๆ เดียว นั่นแตกต่างไปค่ะแต่ถ้าคุณเต็มใจที่จะเสียสละเพื่อใครก็ตามเมื่อมันจำเป็น มันก็จะแตกต่างไปค่ะ เมื่อคนๆ นั้นจำเป็นหรือเมื่อสถานการณ์จำเป็น และคุณก็จะเสียสละชีวิตคุณเพื่อให้คนนั้นสามารถอยู่ในความปลอดภัยและมีชีวิตอยู่ต่อ นั่นเป็นอีกประเภทที่แตกต่าง นั่นคือความรักที่ไร้เงื่อนไขอย่างแท้จริง ไม่ใช่ความรักเล็กๆ ไม่ใช่แค่สำหรับใครบางคนที่คุณชอบมากอยู่เสมอ นั่นก็ดีเช่นกัน แต่มันไม่ใช่ว่าคุณจะเสียสละเพื่อใครก็ตามหรือกับคนแปลกหน้าอย่างความรักที่พระเยซูมีต่อศิษย์ของท่านในเวลานั้นหรือมีต่อมนุษยชาติในเวลานั้น ท่านไม่ได้สละชีพแค่เพื่อศิษย์ของท่าน แน่นอนว่าท่านทำเช่นนั้นเพื่อศิษย์ของท่าน เพราะท่านได้รับภาระผลกรรมทั้งหมดของศิษย์ของท่านด้วยตัวท่านเองในเวลานั้น แต่ก็มีกรรมสะสมของโลกทั้งโลกด้วยเช่นกัน แน่นอน ท่านไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกในชั่วข้ามคืน แต่กรรมบางส่วนจะตกอยู่กับท่าน เพราะศิษย์คนหนึ่งได้ถูกเชื่อมต่อเข้ากับศิษย์อีกคนหรือกับคนอื่นอีกคน และคนอื่นคนนั้นก็ถูกเชื่อมต่อเข้ากับ..... ดังนั้นมนุษย์ชาติทั้งหมดทั้งมวลได้เชื่อมต่อกัน...
ธรรมวิถีกวนอิม - กุญแจสู่การรู้แจ้งในทันทีและอิสระชั่วนิรันดร์ผู้หญิงซึ่งหัวใจของฉันรัก วานนี้ได้นั่งอยู่ในห้องโดดเดี่ยวนี้และพักผ่อนร่างกายอันน่ารักของเธอบนเตียงกำมะหยี่ เธอได้จิบเหล้าองุ่นจากแก้วผลึกทรงสูงนี้ นี่คือความฝันของวันวาน เพราะว่าหญิงซึ่งหัวใจฉันรักถูกพรากไปยังที่ห่างไกล ดินแดนแห่งความลืมเลือนและว่างเปล่า รอยพิมพ์แห่งดรรชนีของเธอยังคงอยู่ในกระจกเงาของฉัน กลิ่นหอมหวนจากลมหายใจเธอยังติดอยู่ในเสื้อผ้าของฉัน และเสียงสะท้อนจากเสียงหวานของเธอยังอาจได้ยินได้ในห้องนี้ แต่หญิงซึ่งหัวใจฉันรักได้ถูกพรากไปยังที่ห่างไกลซึ่งเรียกว่าหุบผาแห่งการเนรเทศและความลืม ข้างๆ เตียงนอนของฉันมีภาพของหญิงคนนี้แขวนอยู่ ฉันได้เก็บจดหมายรักซึ่งเธอได้เขียนถึงฉันไว้ในกล่องเงินซึ่งประดับด้วยมรกตแลปะการัง ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ยังคงอยู่กับฉันจนถึงวันพรุ่งนี้ เมื่อลมจะพัดมันไปสู่ความลืมเลือน ณ ที่ซึ่งความเงียบใบ้เท่านั้นครอบครองอยู่ หญิงซึ่งฉันรักนั้นก็เหมือนกับหญิงผู้ซึ่งท่านได้มอบดวงใจของท่านให้เธอ เธอเป็นหญิงงามอย่างประหลาดราวกับว่าถูกปั้นโดยพระผู้เป็นเจ้า อ่อนโยนราวกับนกเขา มีเสน่ห์มารยาราวกับงูพิษ และสง่างามอย่างหยิ่งผยองราวกับนกยูง ดุร้ายเหมือนดังสุนัขจิ้งจอก น่ารักราวหงส์ขาว และน่าหวาดกลัวดุจดังราตรีสีดำ เธอถูกปรุงแต่งขึ้นด้วยดินกำมือหนึ่งและฟองแห่งน้ำทะเลถ้วยหนึ่ง ฉันได้รู้จักหญิงคนนี้ตั้งแต่วัยเด็ก ฉันติดตามเธอไปในท้องทุ่งและจับชายภูษาของเธอยามเธอนวยนาดไปตามถนนในเมือง ฉันได้รู้จักเธอตั้งแต่วันเวลาแห่งความเยาว์ของฉัน และฉันเห็นเงาแห่งดวงหน้าเธอในหน้าหนังสือที่ฉันอ่าน ฉันได้ยินเสียงสวรรค์ของเธอในเสียงพร่ำเพ้อของสายธาร ฉันได้เปิดเผยความไร้สุขแห่งหัวใจฉัน และความลับแห่งวิญญาณฉันให้แก่เธอ หญิงผู้ซึ่งหัวใจฉันรักได้ถูกจำพรากจากไกลไปยังที่ซึ่งเยือกเย็น เปล่าเปลี่ยวและห่างไกล ดินแดนแห่งความว่างเปล่าและลืมเลือน หญิงซึ่งหัวใจฉันรักได้รับนามว่า ชีวิต เธอสวยงามและดึงดูดทุกหัวใจไปยังตัวเธอ เธอนำเอาสมบัติของเราไปยึดถือจำนำไว้ และฝังความถวิลหาของเราไว้ในคำมั่นสัญญาหลายครั้งหลายครานัก ชีวิต คือหญิงที่ใช้น้ำตาของคู่รักแห่งเธออาบชโลม และลูบไล้ประทิ่นตัวเธอด้วยโลหิตแห่งเหยื่อของเธอ ภูษาของเธอคือทิวาวารสีขาว บุซับในด้วยความมืดแห่งราตรี เธอนำเอาหัวใจมนุษย์ไปเป็นคนรัก แต่ปฏิเสธที่จะวิวาห์กับเขา ชีวิตคือแม่หมอเสน่ห์ สิ่งหลอกล่อเราให้ทำชั่วร้ายคือมารยาของเธอ แต่ผู้ซึ่งรู้จักเล่ห์กลมารยาของเธอดี ย่อมหนีไปไกลลิบจากมนต์สาปของเธอ
คำครู เขียนโดย คาลิล ยิบราน น่านรังษี กิติมา แปล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
3826
