19 พฤษภาคม 2550 20:34 น.
พิมญดา
ขอร้องเธอเราอย่าเจอกันดีกว่า
ขอเวลาฉันไปให้ไกลก่อน
อยู่ใกล้เธอจิตใจยังอาวรณ์
เธอคอยหลอกคอยหลอนฉันร่ำไป
ขอร้องเธออย่าโทรมาหาฉันอีก
ฉันขอปลีกวิเวกด้วยเหตุผล
อยู่ใกล้เธอทีไรใจไม่ทน
เจ็บปวดจนใจแทบแตกแยกจากกัน
ขอร้องเธอช่วยเห็นใจคนเคยรัก
อย่ามาทักเมื่อเจอกันทำเมินเฉย
ทำเหมือนคนไม่รู้จักไม่คุ้นเคย
ทำเฉยเฉยหลบไปใจคงดี
ขอบอกเธอวันไหนทำใจแข็ง
ไม่อ่อนล้าอ่อนแรงแสดงไหว
จะเข้าไปทักทายเองสนิทใจ
ขออภัยถ้าทำได้........ฉันขอบคุณ
18 พฤษภาคม 2550 15:06 น.
พิมญดา
ฉันขอมากไปหรือเปล่า
เวลาเหงานั่งอยู่ข้างข้าง
ฉันขอมากไปหรือนั่น
เวลาอ้างว้างขอเธอดูแล
ฉันขอมากไปใช่ไหม
ในเมื่อใจผูกพันลึกซึ้ง
ฉันขอเธอเป็นคนหนึ่ง
คนที่คอยคิดถึงและห่วงใย
ฉันขอเธอคอยจับมือฉันไว้
ยามฉันเผลอใจไกลห่าง
ฉันจะได้ไม่เดินหลงทาง
คอยอยู่เคียงข้างเธอร่ำไป
ฉันขอเธอคอยโทรมาหา
ก่อนเวลาฉันจะเข้านอน
ส่งจุ๊บส่งรักตามสายมาก่อน
น้องบังอรคงหลับฝันดี
15 พฤษภาคม 2550 13:10 น.
พิมญดา
มือลูบท้องร้องครวญคิดอดีตหวน
น้ำตารวนไหลอาบหน้าพาใจหาย
ลูกจ๋าแม่ขอโทษที่พลั้งผิดคิดสั้นไป
เกือบทำลายลูกสิ้นชีพรีบหยุดยา
แม่คิดสั้นเพราะความฝันของแม่หมด
เลือดในอกยังคิดหวังทำลายได้
คิดแล้วแค้นแค้นแล้วคิดแทบขาดใจ
เกือบจะฆ่าลูกตายด้วยใจมาร
แม่ขอโทษอย่าโกรธแม่นะลูกรัก
ต่อนี้จักรักษากายไม่หน่ายหนี
รอลูกเติบใหญ่ในครรภ์สุขภาพดี
ดวงฤดีเป็นเพื่อนแม่แก้ทางใจ
แม่จะยิ้มรับความเศร้าเขามอบให้
เพื่อดวงใจเติบใหญ่ไร้ปัญหา
แม่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ชีวา
เกิดลูกยาแม่เตรียมพร้อมถนอมใจ
14 พฤษภาคม 2550 11:30 น.
พิมญดา
จันทร์เอ๋ยจันทร์ จันทร์แรม แจ่มสลัว
นั่งนึกกลัว ตัวกิเลส เหตุปัญหา
คิดไม่ออก ยอกในอก รกอุรา
ถึงปัญหา รักเศร้า เร้าหัวใจ
รักแรกแรก แยกไม่ออก บอกไม่ถูก
จันทร์โดนสูบ ด้วยลมรัก พักไม่ไหว
ลอยละลิ่ว ปลิวลม จมเมฆไป
กว่าหลุดได้ แสนลำบาก ยากเย็นเอย
14 พฤษภาคม 2550 10:16 น.
พิมญดา
ในโลกนี้หมดแล้วหรือคือการให้
อยากจะถามให้แจ้งใจนี้สักหน
หมดแล้วหรือน้ำใจของผู้คน
คอยยื้อแย่งทรชนจนล้นเมือง
ไม่เหลียวหามองหาเมตตาบ้าง
มีแต่ความถางถางสร้างความชั่ว
มีแต่ความหน้ามืดและตามัว
ไม่มองตัวของตัว.........ชั่วหรือไร
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
983
