13 พฤษภาคม 2550 22:46 น.
พิมญดา
อกหักเรื่องเล็กนะตาหยี
อกเล็กเรื่องใหญ่ใจไม่ดี
อกนารีไม่มีพองน้องเศร้าใจ
ต่อนี้ไปพึ่งมีดหมอหนออกเรา
เรื่องอกหักไม่หนักใจเท่าหนักอก
เกิดวิตกเรื่องอกหักมาทับถม
อกหักอกเล็กน้องแสนตรม
แสนขื่นขมโดนสองเด้งเซงเลยเรา..อิอิ
*-*ขำขำตอนดึกคะอย่าคิดมากเป็นเรื่องของอก*-*
13 พฤษภาคม 2550 19:46 น.
พิมญดา
มีคำถามมากมายที่อยากรู้
เธอเคยคิดจะสู้เพื่อรักไหม
แค่เริ่มเธอก็เหนื่อยแทบขาดใจ
ทิ้งฉันไว้เดียวดายไม่มามอง
ทิ้งความฝันมากมายที่พันผูก
มาหม่นหมองทิ้งไว้ในใจฉัน
ปล่อยให้คิดให้ถามใจตัวเองอยู่ทุกวัน
ในความฝันสองเราเข้ากันไหม
มีคำถามที่อยากถามกลัวคำตอบ
เธอคงไม่คิดชอบด้วยใจใช่หรือปล่าว
คงคิดฉันแค่คนรักชั่วครั้งชั่วคราว
อารมณ์เหงาคงพามาพบเจอ
กล่าวคำอ้างสารพัดก่อนจะจาก
จำใจพรากก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้
กล่าวได้แค่ขอโทษนะคนดี
น้ำตาปรี่คิดกี่ทีคนดีไม่เข้าใจ
คนเรานั้นมี ศักดิ์ศรีที่คำพูด
ประดุจของมีค่าหาไหนเหมือน
คำสัญญาที่ให้ไว้คอยย้ำเตือน
เธอบิดเบือนวาจาไร้ค่าจริง
13 พฤษภาคม 2550 18:27 น.
พิมญดา
ถ้าวันนั้นฉันจะไม่รักเธอ
น้ำตาคงไม่เอ่ออยู่อย่างนี้
ถ้าวันนั้นใจแข็งสักหน่อยคงดี
ถึงวันนี้คงไม่ต้องทรมาน
ถ้าวันนั้นฉันยอมตัดเยื่อใย
เธอคงไม่เอาหัวใจไปประหาร
อยากย้อนรอยไปวันวาน
คงไม่สานสันพันธิ์กันแน่นอน
ถ้าวันนั้นฉันตัดใจให้กล้าหน่อย
คงไม่คอยเจ็บปว
ถ้าวันนั้นเธอจากไปด้วยดี
ถึงวันนี้คงดีถ้าไม่เจอคนอย่างเธอ
ถ้าวันนั้นฉันเข็มแข็งสักหน่อย
บอกเธอค่อยค่อยปล่อยฉัน
อนาคตไม่ใช่ของกันและกัน
อย่าปล่อยให้วาดฝันยาวนานเกินควร
ถ้าวันนั้นฉัน ชี้แจงและแก้ไข
เหตุการณ์คงไม่เป็นไปอย่างนี้
ต่างคนต่างเจ็บแทบสิ้นฤดี
ไม่ต่างจากวันนี้ถ้าวันนั้นฉันห้ามใจ
11 พฤษภาคม 2550 22:19 น.
พิมญดา
จะทิ้งอดีต ขีดเส้นไว้
จะยิ้มรับ วันใหม่ ดั่งใจฝัน
เป็นคนใหม่ ใจใหม่ ในเร็ววัน
ปล่อยคนนั้น เป็นอดีต ขีดเส้นตาย
คนรอบกาย คอยอยู่ ดูแลฉัน
ในทุกวัน ไม่มีเขา เราอยู่ได้
ถ้ากลับใจ ไม่ทัน ต้องเสียดาย
เสียเวลา ไปวันวัน มันเลื่อนลอย
*-*พิม*-*เสียดายเวลาจมกับวันวานที่ผ่านมาที่เขาทำเราเจ็บจนลืมไปว่ามีใครอีกหลายคนที่เขาก็รักเราแล้วเห็นเรามีค่าเราทำให้อีกหลายคนไม่สบายใจไปกับเรา...ขอโทษทุกคนที่รักพิม*-*
10 พฤษภาคม 2550 10:54 น.
พิมญดา
ค่ำคืนนี้โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจนัก
สุดที่รักหลบหน้าน้ำตาไหล
นั่งมองฟ้าดวงดารายังเป็นใจ
ทอแสงรำไรเศร้าหมองนั่งมองเรา
จันทร์จ๋า คงไม่รู้ว่า ข้าเจ็บนัก
คนที่รักแปรผันฝันสลาย
เคยนั่งมองร้องขอพรตอนปีกลาย
ตอนนี้ใยลืมวาจาสัญญาใจ
จันทร์จ๋าจำได้ไหมใครคนนั้น
คนที่ฝากคำรำพันว่าคิดถึง
ถึงอยู่ไกลฝากใจสุดคนึง
แม้ห่างถึงครึ่งฟ้ายังห่วงใย
หากวันไหนเขาเผลอเหม่อมองฟ้า
จันทร์ช่วยเอ่ยวาจาข้าได้ไหม
บอกเขานะว่าข้ายังรักหมดหัวใจ
ถึงห่างไกลแต่หัวใจยังคงเดิม
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
807
