27 กุมภาพันธ์ 2549 01:06 น.
ยังเยาว์
ปวดตุบตุบ ที่ตรงกลาง อกข้างซ้าย
ยังไม่ตาย แต่โคม่า ชะตาสั้น
หรือจะสิ้น ม้วยชีวา มาถึงวัน
เจ็บกระชั้น ชนฉีกแยก แหวกข้างใจ
เหตุมันเกิด ตอนรับสาย เมื่อบ่ายนี้
บอกคนดี เธอฉัน ไปกันไม่ได้
เลิกเถอะนะ จบสั้นสั้น แต่เจ็บใน
เหมือนสาดใส่ เสี้ยนกระสุน อกพรุนร้าว
นั่งมองจันทร์ กลืนน้ำตา ประสาทุกข์
โดนขังคุก กอดความเศร้า บรรเทาหนาว
เหม่อมองฟ้า มืดหม่นพร่าง น้ำค้างพราว
อ้อนวอนดาว คนลาลับ จงกลับคืน
อย่าทิ้งขว้าง จนแรมร้าง ให้ห่างไร้
มาดูใจ สักหน่อยหนา ถ้าพอฝืน
แล้วจะลา จากลับ ไม่กลับคืน
ก็จะยอม ขมขื่น กลืนน้ำตา
เพียงมาบอก แนบร่าง ที่ข้างหู
ให้รับรู้ ทราบข้อคาว ที่กล่าวหา
ไม่ใช่คิด ก็จบจาก ไม่อยากลา
หลบหนีหน้า ทิ้งแผลร้าย ทำลายกัน
15 มกราคม 2549 07:16 น.
ยังเยาว์
ย้อนเหลือโตน ฮักเก่า จึงเข้ากรุ
ติดระบุ หมดเวลา เพราะว่าเขา
น้องเป็นฝ่าย ยอมพลัดพราก เดินจาก...เรา...
ขอเป็นเงา ตามอ้าย คนพ่ายแพ้
อ้ายฮักเขา หลงแฮง เฝ้าแลงค่ำ
ใจน้องช้ำ เจ็บหนัก ฮักเป็นแผล
ปวดและร้าว เข้าชอนไช ในดวงแด
บ่เหลียวแล สักนิด จนผิดใจ
คันน้องฮู้ แม้สักหน่อย เมื่อคล้อยหลัง
คงบ่พลั้ง เผลอไปฮัก ร้าวปักให้
สิบ่ฮัก บ่แพงอ้าย ที่ทิ้งไกล
บ่แบ่งใจ เพื่อรอช้ำ น้ำตาริน
เพียงแค่ฮัก คำเดียว ที่เทียวบอก
รับช้ำชอก เมื่อฮักเฮา ถูกเผาสิ้น
ก่อนอ้ายโผ เลิกห่วงหา ถลาบิน
ไปซบถิ่น อุ่นอกเขา เราจากลา
อ้ายพร่ำบอก น้องแสนดี ทนชีช้ำ
แต่บ่อาจ ทวนจำ คำฮักหา
เจ้าคนดี บ่เคยจาง อ้ายขอลา
ฮักเขาแฮง น้องจ๋า อย่าว่าเลย
ใจบ่กล้า ทำร้ายเขา เพราะเงาพี่
บาปราคี เฮ็ดบ่ลง ต้องปลงเฉย
ทั้งที่ใจ มันร้องร่ำ หารักเคย
ยกให้เลย ยังระกำ ช้ำบ่เซา
ขอเป็นแค่ คนดี ที่ฮักอ้าย
บ่เหยียบกราย ยื้อแย่ง ไปแข่งเขา
ฮู้ดีแล้ว ใจอ้ายนั้น บ่มีเรา
น้องคนเก่า ฮักจืดจาง กะส่างมัน
เจ็บรวดร้าว ปานใด ฝังใจลึก
หยุดคิดนึก วาดภาพ ฉาบรอยฝัน
รับผู้เดียว จวบจนตาย ช้ำรายวัน
บ่คิดปัน เผื่อแผ่เขา ขอเข้าใจ
แต่อยากฮู้ หากเลิกดี พี่จะกลับ
หรือหายลับ ลากัน สร้างฝันใหม่
สิคืนมา คือวันวาน มาสานใย
หรือสิไป กับเขา ...เฮา...ขาดกัน
อยากฮู้เด้อ้าย
หากน้องเลิกเป็นคนดี
ช่วยตอบน้องมาทีสิฮักน้องบ่
หากน้องเลิกเป็นคนดีสิฮักน้องบ่
คนดีที่อ้ายบ่ฮัก
บุญตา เมืองใหม่
น้องเป็นคนดีที่อ้ายบ่ฮัก
น่าน้อยใจนัก ฮักน้องบ่มีความหมาย
หากฮู้ล่วงหน้า คงบ่ถลำฮักอ้าย
คงหักห้ามหัวใจตอนอ้ายจีบน้อง
อ้ายว่าน้องดีแต่มีคนใหม่
อกแทบสลายตอนอ้ายแยกใจเป็นสอง
จากนั้นยิ่งเจ็บ อ้ายให้ใจเขาทุกห้อง
ยังยอมตกเป็นรองเพราะน้องฮักอ้าย
**ฮักอ้ายหมดหัวใจเพราะอ้ายสอนน้องให้ฮัก
แต่ไม่นานนักก็หลงคนใหม่
ทุ่มเทให้เขา คนเก่าจืดจางความหมาย
มาก่อนแต่ต้องทำใจ
ยอมเจ็บเก็บไว้ข้างใน อ้ายว่าน้องดี
น้องเป็นคนดีที่อ้ายบ่ฮัก
เกลียดตัวเองนัก เหมือนคนไม่มีศักดิ์ศรี
อยากฮู้เด้อ้าย
หากน้องเลิกเป็นคนดี
ช่วยตอบน้องมาทีสิฮักน้องบ่
**
หากน้องเลิกเป็นคนดีสิฮักน้องบ่
http://www.pantip.com/cafe/musicstation/song.php?key=507373ba57e072aa06e7d4299ea6386d
9 มกราคม 2549 06:42 น.
ยังเยาว์
นั่นของหนู นี่จะเอา ช่างเซ้าซี้
นู่นไม่ดี หนูไม่สน ปัดพ้นฉัน
ขอเยอะเยอะ แบ่งชม ขนม...รางวัล
ที่เหลือนั้น พี่เอาไป ไม่อยากกิน
รองเท้าสวย ชุดก็หรู ขอหนูเถอะ
ไม่เอาเยอะ แค่ทั้งหมด ปลดมาสิ้น
จะถ่ายรูป เสื้อตัวเก่ง เบ่งจนชิน
แค่พี่ยิน ว่าอยากได้ ให้ทันที
แม่ก็ว่า ให้น้องหนา หยุดว่าดุ
น้องไม่รู้ ยังเด็กนัก กวนทักถี่
ดูแลน้อง แบ่งปันเขา เท่าที่มี
แล้วค่อยชี้ ช่วยสอนน้อง ให้ตรองดู
ฮือ...แม่จ๋า เจ็บที่เห็น เล่นกับพี่
แม่ก็ตี พี่เจ็บร้อง หนูมองอยู่
แม่ว่าพี่ โตแล้ว ไม่แลดู
เจ้าก็รู้ น้องยังเล็ก เด็กเหลือเกิน
มาเถอะพี่ เล่นซ่อนหา ใต้ผ้าห่ม
กอดกันกลม ยังอุ่นไอ ไม่ขัดเขิน
จับมือพี่ กอดคอแน่น แขนควงเดิน
สุขเหลือเกิน เมื่อครั้งเล่น เป็นเพื่อนเกลอ
.....................
ตอนเป็นเด็ก พี่ช่วยเลี้ยง เคียงข้างเจ้า
ที่ยังเยาว์ แลอ่อนวัย ไกวแปลกล่อม
ดูแลให้ เช็ดเถียงนี้ อึฉี่ยอม
เขาถนอม บอกว่ารัก เจ้านักเอย
เมื่อโตมา ก็ปันแบ่ง ไม่แย่งลูก
มีส้มสูก ขนมให้ ไม่เอื้อนเอ่ย
ยอมถูกตี ไม่แย้งค้าน สักคำเลย
แม้ชุดเก่ง ยอมให้เฉย ไม่เคยทวง
เจ้าชอบเล่น กับพี่ เพราะดีนัก
ไม่เคยผลัก ว่าตี พี่แหนหวง
ยอมเป็นเพื่อน แบ่งรักจริง ไร้สิ่งลวง
มีแต่ห่วง โดนรังแก จะแพ้มา
บางครั้งแม่ ก็ว่าเขา เพราะเราร้อง
ว่าพี่เจ้า ไม่ดูน้อง เขาร้องจ้า
คงเสียใจ ที่แม่ทำ เสียน้ำตา
เสียงเจ้าซา มองพี่แป๋ว แล้วหยุดไป
ผ้าห่มเดิม ผืนนั้นเก่า เอาทิ้งแล้ว
ที่เคยแซว เสียงเซ็งแซ่ แม่ซื้อใหม่
แต่ภาพลูก สองน้องพี่ ที่กลางใจ
ใต้ผ้าห่ม ผืนนั้นไซร้ ให้ตรึงตา
.....................
นู่นของพี่ หยิบใช้ ก็ได้นะ
ไม่เอาล่ะ ช่างเถอะพี่ มีแล้วนั่น
ขนมพี่ ซื้อมาฝาก อยากให้ปัน
แบ่งแล้วกัน กินกับพี่ ดีกว่าเออ
พี่ว่าชุด มันสวยนา หามาฝาก
อย่าลำบาก ยากยุ่งหา มาเสนอ
แค่กลับมา ทุกอาทิตย์ พอเจอะเจอ
ไม่ต้องเก้อ ที่ให้รอ ก็พอใจ
มาพี่ช่วย ทำอาหาร ทานพร้อมหน้า
โธ่พี่จ๋า หยุดพักกรำ น้องทำได้
แม่ไม่ว่า นั่งรอ เหมือนพ่อไป
เสร็จเมื่อไร เสิร์ฟให้เอง อย่าเกรงเลย
พี่ทำงาน เหนื่อยมากไหม เล่าได้นะ
โดนนายฉะ บอกอย่ายั้ง ฟังเฉยเฉย
อยากระบาย ทุกข์เรื่องไหน โทรมาเลย
ไม่เสบย อย่ามัวเก็บ จนเจ็บเกิน
นึกถึงภาพ เมื่อวัยเยาว์ เรา...ผ้าห่ม
ที่กอดกลม ย้ำชัด ยังขัดเขิน
อยากจับมือ กอดคอแน่น ควงแขนเดิน
แต่ผิวเผิน แค่ความคิด ที่ติดใจ
.....................
คิดถึงฉันบ้างไหม ...คำถามเลี่ยนๆ ที่ปกติเราไม่พูดกันเลย
วันนั้นไม่ได้ตอบ แต่วันนี้อยากตอบ คิดถึงมาก
แล้วจะโทรหาบ่อยๆ จะกลับไปเยี่ยมนะ
เมืองไทยกับเนเธอร์แลนด์ในแผนที่น่ะ ใกล้กันนิดเดียวเอง
รักและคิดถึงมาก
จาก น้องสาวที่ไม่ได้กอดพี่นานมากแล้ว
31 ตุลาคม 2548 13:01 น.
ยังเยาว์
จะให้เศร้า ทุกวัน แหมมันเหนื่อย
พร่ำอยู่เรื่อย เรื่องอกหัก รักสิ้นหวัง
น้ำตาหก ร่วงหาย หลายกะละมัง
หมดกะตังค์ ซื้อทิชชู เปลืองยูโร
วันนี้จึง มามาดใหม่ แบบไม่บ่น
เลิกวกวน หงอยเหงาคุด เริ่มหลุดโผ
เหลือแต่ยิ้ม จากหัวใจ ไม่เฉโก
มาอวดโชว์ ด้วยจิตชื่น แลรื่นรมย์
มาทักทาย มิตรร่วมบ้าน สำราญปลุก
แปะความสุข กำลังใจ ไล่ขื่นขม
แวะมายิ้ม รอมาเยือน เพื่อนมาชม
รวมใจบ่ม ให้รักงอม หอมกระจาย
จะเป็นพี่ เป็นน้อง หากปองเยี่ยม
หัวใจเปี่ยม ยินดี ไม่ลี้หาย
เปิดประตู มาทายทัก พักวุ่นวาย
ส่งความหมาย มวลมิตรหนา อย่าผ่านเลย
ก็นานที มีหนหนึ่ง จะซึ้งซาบ
เหมือนกำราบ ใจมีรู ให้อยู่เฉย
ไม่อวดเจ็บ ปวดร้าวร่าง เหมือนอย่างเคย
จึงเสบย สบายโล่ง ปลอดโปร่งดี
เป็นวันหยุด ราชการ งานความเศร้า
ที่รุมเร้า รีบหลบทาง หลีกห่างหนี
ก็สุขใจ มันอวลอบ บรรจบมี
ขอสักที เศร้าหยุดถึง ตั้งหนึ่งวัน
29 ตุลาคม 2548 17:37 น.
ยังเยาว์
น้องยังดี บ่พอ แม่นบ่อ้าย
มาเฮียงกาย นั่งข้าง เพราะว่างเหงา
บ่ได้ฮัก บ่ได้แพง มาแจงเว้า
ต้มตั๋วเอา ใจน้อง แล้วครองไว้
คือใจดำ คักแท้ ตอแหลเก่ง
เอาคำหวาน มาละเลง บ่เกรงไผ
บ่ย่านบาป กลัวกรรม จึงทำได้
เฮ็ดน้องไห่ มีน้ำตา หน้าบ่อาย
มาหัวซา บอกซ้ำซ้ำ คำว่าฮัก
เหมือนจะปัก หลักใจ แล้วใยหาย
ตั๋วจิกลิ่ก จอกหลอก แท้น้ออ้าย
ฮักสิตาย แม่นเปลี่ยนไว น้อใจคน
ฮู้อยู่ดอก ว่าเป็นบ่าว สาวเขาฮิต
แต่บ่คิด สิผิดคำ ทำสับสน
ฮู้อยู่ดอก น้องผู้ฮ้าย น้องมันจน
บ่อยากทน ทุกข์ยาก ลำบากตาม
คำผู้เฒ่า เว้ากรอกหู ยู้ใจแกร่ง
อย่าคิดต่อ คนเสแสร้ง ที่แกล้งถาม
กำลังใจ เด้อลูกหล่า พยายาม
ให้คนหยาม ถอยหาย พ่ายความดี
เฮายังจน อยู่สมจน กะทนได้
ยังมีใจ ให้เข้มแข็ง แกร่งศักดิ์ศรี
เรื่องคู่ครอง อย่าเร่งร้อน ผ่อนท่าที
คนดีดี ยังมีอยู่ ฮู้ตรึกลง
ให้กลับมา ยืนหยัดกาย ท้าทายทุกข์
คำสอนปลุก ป้องใจ บ่ให้หลง
"ใจของเฮา กะของเฮา เซาสาปลง
แม่นมั่นคง บ่มีไผ เอาไปครอง"
Lovers
0 คน เลิฟยังเยาว์
หน้าส่วนตัว
907
