16 สิงหาคม 2545 13:50 น.
หมอกจาง
หยิบกรรไกร..
ตัดรูปเธอที่ให้ไว้จนหมดสิ้น
น้ำตาอยากรินไหล...ปล่อยไหลริน
หัวใจหากแหว่งวิ่น...ก็ปล่อยมัน
เจ็บนัก
ต่อกี่รักกี่รักแค่ความฝัน
เจ็บซ้ำซ้ำย้ำย้ำอยู่ทุกวัน
กี่ฝันกันที่ต้องกลั่นเป็นน้ำตา
จบ..
ลั่นปากไม่ขอพบขอเจอหน้า
ช่างหัวใจหากจะไร้คนนำพา
จะเดียวดายเหว่ว้า..ก็ช่างมัน
14 สิงหาคม 2545 16:39 น.
หมอกจาง
ลอยกับลม...
ใจเจ้าเอยเชยชมเพียงฝันฝัน
หอมแค่กลิ่นยินแค่เสียงเพียงชั่ววัน
ความคิดถึงก็หมั่นมาเยี่ยมเยือน
รักเจ้าเอย...
ไม่เคยเลยจะรักใครได้เหมือน
หวานมาติดตาจำมาย้ำเตือน
มาตอกย้ำวันเดือนที่เดียวดาย
ลมพัดเพียงแผ่ว...
หอมที่ลอยจางแล้วก็เลือนหาย
แต่หัวใจใยคะนึงมิรู้วาย
ไม่เคยเลือนลอยหายโดยสายลม
13 สิงหาคม 2545 13:49 น.
หมอกจาง
ขอรักสักนิดหนึ่ง
สักเพียงครึ่งที่เธอมี
ครึ่งหนึ่งก็ยังดี
ให้ฉันมีไออุ่นบ้าง
อุ่นใจให้อบอุ่น
วานเกื้อหนุนเพียงแผ่วบาง
ลดเจ็บให้จืดจาง
ลบอ้างว้างให้ทุเลา
ขอรักสักนิดหนึ่ง
น้อยกว่าครึ่งยังแลกเอา
ฉันเจ็บและฉันเหงา
เกินบรรเทาด้วยเวลา
9 สิงหาคม 2545 15:04 น.
หมอกจาง
หยาดฟ้าน้ำตาดาว
พอสายเข้าก็เหือดสิ้น
น้ำตาคนที่หล่นดิน
ยังหลั่งรินแม้แดดแรง
5 สิงหาคม 2545 12:20 น.
หมอกจาง
ฉันเทน้ำลงกะละมังเพื่อซักผ้า
ก้มลงมองเห็นท้องฟ้าในกะละมัง
เงยหน้าขึ้นท้องฟ้าช่างสวยจัง
แต่ท้องฟ้าในกะละมังดูสวยกว่า
เฝ้าแต่มองนั่งมองอยู่อย่างนั้น
นั่งมองอยู่ทั้งวันไม่ซักผ้า
อาทิตย์ลับฟ้าก็หายไปกับตา
จึงเอ่ยลาแล้วล้มตัวลงนอน
หน้าส่วนตัว
709
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
