28 พฤษภาคม 2554 20:00 น.
หมอกจาง
ฤดูฝน
ฝนก็ร่วงก็หล่นจนฟ้าชุ่ม
ความเหงาเข้ามาล้อมเข้ามารุม
ความคิดถึงก็มาสุมเสียหนักนัก
ลมหวน
พัดไปย้อนทวนกิ่งไม้หัก
เรื่องราวงดงามของความรัก
หวนคิดก็จักต้องหักใจ
คิดถึงมาเนิ่นนาน
จึงเอ่ยถามอย่างร้าวรานคิดถึงไหม
ใจเจ้าเย็นชามาแต่ไร
จึงไม่อ่อนไม่ไหวแม้สักนิด
ความหลัง
ประเดประดังมาสะกิด
ความเศร้าโถมเข้าท่วมชีวิต
คิดถึงยังรู้สึกผิดที่คิดถึง
ฤดูฝน
เปียกปอนจนไม่เหลือดีแม้นิดหนึ่ง
เจ้าหมางเมินไม่เหลือน้อยแม้รอยซึ้ง
เพราะรักหรอกฉันจึงนึกน้อยใจ
1 พฤษภาคม 2554 00:55 น.
หมอกจาง
ก็แล้วกัน
ฝากคิดถึงของฉันกับคำถ้อย
ที่บรรจงจัดเรียงและจัดร้อย
เกี่ยวคำรักแขวนลอยตรงรวงดาว
กระซิบแผ่ว
แม้คืนวันล่วงแล้วฤดูหนาว
แต่ทว่าความทรงจำนั้นยืดยาว
จะฝน-ร้อน ฉันยังหนาวในดวงใจ
คำรัก
แน่นหนักไม่โอนไม่เอนไหว
แต่แผ่วเบาเท่าลมจะพลิ้วไป
คอยมองหาเธออยู่ไหน-ยังไม่รู้
ล่องลอย
ก็ยังคงยังคอยยังรักอยู่
ดังหมอกควันที่เพียงใช้นัยน์ตาดู
ไม่อาจคว้าไว้แม้ครู่แค่อึดใจ
ก็แล้วกัน
แม้เพียงฝันขอฉันฝันจะได้ไหม
แม้ล่องลอย แม้ปวดร้าว-จะเป็นไร
ให้ฉันรักเธอเรื่อยไป ก็แล้วกัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
4156
