24 พฤษภาคม 2549 20:54 น.
หมอกจาง
อ้างว้าง..
ทบทวนทุกทางทุกคำถ้อย
หรือหนึ่งนิดผิดหูในคำน้อย
ใคร่ครวญทุกบ่อยหาคำนั้น
ดายเดียว
หรือสิ้นใยที่ยึดเหนี่ยวคอยเกี่ยวกัน
ฝันฝากพอจากห่างก็ต่างฝัน
เรื่องราวร้อยพันหรือเธอลืม
สายลมใต้แสงดาว
สายลมหนาวยามรักหวานที่เคยปลื้ม
วานลมเยือกพัดยอไปขอยืม
น้ำตาดาวมาดื่มดับอาลัย
อ้างว้าง..
เหินห่างเพื่อให้ลืมแล้วลืมไหม
เว้นระยะช่องว่างระหว่างใจ
หรือที่เจ็บที่หวั่นไหว..ก็เพียงฉัน
7 พฤษภาคม 2549 21:39 น.
หมอกจาง
อยากจะติตำหนิตาว่าอย่าเผลอ
จะแกล้งเธอให้สงสัยในสับสน
เจ้าแขนอ่อนมาซ่อนคำทำซ้อนกล
เพียงหยอกเล่นไม่ยอมหล่นคำที่คิด
อยากจะแอบหัวใจนักเอารักซ่อน
ยั่วคนดีที่แง่งอนทำปกปิด
แต่กายใกล้เนื้อเฉียดจนแทบชิด
ซ่อนเท่าไรก็ไม่มิดได้อย่างใจ
ใจเอ๋ยใจใครเขารักก็รู้อยู่
เอาตาดูก็ตอบตาว่าหวั่นไหว
ความใกล้ชิดผูกเป็นโครงแล้วโยงใย
เห็นเค้ารางอย่างที่ใครเรียกว่ารัก
อยากจะติตำหนิปากที่อยากบอก
ว่าตรงซอกของหัวใจมีศรปัก
เจ้าหน้าสวยกลับช่างค่อนช่างค้อนนัก
ก็ยั้งปากดูสักพัก ลองยั่วใจ
6 พฤษภาคม 2549 14:45 น.
หมอกจาง
ฉันไม่ได้คิดถึงหรอกในวันนี้
แค่เพียงเสี้ยววินาทีที่ใจว่าง
เผลออารมณ์ให้ตกร่องความอ้างว้าง
คล้ายพลัดออกนอกทางชั่วอึดใจ
ฉันไม่ได้คิดถึงเลยคนเคยคุ้น
ไม่หวังหมุนย้อนเวลากลับมาใหม่
ฉันเอ่ยคำร่ำลากับอาลัย
และตัดเธอจากหัวใจไปหมดแล้ว
ไม่วาบหวามยามยินบทเพลงเก่า
ไม่โศกเศร้าแค่หัวใจกระตุกแผ่ว
ฉันลืมหมดเค้าคมหน้านัยน์ตาแวว
ลืมเสียงแว่วตรงข้างหูว่าเสียงใคร
ฉันไม่ได้คิดถึงเลยคนเคยรัก
แค่น้อยหนึ่งในนานนักที่หวั่นไหว
แค่วูบเดียวที่ฉันเผลอเพ้อหัวใจ
แล้วก็คงระเหยไป..กับน้ำตา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
1998
