28 สิงหาคม 2546 07:53 น.

เพราะรัก..

เธออาจคิดว่าไม่ยาก
และเธอก็คงสงสัย
อาจคิดว่าแท้จริงฉันคงไม่มีใจ
อาจคิดไปต่างๆนาๆ

หนึ่งคำ
ฉันรู้ว่ามันสำคัญกับเธอหนักหนา
และฉันทำได้เพียงแค่ยื้อ ซื้อเวลา
ปล่อยหัวใจให้ด้านชา ปล่อยให้เธอไม่เข้าใจ

ว่าอะไรที่ทำให้แตกต่าง
สับสนว่าหนทางจะทอดลงที่ตรงไหน
เพียงสักคำที่ทำให้เธอรู้สึกมั่นคง
เพียงสักสิ่งที่พอให้รู้สึกมั่นใจ
แต่ฉันก็ไม่อาจให้ในสิ่งที่ฉันไม่มี

เหน็บหนาว
แต่คงดีกว่าปล่อยวันข้างหน้าให้ปวดร้าวกว่าวันนี้
เธอไม่เข้าใจ ในสิ่งที่ฉันเข้าใจดี
และฉัน..ไม่อาจบอกเธอได้ว่าที่ทำอย่างนี้ เพราะรักเธอ..

974

love

comment

22 สิงหาคม 2546 09:29 น.

เพียงมอง..

หมอกจาง

มองเมฆก็มองรู้ดูหม่นหม่น
มองฟ้าก็เหมือนฝนจะฉ่ำฟ้า
มองเห็นน้ำหรือเป็นน้ำที่คลอตา
มองใบไม้ก็ไหวว่าดังใจไหว

มองทางก็เหมือนทางจะร้างเปลี่ยว
มองนกที่ดายเดียวก็หม่นไหม้
จะซ่อนรักซ่อนร้าวได้เท่าไร
ถุ้้ายังอ่อนยังไหวอยู่อย่างนี้

มองตาก็เตือนว่าอย่ามาดหมาย
มองใจเหมือนละลายด้วยเต้นถี่
ฝากดอกไม้ในแจกันหลับฝันดี
กระถางเปล่าตรงนี้เพียงเฝ้ามอง

1008

love

comment

19 สิงหาคม 2546 15:28 น.

คนที่เธอค้นหา..

หมอกจาง

อาจเพียงแค่คล้าย
แล้วก็อาจไม่ใช่ฉัน
แค่เพียงเพราะใจเธอไม่เคยรู้เท่าทัน
และเพียงเพราะใจฉันก็อ่อนก็ไหว

สิ่งที่อยู่ในน้ำ อาจไม่ใช่ปลา
และสิ่งที่อยู่บนฟ้าก็ไม่ใช่นกเสมอไป
บางสิ่งที่เธอคิดว่าใช่
อาจเพียงเพราะหัวใจเธอสร้างภาพลวงตา

ค่ำคืนที่เธอร้องไห้
ค่ำคืนที่หวั่นไหว ค่ำคืนที่เหว่ว้า
เธอขอยืมมือฉันเพื่อซับน้ำตา
และวันนี้ฉันก็หวั่นไหวเหว่ว้าไม่ต่างกัน

อาจเพียงแค่คล้าย
แล้วก็อาจไม่ใช่ฉัน
เพียงผ่านมา ซับน้ำตา แล้วจากกัน
หัวใจยังคงถูกขีดคั่น ด้วยคนคนนั้น คนที่เธอรอคอย..

894

love

comment

15 สิงหาคม 2546 13:44 น.

หัวใจไหวไหวอ่อนอ่อน..

หมอกจาง

หัวใจ..
ไหวไหวเอนเอนอ่อนอ่อน
เหนื่อยเหนื่อยหนาวหนาวร้อนร้อน
ขาดขาดรอนรอนไหวหวิว

ฝากรักทายทักดอกไม้
ลอยหายกับสายลมปลิว
แผ่วแผ่วพัดพัดพลิ้วพลิ้ว
กระเพื่อมริ้วริ้วรอยราง

คิดถึงจึงฝากคำถ้อย
เพียงน้อยอย่าเพิ่งเมินหมาง
อย่าชืดอย่าจืดอย่าจาง
อย่าเหินอย่าห่างหันเห

หัวใจไหวไหวอ่อนอ่อน
วอนวอนรักอย่ารวนเร
หอบหอมกลับหวนกล่อมเห่
อย่าลอยร้างเร่หลงทาง

944

love

comment

14 สิงหาคม 2546 13:48 น.