24 มีนาคม 2547 12:19 น.

อบอุ่น..

หมอกจาง

ไม่ใช่แสงตะวันที่แรงร้อน
เป็นแค่แดดอ่อนอ่อนยามแรกเช้า
แค่ไออุ่นบางบางอย่างแสงดาว
ในค่ำคืนที่เหน็บหนาวและร้อนใจ

ก็แค่ความอ่อนไหวอย่างใบหญ้า
ให้คนหนึ่งซึ่งอ่อนล้าได้คว้าไขว่
อาจไม่สวยซึ้งเศร้าเท่าใครใคร
แต่ก็หวานพอให้เฝ้าคิดถึง

อาจดูไม่แตกต่าง..
เธอก็แค่คนกลางกลาง..คนหนึ่ง
ไม่งามหรูสดใส..ไม่เศร้าซึ้ง
แต่มีเธอฉันจึง อบอุ่นใจ				
18 มีนาคม 2547 15:53 น.

ร้าว..

หมอกจาง

อาจมีเมฆลางเลือนเปื้อนฟ้าใส
แค่วูบไหวของใบไม้เมื่อลมผ่าน
คงริ้วรอยไหวหวั่นจากวันวาน
จึงแปลบปวดรอยรานที่เคยร้าว

มีหัวใจไหวอ่อนเหมือนปุยนุ่น
ที่ลมหนุนล่องไปในลมหนาว
หากน้ำใสแทนกระจกสะท้อนดาว
หัวใจฉันมีรอยร้าวเทียบเท่านั้น

จึงว้าวุ่นหวั่นไหวในคืนเงียบ
เย็นเฉียบกับร้าวที่หนาวสั่น
เป็นภู่ผึ้งที่ตัดพ้อรอตะวัน
ด้วยโศกเกินเก็บกลั้นกับราตรี

อาบน้ำค้างกลางลมพรมพัดแผ่ว
น้ำตาอาบแก้มแล้วหรอกหรือนี่
อาบความหลังอาบรักที่เคยมี
อาบความช้ำทุกทีในค่ำคืน				
12 มีนาคม 2547 08:04 น.

ตรงนั้นมีทะเล..

หมอกจาง

ตรงนั้นมีทะเล..
ยินเสียงคลื่นกล่อมเห่อยู่ห่างห่าง
อวลกลิ่นไอหอมลอยมาจางจาง
คิดถึงบางบาง คล้ายว่าจะมีรัก

ปลายถนนคงมีทิวสนสวย
สะพานปลาเรียงหลั่นด้วยไม้หลัก
ค่อยเว้นช่วงเว้นตอนให้ผ่อนพัก
ค่อยเว้นช่วงความรักให้คิดถึง

ตรงนั้นมีทะเล..
จะไปให้คลื่น กล่อมเห่สักนิดหนึ่ง
เอาไว้ทบไว้ทวนหวนคนึง
พอให้รู้ ให้ซึ้ง ว่ามีรัก..				
4 มีนาคม 2547 16:00 น.

หยดหมึก..

หมอกจาง

เบื่อหน่าย..
ชีวิตคงดูคล้ายกับใบไม้ร่วง
ปลิวมาปลิวไป ตามแต่สายลมพัดลวง
ล่องลอยไปบนคำทักท้วงที่ดูคล้ายจริงใจ

หยดหมึกบนกระดาษ
ไม่อาจลบเพื่อวาดขึ้นมาใหม่
ได้แต่ค่อยร่างจากเดิมค่อยเติมไป
หวังจะแต่งแต้มให้เป็นรูปเงา

ลากเส้นอย่างช้าช้า
เส้นตรงแทนว่าอารมณ์เหงา
ให้เส้นโค้งแทนกลับกลอกของใจเรา
ปล่อยน้ำหนักหนักเบาตามมือพา

เบื่อหน่าย..
แล้วสุดท้ายทุกสิ่งก็ไร้ค่า
ยิ่งลงหมึก ยิ่งเลือน เปื้อนน้ำตา
ได้แต่ปล่อย ที่เป็นมา ให้เป็นไป..				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหมอกจาง