5 กรกฎาคม 2555 00:21 น.
หมอกจาง
เธออาจมีทีท่าไม่อาทร
และฉันเองอาจอ้อนวอนแค่แววตา
-------------------------------------
ดอกพิกุลบุนนาคจะจากร่วง
เธอถามไถ่มีใครห่วงเธอไหมหนา
จะราโรยในคืนแรมอย่างแช่มช้า
เพื่อฉันบอกออกหน้าว่าห่วงใย
อาจจะเป็นด้วยความรัก
ที่ลงหลักในนิยามแห่งหวามไหว
ความปวดร้าวเป็นกิ่งก้านให้ดอกใบ
บานระบัดท่วมใจในคืนงาม
จึงลมแผ่วก็พร้อมจะราโรย
ละห้อยโหยอาลัยให้ไถ่ถาม
แล้วซอนหนีเพื่อให้ชิดให้ติดตาม
ดั้นด้นข้ามผืนทะเลเพื่อรอคอย
สักครั้งหนึ่ง
เพื่อให้รับและรู้ถึงทุกคำถ้อย
เพื่อให้เห็นน้ำค้างปนในฝนปรอย
เพื่อรอยรักสักเล็กน้อยในดวงตา
เท่าดินเท่าฟ้าเท่าอากาศ
ฉันจึงขลาดและเธอจึงไม่กล้า
เดิมพันใดเล่าเท่าฟากฟ้า
เรารักกันเกินกว่าจะเอ่ยวอน
-----------------------
กาลครั้งหนึ่ง
กับรู้สึกลึกซึ้งที่ซุกซ่อน
เธออาจมีทีท่าไม่อาทร
และฉันเองอาจอ้อนวอนแค่แววตา
9 พฤษภาคม 2555 11:08 น.
หมอกจาง
อาจจะมีบางฟ้าที่สีเศร้า
ให้บางคนเขียนเหงาเต็มฟากฟ้า
อาจจะมีบางอ่อนไหวในแววตา
เมื่อดอกไม้ร่วงลาจากกิ่งใบ
อาจจะมีบางทะเลที่แสนกว้าง
กว้างเสียจนคนอ้างว้างต้องหวั่นไหว
อาจจะมีบางสายลมที่พัดใจ
พัดจนปลิวลอยไปกับสายลม
อาจจะมีบางสายน้ำที่เย็นเยียบ
จนต้องร้องไห้เงียบกับขื่นขม
อาจจะมีบางฝนบางที่พร่างพรม
ที่ชี้นำอารมณ์ให้เหงางาม
แต่ความรัก
จู่จู่มาลงหลักไม่ไถ่ถาม
ไม่มองฟ้าว่าจะฝนหรือฟ้าคราม
ไม่มองลมไม่มองน้ำไม่มองจันทร์
ฉันรักเธอ
ใช่ว่าเผลออารมณ์ตามกับความฝัน
ใช่ว่าเปลี่ยนตามฤดูหรือเดือนวัน
เป็นหนึ่งสิ่งเท่านั้นที่มั่นคง
12 พฤศจิกายน 2554 19:12 น.
หมอกจาง
ฟ้าใสใสใสกว่าฟ้าเคยใส
แดดอ่อนจับทุ่งดอกไม้สีอ่อนอ่อน
แผ่วแผ่วลมพัดผ่านหน้าต่างนอน
ผ้านวมอุ่นหมอนก็อ่อนยังนอนหนาว
หอมกลิ่นลมเหนือที่พัดแผ่ว
ถ้าพัดปลุก-ฉันตื่นแล้วตั้งแต่เช้า
ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สิ้นกลิ่นเดือนดาว
แต่เหน็บหนาวจึงไม่ลุกจากที่นอน
พัดความรักไปผ่านใจใครบ้างเล่า
หรือพัดเหงาไปหยอกใจคนใจอ่อน
ฝากได้ไหมฝากห่วงหาเอื้ออาทร
คนเดียวกับคนก่อนเหมือนเมื่อวาน
ฟ้าใสใสใสกว่าฟ้าเคยใส
เขียนอะไรเพ้อเพ้อให้เธออ่าน
คิดถึงนะ เหมือนเดิม มาเนิ่นนาน
และลมหนาวพัดผ่าน บ้านฉันแล้ว
2 พฤศจิกายน 2554 14:12 น.
หมอกจาง
แดดยามเช้า
ลมหนาวหนาวโบกโบยเสียอ่อนไหว
กาแฟกรุ่นอบอุ่นละมุนละไม
ความคิดถึงเอ่อใจ-ใครบางคน
ฟ้าสวยสวย
ฉันยิ้มด้วยหนาวฟ้าใสใช่หนาวฝน
ฉันรักบาง-ฤดูกาล รักบางคน
ฉันรักเธอจนท้นจนท่วมใจ
ความทรงจำ
ลมหนาวย้ำก็ฟื้นก็ตื่นใหม่
เรื่องเก่าเก่าคนเก่าเก่าที่ผ่านไป
ก็กลับฟื้นความสดใสมาอีกครั้ง
แดดยามเช้า
แผ่วลมหนาวดอกรักบานสะพรั่ง
ฟ้าใสใสอยากบอกเธอ-คิดถึงจัง
เหมือนเหมือนเดิมทุกทุกครั้ง ที่เผลอใจ
28 พฤษภาคม 2554 20:00 น.
หมอกจาง
ฤดูฝน
ฝนก็ร่วงก็หล่นจนฟ้าชุ่ม
ความเหงาเข้ามาล้อมเข้ามารุม
ความคิดถึงก็มาสุมเสียหนักนัก
ลมหวน
พัดไปย้อนทวนกิ่งไม้หัก
เรื่องราวงดงามของความรัก
หวนคิดก็จักต้องหักใจ
คิดถึงมาเนิ่นนาน
จึงเอ่ยถามอย่างร้าวรานคิดถึงไหม
ใจเจ้าเย็นชามาแต่ไร
จึงไม่อ่อนไม่ไหวแม้สักนิด
ความหลัง
ประเดประดังมาสะกิด
ความเศร้าโถมเข้าท่วมชีวิต
คิดถึงยังรู้สึกผิดที่คิดถึง
ฤดูฝน
เปียกปอนจนไม่เหลือดีแม้นิดหนึ่ง
เจ้าหมางเมินไม่เหลือน้อยแม้รอยซึ้ง
เพราะรักหรอกฉันจึงนึกน้อยใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
3030
