19 กรกฎาคม 2555 21:12 น.
อัลมิตรา
๏ ด้วยฉันมีเรื่องหนึ่งซึ่งอยากเล่า
เป็นเรื่องเก่าเกริ่นใหม่ในกระแส
เรื่องเมียเมียผัวผัวมั่วนักแล
อยากเผยแพร่คารมเผื่อสมใจ
เพราะรักเนิ่นนานไปไม่ตื่นเต้น
หรือว่าเป็นสันดานพาลสงสัย
ผัวแอบมีเมียน้อย หนอย!ทำไป
เมียคนใหม่ตาคมสมส่วนงาม
ทั้งเมล์ทั้งเฟชบุคบุกถึงถิ่น
ฉันได้ยินเมียหลวงทักท้วงห้าม
"มันบาปนะรู้ไหมหากใฝ่กาม
กรรมจักตามเชียวนั่นมันไม่ดี
ผัวของฉันยังอยู่คู่เคียงหมอน
ยังหลับนอนกับฉันทุกวันวี่
อันชายอื่นหมื่นแสนทั่วแคว้นมี
เขาคนนี้ไม่โสดโปรดพิจารณา "
ส่วนเมียน้อยไม่ฟังแถมยังเถียง
"เรื่องบนเตียงอย่าจุ้นคุณป้าขา
แก่ก็อยู่ส่วนแก่อย่าแหย่มา
ทำเก่งก๋าเอ่ยปากไม่อยากฟัง
ผัวของใครไม่รู้ดูไม่ออก
ฤๅ มีคอกกักไว้ ฤๅ ใครขัง
ในเมื่อผัวป้านี้มากมีตังค์
ฉันก็ยังยอมให้ลูบไล้เลีย
ขี้เกียจฟังคำป้าหมาหวงก้าง
ด้านซะอย่างไม่สนผลได้เสีย
กะอีแค่หญิงชรามาอ้างเมีย
คงยากเคลียร์ผัวป้ามาติดพัน"
หญิงคนหนึ่งซึ่งฉันสัมพันธ์น้อง
เข้าทำนองชีวิตที่ผิดผัน
จากครอบครัวแสนสุขต้องทุกข์พลัน
ด้วยผัวนั้นประพฤติชั่วมั่วกามา
เหตุเพราะหลงสาวรุ่นวุ่นวายนัก
มิตระหนักเมียลูกผูกพันกว่า
เป็นผู้ชายใจคดหมดราคา
ต่ำกว่าหมาที่ชี้ชัดซื่อสัตย์ดี
ส่วนสาวงามทรามวัยใจคะนอง
ฉันมิข้องเกี่ยวใกล้ให้บัดสี
แม้นสืบรู้อยู่ไหนบ้านใหม่มี
อีกหน้าที่การงานร้านเธอทำ
อยากให้เธอคำนึงถึงคนทุกข์
อย่าแสวงสุขด้วยใจที่ใฝ่ต่ำ
ที่ผ่านมาทุกประเด็นล้วนเป็นกรรม
ไม่อยากย้ำซ้ำซากแต่จากใจ ๚ะ๛
6 กรกฎาคม 2555 17:23 น.
อัลมิตรา
๏ เชิญเขียนกลอนอ้อนสาวแม้นคราวหลาน
ประสบการณ์มากพอพ่อไก่แจ้
รักรันทดบทบาทปราศคนแล
ทำเป็นแย่ทุกข์เข็ญเกือบเป็นตาย
เขียนตามใจท่านคิดไม่ผิดหรอก
จะเขียนหลอกหรือจริงอิงความหมาย
วิญญาณเฒ่าเจ้าชู้อย่าดูดาย
เชิญยักย้ายอักษรเป็นกลอนงาม
คิดเขียนกลอนอัศจรรย์อันล้ำลึก
เซ็กซ์เสื่อมสึกหรือไร ?ขอไถ่ถาม
หรือเจนจัดอรรถรสเลิศบทกาม ?
อย่าเพียงพล่ามคำหรูอยากดูเชิง
จะเป็นกลอนหรือกาพย์รับทราบท้า
เถิดเขียนมาให้สหายทั้งหลายเบิ่ง
หากเป็นโคลงโยงฉันท์ยิ่งบรรเทิง
แน่ะ ! อย่าเพิ่งเสียขวัญหวาดหวั่นใจ
เชิญเขียนกลอนอ้อนสาวแม้นคราวหลาน
อยากฟุ้งซ่านก็เชิญเพลิดเพลินได้
อัลมิตราอาสามาต่อนัย
บ้านกลอนไทยเวทีเสรีชน
หมกมุกเขียนเจียนตาย เฮ้อ ! อายเขา
กลอนน้ำเน่าก็เขียนได้อย่าไปสน
เมื่อเขียนแล้วแล้วไปตามใจตน
ดีกว่าบ่นร้องทุกข์ "หมดมุกเขียน" ๚ะ๛
26 มิถุนายน 2555 16:41 น.
อัลมิตรา
๏ ยากยิ่งนักเกินขับขาน
บอกผ่านเป็นตัวอักษร
ปวดแปลบหัวใจสั่นคลอน
ทุกข์ย้อนความเหงาเศร้าตรม
ขมเอยเคยผ่านมามาก
ยากพรากลืมเลยรสขม
หวานเชื่อมใจจิตชิดชม
ติดลมดื่มดำรสหวาน
บางเรื่องบางราวยาวนัก
ความรักความทุกข์ยุคผ่าน
ฝังในฝังจำตำนาน
เป็นมารเป็นมวลกวนใจ
บางครั้งพลั้งจิตคิดบ้า
บางครางวยงงหลงใหล
บางขณะระรื่นชื่นไป
บางทีอาลัยไม่ลืม
ถ้อยคำล้ำเลิศเพลิดเพลิน
ใครเกริ่นเคยกล่าวให้ปลื้ม
น้ำใจไมตรีที่ยืม
ดูดดื่มชั่วคราวเอาคืน
ดนตรีบรรเลงเพลงหวาน
กลอนกานท์เคยให้ไยฝืน
อ่อนใจชอกช้ำกล้ำกลืน
ขมขื่นสรรพสิ่ง..จริง/ลวง
คืนวันผันแปรเปลี่ยนแปลง
เธอแสดงแสร้งรักแลห่วง
อวสานความหลังทั้งปวง
หลอกตวงตักรักจากเรา
แล้วจึงผลักไสไล่ส่ง
ยังคงเย้ยหยันความเขลา
รักแท้กลับกลายคล้ายเงา
ที่เหลือคือเศร้าความจริง
ห่วงใยเสมือนเช่นคมกริช
หมายปลิดริดรอนทุกสิ่ง
น้ำคำทุกพยางค์อ้างอิง
เสมือนปลิงเกาะใจให้ระบม
สิ้นรักภักดิ์พร้อมยอมลา
หลบหน้าจำฝืนขื่นขม
สลัดคราบภาพชื่นรื่นรมย์
ตรอมตรมคงมลายหายไป
กบดาน นิ่งสงบหลบเร้น
ว่างเว้นเรื่องราวเก่าใหม่
เฉยชาซ่อนตัวหัวใจ
ยังใคร่เปล่าเปลี่ยวปลีกตน ๚ะ๛
22 มิถุนายน 2555 10:52 น.
อัลมิตรา
อยากให้เธออ่านนะ ..
ฉันตั้งใจเขียนถึงเธอ ..
เขียนถึงเธอ..
ผู้หลงใหลในอักษร
เป็นทาสกลอนนอนละเมอหลงเพ้อฝัน
เขียนถึงเขา..
ผู้ปราดเปรื่องเรื่องรำพัน
ถ้อยเสกสรรค์บุกทะลวงทุกห้วงใจ
เขียนถึงเธอ..
ผู้โศกเศร้าจิตเหงาหม่น
เพราะต้องกลอักษรยอกย้อนใส่
เขียนถึงเขา..
ผู้เทียบปราชญ์มาดเหนือใคร
ทำเอาคนคลั่งไคล้ได้ทั้งเมือง
เขียนถึงเธอและเขาคล้ายเข้าใจ
ฉันเปรยนัยสื่อความตามเนื้อเรื่อง
ทุกคำเขียนบอกเล่าอาจเปล่าเปลือง
เพียงคนเมืองบ้าบอขอฝันเกิน
อยากให้เธอใส่ใจในทุกวรรค
แล้วตระหนักเนื้อในใช่ผิวเผิน
หากมิทันประมวลด่วนประเมิน
เธออาจเพลินเพียงภาพฉาบมารยา
ให้เห็นความสอดรับเหตุกับผล
ดูแยบยลถ้วนถี่ทุกทีท่า
ก่อนเคลิบเคลิ้มคำหวานเขาหว่านมา
ต้องรู้ว่าลมปากหรือจากใจ
บนเวทีที่สานผลงานศิลป์
หากเคลิ้มจินต์จิตละเมอคิดเผลอไผล
เธออาจเห็นแตกต่างอย่างลิบไกล
จนหัวใจชอกช้ำเพราะคำกลอน
25 เมษายน 2555 10:55 น.
อัลมิตรา
๏ นับเวลาถอยหลังยังระทึก
นี่แค่นึกหากจริงคงยิ่งหวั่น
ที่คาดหวังตั้งใจเกรงไม่ทัน
พรุ่งนี้นั้นน่าอนาถอาจไม่มี
ไม่นานนักจักนอนพักผ่อนยาว
จบเรื่องราว บาป/กุศล บนวิถี
เลิกสืบสาน สุข/ทุกข์ ทุกกรณี
เป็นธุลีโปรยปรายท่ามสายลม
หากแต่จิตคิดวาดปรารถนา
ตั้งเจตนาพิษฐานพานสุขสม
ด้วยเลือนลางร่างเงาเฝ้าชื่นชม
คงภิรมย์อย่างยิ่งตัวจริงเจอ
อยากพานพบที่สุดบุรุษหนึ่ง
แม้นก้นบึ้งหวาดนักกลัวจักเก้อ
เขาอยู่แห่งหนใดคล้ายใจเบลอ
แอบชะเง้อฝันค้างในบางที
ไม่นานนักจักนอนพักผ่อนแล้ว
แต่ปราศแววเขาสดับรับรู้นี่
หากฉันห่างหายไปไร้ซึ่งกวี
คงเหลือสาส์นสี่อนี้ที่เผยความ
นับเวลาถอยหลังตั้งตรงจิต
ลามิ่งมิตรก่อนไปยากใครห้าม
คงเหลือไว้มิตรภาพซาบซึ้งนาม
ซึ่งงดงามข้ามภพมิลบเลือน ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
4693
