ไม่สบายใจป่วยช่วยด้วยเถิดจิตเตลิดแล้วหนอคุณหมอขาอาการนี้มีแต่หมอพอเยียวยาโปรดเมตตาสักครั้งยังวิงวอนโอ้หนอเราเฝ้าเพ้อละเมอพร่ำคล้ายจิตย้ำหลงใหลสุดไถ่ถอน เพิ่งตระหนักรักคุณชายในละครเห็นภาพหลอนบางหนจนเกินจริงคุณชายใหญ่สมัญญา.."ธราธร"เพียงนึกย้อนยังหวามไหวหัวใจหญิงเรื่องสมบัติพัสถานโบราณอิงเชี่ยวชาญยิ่งทั้งกิริยาสง่างามหัวใจแสนละมุนคุณชายรองเข้าทำนองหลงรักเกินหักห้าม"ปวรรุจ" ฑูตไทยไกลเขตคามยังล้นหลามดื่มด่ำห้วงคำนึงคุณชายหมอนามพิสุทธิ์ .."พุฒิภัทร"งานผ่าตัดเลื่องชื่อแพทย์มือหนึ่งมาดสุขุมทุกท่วงท่าช่างตราตรึงแสนซาบซึ้งชวนให้ใจละเมอคุณชายเล็ก .."รัชชานนท์" คนที่สี่อารมณ์ดีเช้าค่ำสม่ำเสมอแถมกล้าหาญชาญชัยใคร่พบเจอฤๅ ที่เพ้อบ้าบอก็เพราะใจคุณชายพีร์.."รณพีร์" สุดที่รักเฝ้าฟูมฟักรักแท้มาแต่ไหนงามสง่าสมชายชาญทหารไทยอยากชิดใกล้ทุกทิวาแม้ราตรีไม่สบายใจป่วยช่วยด้วยเถิดจิตเตลิดหลายครั้งยากรั้งหนีตั้งแต่ศุกร์ถึงอาทิตย์ติดทีวีหัวใจนี้แสนสับสนรักบนจอ
1.ถอดหัวใจใส่กลอนอักษรสื่อขอเลื่องลืออีกหนกลอักษรด้วยซาบซึ้งหนึ่งชายใจอาวรณ์อยากสะท้อนความรู้สึกลึกภายใน2.เขาชื่อเรียงเสียงใดฉันไม่รู้อีกที่อยู่หลักแหล่งแห่งหนไหนเป็นผู้ดีหรือตกยากลำบากใดเคยสงสัยเหมือนกันในวันวาน3.ด้วยเนิ่นนานการสนิทดุจมิตรแท้ฉันก็แค่เลิกสงสัยไม่ฟุ้งซ่านไม่คิดสืบเสาะหาสถานการณ์หลายปีผ่านวางใจในไมตรี4.เคยมีบ้างปวดร้าวคราวห่างเหินถ้อยดำเนินเป็นกลอนย้อนสักขีแอบเหงาหงอยน้อยใจในบางทีไดอารี่ลายพร้อยรอยน้ำตา5.ในตอนนั้นฉันเศร้าคล้ายเขาทิ้งซ้ำโลกจริงโรคร้ายลอบกรายหาที่เจ็บป่วยเจียนตายวายชีวาเจ็บน้อยกว่าตรงนี้ที่หัวใจ6.ผ่านเหตุการณ์วันนั้นฉันฉุกคิดฤๅ คนผิดเป็นฉันที่หวั่นไหวมิตรภาพตราบสิ้นฟ้าแม้นคราใดสำนึกได้แต่บางครั้งจิตลังเล7.ตนเองที่พลาดพลั้งมิยั้งคิดกลับโยนผิดโทษเขาว่าเจ้าเล่ห์แถมกริ้วโกรธก่อกวนป่วนเกเรแสนสนเท่ห์แปลกใจไยฉันทำ8.คิดเป็นเพื่อนผู้เดียวที่เกี่ยวข้องโลกทั้งผองเทียบค่ากะลาคว่ำถ้อยที่เขาเรียงร้อยเป็นรอยคำแอบเพ้อพร่ำซาบซึ้งตรึงอุรา9.แต่โลกใช่เทียบค่ากะลาคว่ำวรรณกรรมสูงเกินประเมินค่าเขาเชี่ยวชาญสุนทรีเลิศลีลาเทียบศักดากวีเอกเสกสุนทร10.ยามเขาจรดบทกานท์ ณ ลานกวีช่างมากมีมิตรสหายสายสมรซึ่งบางคนสนใจกว่านัยกลอนเฉกละครฉันเห็นความเป็นไป11.เขายังคงเป็นเขาเทียบเท่าเดิมฉันกลับเพิ่มความรู้สึกนึกคิดใหม่หากยึดมั่นฉันท์เพื่อนจงเตือนใจเราจะไม่ก้าวล่วงหวงแหนกัน12.สมานใจสัมพันธ์เฉกวันก่อนจะหนาวร้อนห่วงใยไม่แปรผันมิตรภาพตราบสิ้นฟ้าค่านิรันดร์สำหรับฉันคือเขาเฝ้าคำนึง13.ถอดหัวใจใส่กลอนอักษรสื่อด้วยนับถือดุจสหายชายผู้หนึ่งขออาศัยนัยสาส์นขานรำพึงเผื่อส่งถึงยามเขาแวะเข้ามา14.เขาชื่อเรียงเสียงใดฉันไม่รู้ใช่ชั่วครู่แล้วจบการคบหาความผูกพันผันผ่านกาลเวลาช่างล้ำค่าน้ำมิตรดวงจิตเรา15.ด้วยเนิ่นนานการสนิทดุจมิตรแท้ฉันเพียงแค่มอบของขวัญกำนัลเขาสิบห้าบทอาจกระจ่างแบบลางเลาแต่เรื่องเล่าทุกประเด็นล้วนเป็นจริง./
อ่านจดหมายของนากที่ฝากถึง ช่างซาบซึ้งยิ่งนักที่รักเอ๋ย หวนนึกถึงวันเก่าสองเราเคย ยั่วยิ้มเย้ยหยอกเย้ากระเซ้ากัน เป็นผัวเมียเคลียคลอถักทอรัก เฝ้าฟูมฟักเรือยไปไม่แปรผัน คล้ายเวรซ้ำกรรมซัดพลัดพรากพลัน นากตั้งครรภ์ทว่าพี่ปรี่ชายแดน ท่ามสงครามยามนี้มีแต่ทุกข์ พี่ต้องขลุกอยู่อีกฟากลำบากแสน ทั้งหยูกยาสารพันมันขาดแคลน ทั่วขาแขนร่างกายมากมายพรุน กลิ่นลำดวนยวนใจให้ครุ่นคิด เคยจุมพิตบอกรักนอนตักหนุน ซอกแก้มดอกพยอมหอมละมุน ยังหอมกรุ่นเสมอมาแม้นคราใด ที่ห่างหายไปนานใช่ห่างเหิน ลำบากเกินตามประชิดติดต่อไหน มีแต่ศพทหารกองคราวมองไป แสนปวดใจคิดถึงนากมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าป่านฉะนี้อยู่ดีไหม เจ็บป่วยไข้หรือเปล่าใคร่กล่าวเกริ่น อีกเจ้าแดงลูกพ่อรอหัดเดิน คงเพลิดเพลินดื่มดมนมแม่มัน เขียนจดหมายถึงนากฝากส่งถึง บวกอีกหนึ่งลูกน้อยกลอยใจฉัน เสร็จสงครามเมื่อไหร่ได้พบกัน ส่วนนมนั้นบอกเจ้าแดง "ขอแย่งคืน"
เห็นราคาทองคำคล้ายดำดิ่งฉันอยากวิ่งเร็วปรื๋อไปซื้อหาเก็บสำรองทองแท่งแปลงเงินตราก็กะว่า .. สักกิโล .. ใช่โชว์รวยได้แต่ฝันกลางวันเหมือนวานนี้เป็นเศรษฐีคนใหม่ได้เงินหวยเพ่งเรียงเบอร์ตรงหน้าพางงงวยแค่หลักหน่วยมองไปไม่ใกล้เคียงเฮ้อ !.. มีทองแค่หนวดกุ้งสะดุ้งโหยงสายสร้อยโยงเพียงสลึงถึงกลับเสี่ยงอยากได้ทองสักกิโลโก้พอเพียงเกรงจักเดี้ยงโดนปล้นโจรเต็มเมืองราคาทองต้องลุ้นลงทุนมากแต่ก็อยากเก็งกำไรใช่คุยเขื่องได้แต่ คิด..คิด ..คิด.. จิตเปล่าเปลืองยากปลดเปลื้องความคิดจิตเปล่าดายอยากมีเงินสักล้านเข้าร้านซื้อเงินขาดมือกินแกลบท้องแสบหลายบาทละหมื่นแปดห้า โอ้ ! ตาลายเก็บไว้ขายสองหมื่นห้าท่าจะดีเห็นราคาทองคำคล้ายดำดิ่งจนจริงจริงไม่อยากลำบากหนี้ได้แต่มองร้านทองตรองอีกทีเฮ้อ!.. คงไม่มีวาสนาซื้อมาครอง
เขาตัวสั่นงันงกวิตกจริตนั่งไม่ติดหน้าขาวราวไร้สีปากงึมงำพร่ำคาถาประดามีแถมเรียกผีปู่ย่ามาช่วยกันชาติต้องการชายชาญทหารแท้เสียสละแค่สองปีที่บากบั่นลูกผู้ชายองอาจเชื้อชาติพันธุ์ไยนึกพรั่นดุจเชื้อไม่เหลือชายคิดหนทางทำอย่างไรได้ใบดำสุดระส่ำทหารแกล้งแดงอีกหลายคนก่อนหน้าตะโกนย้ำดำอีกรายเกรงเข้าข่ายแดงสนิทหยิบติดมือเกิดเป็นชายขายหน้าคงครานี้คิดวิ่งหนีก็ยากผ่านทหารอื้อได้แต่นั่งในแถวแล้วครางฮือรอเรียกชื่อเสี่ยงกันในวันเกณฑ์
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings
อัลมิตรา เลิฟ 5 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings
อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
5063
