7 สิงหาคม 2547 01:15 น.

สายไปแล้วที่จะฝัน

หิ่งห้อยตายแล้วเมื่อเช้านี้
ขณะที่เด็กน้อยค่อยคลายฝัน
กระต่ายร่ายน้ำตาอำลาจันทร์
สายหมอกกลั่นพลันสลายในสายแสง
ขอนอนต่ออีกหน่อยจะได้ไหม
ยามเช้าใยเจ้าจึงรีบมาแกล้ง
เก็บความจริงทิ้งไว้ไม่ต้องแจง
ไว้เรี่ยวแรงคืนมาค่อยว่ากัน
อยากหลับไหลต่อไปในราตรี
ที่ที่มีเธอรอขอฉันฝัน
ที่ที่มีสองเราเข้าใจกัน
หิ่งห้อยพันหมื่นตัวยั่วแสงดาว
แต่หิ้งห้อยตายแล้วเมื่อเช้านี้
หิ่งห้อยตายแล้วเมื่อเช้า
ตายแล้ว............
ตาย
ตาย
ตายห่า
............สายแล้ว
รีบไปทำงาน

910

love

comment

28 กรกฎาคม 2547 03:26 น.

ปล่อยไปตามหัวใจ

เจ้าขาว

ยามใดไกลคนคู่อยู่เคียง
โปรดฟังเสียงข้างในให้จงหนัก
ว่าหัวใจเธอบอกให้หยุดพัก
รึให้รักจนสุดจะหยุดใจ

แล้วจงก้าวไปตามเสียงนั้น
ด้วยใจมั่นคงยิ่งอย่าหวั่นไหว
พักสมองชั่วคราวจะเป็นไร
ให้หัวใจนำหน้าดูสักที

อาจจะล้มลงบ้างก็ช่างเถิด
อุตส่าห์เกิดมาทั้งทีนี่
หากเรี่ยวแรงของเธอยังมี
คงโชคดีพบทางที่วางใจ

เพราะไม่มีใครยืนยันว่าโลกนี้
ฟ้าชี้ชีวิตลิขิตให้
พยายามเลือกเองอย่าเกรงใคร
ไม่เสียใจในภายหน้าหันมามอง

1150

love

comment

22 กรกฎาคม 2547 11:06 น.

คนบ้าฝัน

เจ้าขาว

ซ้ำแล้วซ้ำอีกที
เป็นหนที่ร้อยกว่ากว่า
ที่ตกจากความฝัน

บางคนเรียกว่าตื่น
แต่สำหรับเราเรียกว่าตก
มันมากกว่าลืมตา

ความฝันและความจริง
อาจเป็นเพียงแค่เธอสมมุติ
ยามลืมตาขึ้นมา

เส้นกั้นของสองโลก
คือจะเรียกด้านไหนว่า ฝัน
เราอาจหลับเพื่อตื่น

ในความฝัน  ฉันยังตื่น
ในยามตื่น  ฉันยังฝัน

มันจริงพอๆกันใช่ไหม
ฝันที่ปวดร้าว
ก็อาจทำให้เราร้องไห้

น้ำตา  ในความฝันอาจไม่เปียก
แต่ก็ทำหัวใจเต้นช้าลงเช่นกัน
ช้าราวกับจะหยุด

แต่ก็ยังคงฝัน
ยิ้มในฝันก็คือยิ้ม
หากเพราะความจริงมีเรื่องให้ยิ้มน้อย

ชั้นจะลองหาทางยิ้มในฝันอีกซักครั้ง

957

love

comment

14 กรกฎาคม 2547 01:40 น.