22 มีนาคม 2548 16:15 น.
เจ้าขาว
น่าสงสารท้องฟ้าราตรีนี้
คงไม่มีแสงจันทรามาประดับ
ไม่มีแสงดวงดาวมาวาววับ
ใครฤาจับป่นเป็นแป้งแต่งแก้มเธอ
เหล่าดอกไม้ทั้งมวลล้วนอิจฉา
ยามเธอมาซ่อนกลีบไม่กล้าเสนอ
มวลแมลงไม่มาชิดคิดบำเรอ
เฝ้าตามเธอลืมสิ้นกลิ่นผกา
11 มีนาคม 2548 13:53 น.
เจ้าขาว
บทกลอน :
มะละกอเขียว
อ่อนและดิบ
ทำเธอท้องอืด
มะละกอส้ม
บ่มจนหวาน
ช่วยท้องเธอสบาย
โปรดรอสักนิด
บ่มรักเราให้สุก
ดั่งมะละกอสุข
เขียนอะไรก็ได้ : ช่วงนี้หมกมุ่นอยู่กับมะละกอ
มีเพื่อนเหมือนมีทัศนียภาพที่งดงาม
ยังดี วจีจันทร์
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:15 น.
เจ้าขาว
ยามใดใจเธอมืดมน
ข้าฯหวังเป็นหิ่งห้อย
เปล่งแสงดลใจ
ยามนี้ใจเธอสุขสว่าง
ถึงเวลาข้าฯจากไกล
กลัวเธอรู้ความจริง
สุดแสนอับอาย
ในแสงสว่างนั้น
ข้าฯเพียงแมลง
5 กุมภาพันธ์ 2548 04:25 น.
เจ้าขาว
ความรัก
หากคุณโอบมันด้วยวงแขน
วันหนึ่ง...มันจะหลุดลอย
หากคุณขังมันในความทรงจำ
วันหนึ่ง...เวลาจะลบเลือน
หากคุณรั้งมันด้วยหัวใจ
วันหนึง...เหตุผลจะพรากมันไป
ความรัก
หาก...เพียงคุณปล่อยให้มันโอบกอดคุณ
29 มกราคม 2548 21:51 น.
เจ้าขาว
แม้จะผลิดอกเบ่งบานอย่างไร
เจ้าก็ไม่ใช่ดอกไม้อีกแล้ว
ความงามจะมีความหมายอะไร.....
แม้จะยังหมุนอยู่เช่นเดิม
เจ้าก็ไม่ใช่โลกอีกต่อไป
คืนวันจะมีความหมายอะไร.....
แม้จะยังหายใจ
แววตากลับไม่สดใสเช่นเดิม
ดั่งหิ่งห้อยที่ไร้แสง.....จะมีความหมายอะไร
...........................................
ท่ามกลางผู้คนมากมาย
ชั้นเฝ้าค้นหา
ใครบ้างเคยเปียกสายฝนเดิมสองครั้ง
เธอมองร่องรอยที่เจิงนองเหล่านี้
แล้วหวังว่ามันจะเหือดแห้ง
ยามที่แดดส่องลงมา
............
เธอรู้ไหมว่า
แสงแดด
อำลาหัวใจดวงนี้ไปแล้ว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
905
