27 กันยายน 2553 10:53 น.

ขาเมาส์ ๓ ...ตอนจอมเบี้ยว....

เรื่องมันส์ในวันดีของเราชาวห้าเจ้าจอมเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี่เอง สี่ปีที่เราได้รู้จักกันมีสี่ครั้งที่เราห้าเจ้าจอมได้มาพบกันครบองค์ประชุม

ครั้งแรกเมื่อปี 2549 ที่เราได้ไปร้องเพลงคาราโอเกะกัน ทั้งร้องทั้งเต้นกันอย่างสนุกสนาน
ครั้งที่สองก็ไปลพบุรีกัน วิญญาณนางแบบเข้าสิงแต่ละคนโพสท่าถ่ายรูปกับดอกทานตะวันอย่างสุดชีวิต
ครั้งที่สาม ไปอัมพวา ดูหิ่งห้อยตัวใหญ่ที่สุดในโลก และทำเอาบ้านป้าน้อยเกือบแตกมาแล้ว
และครั้งที่สี่ ไปฉลองวันเกิดจอมเบี้ยวแห่งเมืองสมุทรสาครกันที่อนุสาวรีย์ อิ่มสุกี้ เค้กและกาแฟสุดๆ

นอกนั้นเราก็พบกันสอง คน สามคน สี่คนบ้าง ตามช่องว่างของวันเวลาและวิตามินเอ็มในกระเป๋าสตางค์จะอำนวย ปีนี้เรานัดกันจะมาครบองค์ประชุมที่เกาะเกร็ดเมื่อเดือนมิถุนายน แต่แล้วจอมเบี้ยวทางสกลก็เบี้ยวไปตามระเบียบ ทำให้พี่ก้าวที่...กล้าเปลี่ยนตำแหน่งมาเป็นจอมเสียบไปโดยปริยาย หลังๆมาแมงกุ๊ดจี่จะยึดตำแหน่งจอมเบี้ยวเสมอๆเลย

เมื่อกลางเดือนแมงกุ๊ดจี่มาไม่ได้ เราก็เลยนัดกันมาฉลองวันเกิดพี่ก้าวที่...กล้าซึ่งปีนี้ตรงกับวันอาทิตย์พอดี แมงกุ๊ดจี่บอกวันเสาร์ว่ามาไม่ได้ เฮ้อ เบี้ยวไปตามระเบียบ แต่ไม่เป็นไร พวกเราเข้าใจดีเพราะว่าคุณเธออยู่ไกลเหลือเกิน

ฉันเข้ากรุงเทพตอนเย็นหลังเลิกงานไปพักอยู่กับจอมวางแผนไวท์ลิลลี่ก่อนหนึ่งคืนเพื่อจะไปช็อปปิ้งสำเพ็งตอนเช้าๆก่อนไปพบเพื่อนๆ นั่งรถไปถึงอ่อนนุชตอนทุ่มครึ่ง ก็โทรถามทางกับจอมวางแผน เนื่องจากเธอเพิ่งย้ายมาใหม่ เธอจึงไม่คุ้นทางบอกไม่ถูกจึงบอกเพื่อนบอกทางแทน บอกแค่ว่าให้นั่งมอเตอร์ไซด์มาลงซอยไหน ไม่ยักบอกชื่ออพาร์ตเมนท์ เพียงพลิ้วก็เข้าใจว่าอพาร์ตของเธออู่หน้าปากซอยเลย จึงไม่ได้ถามไถ่กันอย่างละเอียด ที่ไหนได้คนขับมอเตอร์ไซด์ขับเข้ามาในซอยลึกพอสมควร ไม่เจออพาร์ตเมนท์สักอันเลยบอกว่าให้จอดหน้าอพาร์ตเมนท์แรก โชคดีของฉันจริงๆที่เธอพักอยู่อพาร์ตเมนท์นี้พอดี เจอหน้ากัน เธอก็คุยโทรศัพท์อีกแล้วครับท่าน เราจึงตกลงกันว่าพรุ่งนี้ถ้าอยู่กับเพื่อนๆแล้วห้ามเธอคุยโทรศัพท์ งานนี้เธอผ่านฉลุยเลย ไม่คุยให้เห็นแล้วงานนี้ เก่งๆๆๆ

วันนั้นได้เจอหวี เพื่อนจอมวางแผนที่เคยไปเที่ยวหาดทรายแก้วด้วยกันเมื่อปีก่อน กว่าเราสามคนจะได้พักผ่อน ฉันกับหวีก็ได้รื้อตู้เสื้อผ้าของจอมวางแผนกันเสียเละ หวีหาชุดโน้นชุดนี้มาให้ลองใส่ แต่บังเอิญที่เราแต่งตัวไม่เหมือนกัน จอมวางแผนแต่งตัวออกแนวสาวหวาน สาวเปรี้ยว ฉันก็ชมพูๆตามประสา แค่สีก็ไม่ผ่านแล้ว เราดูละคร ทานข้าวกัน กว่าจะได้นอนก็ห้าทุ่ม ต้องรีบนอนเพราะว่าเราจะไปโบ๊เบ๊และสำเพ็งกันแต่ตี 2 หวีต้องไปทำงานด้วย เราจึงรีบนอนกัน โชคร้ายที่แอร์ห้องคุณเพื่อนไม่เย็นเลยทำให้ฉันร้อนจนต้องลุกขึ้นมาตากพัดลมตอนตีหนึ่งและอาบน้ำก่อนใคร ทำภารกิจตัวเองเสร็จก็ปลุกเพื่อนให้มาอาบน้ำ หวีรีบตื่นเลยท่าทางชอบช็อปปิ้งเหมือนกัน ส่วนจอมวางแผนทำท่าว่าจะเป็นจอมเบี้ยวไม่อยากตื่นแต่เช้า เราไปโบ๊เบ๊กัน หวีนั้นช็อปปิ้งได้สมที่เธออยากมา คุณนายรีก็ได้มาเหมือนกัน ส่วนฉันได้มาสามตัว เพราะว่าอยากไปสำเพ็งมากกว่า หวีแยกย้ายไปทำงานตอนตีห้าครึ่ง ส่วนฉันกับจอมวางแผนก็ไปช็อปต่อที่สำเพ็ง ลงไปร้านแรกก็ได้ของแล้ว สร้อยคอ ต่างหูน่ารัก เข็มขัด รองเท้า ร่ม ของน่ารักเยอะมาก แต่เราต้องซื้อจำนวนเยอะๆถึงจะถูก เราซื้อไปใช้เองกันจึงต้องร่วมด้วยช่วยกันหารตามประสา ฉันชอบที่นั่นมากแต่จอมวางแผนเหมือนจะเหนื่อย เราก็เลยกลับห้องพักกันก่อนตอนเจ็ดโมงเช้า ก่อนจะออกมาใหม่ตอนเก้าโมงเช้าเพราะเรานัดเจอกันที่เซ็นจูรี่ตอนสิบโมง

กลับไปถึงห้องเราก็ลองเสื้อผ้าที่เราซื้อมากัน แล้วฉันก็ปล่อยให้จอมวางแผนได้คุยโทรศัพท์ก่อน เพราะว่าเธอจะได้ไม่คุยตอนเพื่อนๆอยู่ เธอก็คุยกับเราไปคุยโทรศัพท์ไป แบ่งประสาทได้อย่างดีทีเดียวเพื่อนฉัน

เก้าโมงครึ่งเราออกจากห้องพักกันเพราะคำนวณแล้วจอมโวยวายเมืองลิงคงเดินทางยังไม่ถึงแน่เลย ที่ไหนได้ออกมาถึงปากซอย เสียงเธอโวยเล็กน้อยพอหอมปากหอมคอว่ามาถึงแล้ว ห้างยังไม่เปิดเลย โห วันนี้มาถึงก่อนเวลาด้วย ทำให้จอมวางแผนวางแผนจากนั่งรถเมล์มาเป็นนั่งแท็กซี่เพราะว่าถ้าเราไปช้า เราต้องถูกโวยวายอย่างใหญ่โตแน่นอน นับว่าเป็นการวางแผนที่ดีมาก

10.20 น. เวลาดีเราพบกันพร้อมหน้าพร้อมตาสี่คน พบกันแล้วก็กินเป็นไปตามคอนเซ็ปของเรา เราไปกินเอ็มเคกัน ไปถึงร้านก็สั่งอาหารกัน ส่วนเจ้าภาพวันเกิดก็แกะของขวัญที่เรานำมามอบให้

มีที่นี่ที่เดียวที่เจ้าของวันเกิดขอของขวัญวันเกิดได้ พี่หยีก้าวที่...กล้า บอกก่อนมาสองอาทิตย์ว่า อยากได้ของขวัญที่เป็นงานฝีมือจากฉัน โห งานเข้าแล้วไง นอกจากงานจัดดอกไม้แล้ว ฉันทำงานฝีมืออยากอื่นไม่เป็นเลย พี่หยีแกล้งฉันแล้วไง พี่หยีบอกว่าอยากผ้าพันคอ ฉันก็เลยไปปรึกษาน้องที่ทำเป็น เขาก็บอกว่ามีวิธีทำง่ายๆมีเครื่องมือพร้อม ฉันจึงไปซื้อด้ายมา ให้น้องสอน แล้วก็เริ่มต้นให้ แล้วก็ทำต่อ กว่าจะได้ก็ทุลักทุเลเหมือนกันว่าจะเสร็จ ต้องแก้ ต้องซ่อมมากมาย แต่งานออกได้ก็นับว่าเป็นผลงานที่ภูมิใจชิ้นหนึ่ง ไม่รักไม่ทำให้นะเนี่ย

พอพี่หยีได้เห็นของขวัญจากฉัน พี่หยีก็บอกว่า "ทำเองหรือเปล่าเนี่ย" แงๆๆๆๆ ฉันจะดีใจไหมเนี่ย ทำให้แล้วยังไม่เชื่ออีกว่าทำเอง ตั้งใจสุดๆเลยนะเนี่ย แต่พอรู้ว่าเราทำเอง พี่เขาก็ดูปลื้มมาก ใช้พันคอและบอกว่าอุ่นมาก แบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย แต่กว่าจะเชื่อก็นานเหมือนกัน

แต่ฉันสิ เห็นพี่หยีได้ จอมโวยวายก็จะเอาบ้าง บอกจะเอาสองสีด้วย โห สีเดียวก็ยากแล้วนา แต่เพื่อจอมโวยวายทำได้อยู่แล้ว คอยรับน้าเดือนหน้า

ส่วนนี่เลย ของขวัญจากจอมโวยวาย น่ารักมาก ฉันเองก็เคยได้ชิ้นใหญ่มากเลย แล้วชอบมากเลย พี่หยีดูไม่ค่อยเชื่ออีกแล้ว แหม ถึงพวกเราจะไม่เรียบร้อย เราก็ทำงานฝีมือเป็นนะ ของขวัญจากจอมวางแผนเป็นน้ำหอมขวดสีชมพู ขวดก็น่ารัก

ได้เวลากินแล้ว เราก็ลงมือกันจัดการอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้เสียเวลา พนักงานเห็นมีเค้ก และของขวัญจึงถามว่าวันเกิดใคร ทางร้านจะไอศกรีมวันเกิดให้ พี่หยีไม่ยอมให้บัตรประชาชน บอกว่าอาย ต้องคะยั้นคอยอกันตั้งนานกว่าจะยอมให้ไป

มีวันเกิดที่นี่แหละที่เจ้าภาพเตรียมเค้กมาเอง ฉันเองก็บอกพี่หยีว่าปีนี้ขอกินเค้กนะ เพราะกำลังลดน้ำหนัก ที่ไหนได้พี่หยีเตรียมเค้กนมสดมาเอง หน้าตาน่ากินมากเลย หอมด้วยแหละ มีหรือที่จะอดกินได้ พี่หยีไม่ยอมตัดเค้ก บอกของใช้ชิ้นตักนะ

ผลงานเลยออกมาเป็นแบบนี้เลย

เค้กปอนด์นั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ฉันกินเยอะสุด เกือบครึ่งปอนด์เลย กินเยอะจริงๆเลยวันนี้ กินเสร็จก็เอาของที่ซื้อมาจากสำเพ็งมาอวดพี่ๆ พี่หยีลองใส่ที่คาดผมที่ฉันซื้อมา ใส่แล้วก็หัวเราะไป จะให้สาวเทห์มาใส่อะไรที่คิขุก็ดูแปลกๆอยู่เหมือนกัน จากที่เราจะไปจตุจักรกันเราก็ได้เปลี่ยนแผนไปสำเพ็งกัน เพราะว่าพี่หยีอยากได้เข็มขัดเหมือนฉัน ส่วนจอมโวยวาย ฉันเชื่อว่าเธอต้องชอบที่นั่นเพราะว่าเธอชอบของกระจุกกระจิกน่ารักๆเหมือนกัน

เรานั่งรถแท็กซี่ไปสำเพ็งกัน ฉันเจอรถตู้ไปลพบุรีจึงถามจอมโวยวายว่าไปบ้านไหมนั่น คนขับแท็กซี่ก็เลยพูดเรื่องอาวุธถูกปล้น พูดไปพูดมาได้รู้ว่า เขาเป็นเสื้อแดง เราไม่พูดอะไรปล่อยให้พูดไปจนลงรถ แล้วก็หัวเราะกันยกใหญ่

เราใช้เวลาที่สำเพ็งสองชั่วโมง เดินกันสนุกสนาน เดินซอกนั้นซอกนี้ หลงกันบ้าง ได้ของกันมาเยอะเหมือนกัน เราต้องเดินหาร้านเข็มขัดให้เจอ เพราะว่าเราพาพี่หยีมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ กว่าจะเจอก็เหนื่อยเลย พอเจอแล้วก็ไม่ใช่แบบที่พี่หยีชอบ สรุปว่าเธอต้องมาเปลี่ยนกับฉัน รู้งี้ยอมให้แต่แรกแล้วก็ดีจะได้ไปช็อปจตุจักร จะได้ไม่มาช็อปที่เดิม เป้ที่พี่หยีซื้อมาเตรียมจะไปสร้างฝายกับเพื่อนๆบ้านกลอนก็น่ารักมากมาย ฉันชอบในความเก๋จังเลย กรเป๋าเก๋ๆกับคนเท่ห์ เข้ากันมากๆ

บ่ายสองกว่าเราก็นั่งแท็กซี่กลับอนุสาวรีย์กัน ระหว่างทางเราก็คุยกับเรื่องประตูน้ำ ฉันกับจอมวางแผนอยากไปประตูน้ำต่อ เราจึงบอกคนขับรถแท็กซี่ แต่ดูท่าแกคงไม่สบอารมณ์เท่าไร ครางฮึ่มๆใส่เรา เราจึงไม่กล้าไป บอกให้ไปอนุสาวรีย์เหมือนเดิม ชีวิตบนแท็กซี่ของเราแขวนบนเส้นด้ายทั้งไปและกลับเลยวันนี้ ลุงคนนี้ขับรถเร็วแล้วก็อ่านหนังสือพิมพ์ทุกครั้งที่รถติด ตอนอ่านหนังสือพิมพ์ ใส่แว่นตา ตอนขับรถถอดออก ใครปาดหน้าลุงก็คำรามใส่ โอ้ น่ากลัวจริงๆ เราจึงเงียบ เอ หรือว่าหลับตลอดทาง

มาเจอกันที่อนุสาวรีย์ทีไร เราต้องกินก๋วยเตี๋ยวเรือกันทุกที ครั้งแรกที่เรามากินกันชามละ 6 บาท จนถึงครั้งนี้ ชามละ 9 บาทแล้ว ชามเล็กๆแต่เพงจังเลย

นี่คือสามชามที่ฉันกินไปเมื่อวาน

หลังจากนั้นเราก็มากินไอศกรีมสเปนกัน พสุธากัมปนาทที่จอมโวยวายต้องเลี้ยงเพราะว่าเนเธอเลนด์แพ้สเปนในนัดชิง อร่อยที่สุดในโลกเลย ช่วงรอไอศกรีมก็มีเรื่องหงุดหงิดกันนิดหน่อยเพราะว่าพนักงานมารับออเดอร์ช้า และเลือกโต๊ะไม่ถูกใจจอมโวยวาย คนมาหลังได้กินก่อน จอมโวยวายเกือบสั่งลุยแล้ว

ช่วงที่รอไอศกรีม เราก็เอาของที่เราซื้อมาอวดกัน จอมโวยวายเอากิฟท์ติดผมมาอวด เราเลยเอาต่างหูรูปสตอเบอร์รี่สีสมพูมาอวดบ้าง จอมโวยวายเอาต่างหูเราไปใส่บอกว่าจะเอาไปใส่ไปกินร้านยาแก้ปวด เราก็เอากิฟท์คุณเธอไปติดบ้าง เธอบอกว่าอยากได้ต่างหู อยากได้กระเป๋าสตอเบอร์รี่ของเรา เรายกแต่ต่างหูให้ แต่คุณเธอก็ไม่เอาหรอก ทำมาล้อเล่น ไม่แน่จริงนี่นา

พี่หยีอยากดูหนัง โปรแกรมก็มีแต่หนังผี จอมโวยวายไม่ชอบหนังผี บอกว่าต้องดูกับแฟนจะได้ซบ ไปกับเพื่อนไม่ดูหรอก

17.30 น. ถึงเวลาแยกย้าย จอมโวยวายกับฉันอยู่ต่างจังหวัดต้องนั่งรถอีกอีกเกือบสองชั่วโมง ขึ้นรถได้ฉันก็หลับแล้วเพราะคืนวันเสาร์ได้นอนแป๊บเดียว วันทั้นวันก็เดินๆ หิ้วกระเป๋าก็หนัก ตื่นมาอีกทีก็ศรีราชาจะถึงบ้านแล้ว กลับถึงบ้านก็รายงานตัวกับจอมโวยวาย เธอลงรถเป็นคนสุดท้าย กลัวคนขับรถปล้ำ แหม มีหน้าตาสวยๆก็กลัวไว้ก่อน เป็นธรรมดาแหละ พี่หยีก็โทรมาพอดี บอกว่าถึงบ้านแล้ว สบายดี ไม่ต้องเป็นห่วง ไปสร้างฝายได้สบายมาก

วันดีๆของเราก็ผ่านไปด้วยดี มีความทรงจำดีๆ ก่อนกลับบ้านเรายังหาทางรวมตัวกันให้ครบแก๊งค์ก่อนสิ้นปี เดือนหน้าอาจจะได้ครบ ต้องรอสัญญาณจากจอมเบี้ยวทางสกลก่อน เราสี่คนตกลงกันว่าจะไปลพบุรีกัน ไปถ่ายรูปกับดอกทานตะวันสวยๆอีกครั้งนึง แล้วพบกันใหม่จ้า

หัวใจมีไว้ผูกพัน หัวมันมีไว้กิน

1617

love

comment

19 มิถุนายน 2553 14:48 น.

ขาเมาส์ ๒ ...ตอนจอมวางแผน....

เพียงพลิ้ว

กลางปี 2549 มิตรภาพในบ้านกลอนไทยของฉันก็ได้ก่อตัวขึ้นโดยไม่รู้ตัว จากการที่เข้าไปทักทายล้อกันเล่นเป็นเวลาเพียงไม่นาน ดอกไมตรีระหว่างเพื่อนกับเพื่อนก็งอกเงยขึ้นอย่างรวดเร็ว ในบ้านหลังนี้ เมื่อปีก่อนๆฉันจะมีพี่เป็นส่วนใหญ่ไม่ว่าจะเป็นพี่คนเมืองลิง พี่ก้าวที่...กล้า และพี่คนอื่นๆ มีน้องอยู่บ้างก็ไม่มาก เช่นน้องสาวจ๋า แมงกุ๊ดจี่ น้องงุงิ สาวดำฯ แต่ในที่สุดก็มีเพื่อนกับเขาเหมือนกัน

ต้องขอขอบคุณโครงการ เมื่อความรักเข้าตาของบ้านหลังนี้ที่ทำให้เราได้พบกัน เมื่อเราได้บัตรร้องคาราโอเกะจากการเข้าร่วมโครงการ เราห้าเจ้าจอมก็ได้นัดพบกันอย่าพร้อมหน้าพร้อมตากันเป็นครั้งแรก หลังจากที่เคยได้พบกับเฌอมาลย์และก้าวที่....กล้าก่อน และแล้วก็เป็นโอกาสอันดีที่จะได้พบกับ whitelily และแมงกุ๊ดจี่เป็นครั้งแรก วันนั้นเป็นวันที่ดีมากๆ ตอนบ่ายได้พบแมงกุ๊ดจี่ในช่วงบ่ายและได้ซื้อของกันจนจุใจ ตอนเย็นมาได้พบกับเพื่อนห้าเจ้าจอม

โอ้โห whitelily เธอคุยเก่งมากๆ โชคดีที่เราไม่ได้นั่งรถแท็กซี่ไปคาราโอเกะคันเดียวกับเธอ อิอิ กรรมไปตกที่พี่ก้าวที่...กล้า ได้ข่าวว่าหูชา เฮ้อ สงสารคนขับรถแท็กซี่ชะมัดเลย คุณเพื่อน whitelily สาวมั่นช่างเจรจาคนนี้ช่างคุยเก่งเสียจริงๆ แต่วันนี้เธอไม่ค่อยร้องเพลงหรอก ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของน้องสาวผู้มาไกลจากสกลยึดไมค์เป็นส่วนใหญ่

จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบจะสี่ปีเต็มที่เราได้รู้จักกัน ความผูกพันก็มากขึ้นเรื่อยๆ เราได้มีกิจกรรมการท่องเที่ยวด้วยกันบ่อยปีละ 3-4 ครั้ง แรกๆคุณเพื่อนเธอชอบคุยโทรศัพท์มาก อยู่กับเราแต่ยังคุยโทรศัพท์อีก แต่คุณเพื่อนก็น่ารักอีกนั่นแหละ ไม่ว่าฉันจะกัด หยิกแกมหยอกแรงขนาดไหน คุณเพื่อนก็ใจดีไม่โกรธ แถมยังมีข้อแก้ตัวน่ารักๆอีกต่างหาก

คุณเพื่อน whitelily คนสวยแล้วยังใจดีอีกต่างหาก แม้ว่าฉันกับคุณเพื่อนจะอยู่คนละที่กัน แต่เวลาฉันมีธุระภารกิจในเขตของเธอ ฉันก็มักจะไหว้วานให้เธอทำแทนได้เสมอ อย่างที่รู้กันในกลุ่ม จอมบงการก็คือฉันนี่แหละ และจอมวางแผนคนนี้ ก็คือคนคอยทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด ไม่ว่าจะสั่งอะไร ทำตามทุกอย่าง แต่บางทีก็ไม่ถูกใจ ถูกบ่นให้ยังไม่โกรธอีกต่างหาก จอมวางแผนเธอสรรหาแผนต่างๆมาให้เรา แต่จอมบงการ ไม่เป็นด้วยสักอย่าง คอยสั่งโน่นสั่งนี่ ไม่เป็นเธอบ่นสักคำ อิอิ (เอ หรือว่าแอบงอนหว่า ถ้างั้นก็ขออภัยนะคะ อิอิ)

ปีที่แล้ววันเกิดของคุณเพื่อน เราได้ไปหาดทรายแก้วกัน เราได้พบกับพี่ยาแก้ปวดอีกคน เสาร์ที่ 20 มิถุนายน ปีที่แล้ว นับว่าเป็นวันที่น่าประทับใจวันหนึ่ง แม้นว่าเราจะไม่ได้อยู่กันครบทั้งห้าคน พบกัน 3 คนในห้าเจ้าจอมก็ถือว่าเกินครึ่งแล้ว เสียงหัวเราะในวันนั้น ยังจำได้เสมอ ยังจำบรรยากาศตอนเช้ามาไปเดินทะเลกับคุณเพื่อนได้ดี เย็นวันนั้นเราได้จัดงานวันเกิดให้คุณเพื่อนด้วย

พรุ่งนี้ก็จะครบรอบวันนั้นแล้วสินะ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของคุณเพื่อนแล้วสิ ในโอกาสพิเศษของคุณเพื่อน จึงได้เขียนบันทึกเรื่องราวความทรงจำดีๆ พร้อมกับขออวยพรวันเกิดให้คุณเพื่อนมีความสุขมากๆ สมหวังในรัก มีข่าวดีให้พวกเราไปร่วมงานไว ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน และได้พบแต่สิ่งดีๆในชีวิตนะคะ

ช่วงนี้แม้นว่าคุณเพื่อนจะห่างหายไปจากบ้านกลอนไทยด้วยภารกิจรัดตัว พวกเราทั้งสี่ก็ไม่ลืมคุณเพื่อนหรอกค่ะ ยังเฝ้าถามไถ่ถึงกันเสมอ ยังคอยเป็นกำลังใจและเอาใจช่วยตลอดไป สุขสันต์วันเกิดค่ะ

1220

love

comment

11 มิถุนายน 2553 15:08 น.

...เรือนซ่อนรัก...(ตอนจดหมายใต้หมอน)

เพียงพลิ้ว

คุณรัตน์ อาทิตย์นี้พี่ลาพักร้อน พี่จะไปหาคุณรัตน์นะคะ
คุณรุ่งจะมาคนเดียวเหรอคะ คุณน้อย คุณนิจ คุณหน่อยมาด้วยไหม
ไม่หรอกจ้ะ พี่ว่างคนเดียว คนอื่นติดงานหมดเลยค่ะ
ได้เลยค่ะคุณรุ่ง เดี๋ยวรัตน์จะรอรับนะคะ

ด้วยสภาพเศรษฐกิจและสังคมในยุคปัจจุบัน ทำให้พี่น้องห้าเจ้าจอมต้องแยกย้ายกันไปทำงานกันคนละที่ แต่อย่างไรก็ตามทั้งห้าก็มีวันรวมญาติอยู่บ่อยๆ ดารารุ่งคอยให้ความเอาใจใส่น้องๆเสมอแม้นว่าจะอยู่ห่างไกลกันก็ตาม เช้าวันเสาร์อากาศสดใส ดารารุ่งก็เดินทางถึงถิ่นสกลนครที่ดารารัตน์ทำงานอยู่

สวัสดีค่ะคุณรุ่ง รัตน์คิดถึงคุณรุ่งจังเลยค่ะ คุณรุ่งดูอุดมสมบูรณ์ขึ้นนะคะคราวนี้
สวัสดีค่ะคุณรัตน์ พี่ก็คิดถึงคุณรัตน์ค่ะ คิดถึงจนต้องมาหาเลยรู้ไหมคะ
มาค่ะ เอากระเป๋ามา เดี๋ยวรัตน์จะเอากระเป๋าไปเก็บในห้องให้ค่ะ คุณรัตน์จะพักก่อนไหมคะ
ก็ดีค่ะ พี่กำลังเหนื่อยเลย ขอพักเอาแรงก่อนค่อยไปเที่ยวกันนะคะ

ดารารัตน์เดินนำดารารุ่งไปที่ห้องพักของตน พร้อมกับจัดแจงข้าวของออกจากกระเป๋าให้คุณรุ่ง ดารารุ่งนั่งลงที่ขอบเตียงของน้องสาว สายตาเธอพลันมองไปเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ของน้องสาว

คุณรัตน์ ใช้คอมพิวเตอร์ในห้องนอนด้วยเหรอคะ พี่นึกว่าใช้แต่ที่ทำงาน แล้วนอนดึกหรือเปล่าคะ เดี๋ยวเสียสุขภาพนะคะ
ไม่หรอกค่ะคุณรุ่ง รัตน์แบ่งเวลาได้ค่ะ คุณรุ่งไม่ต้องห่วงนะคะ รัตน์เอาไว้ทำงานเร่งด่วนค่ะ
งั้นก็ดีแล้วจ้ะ

ดารารุ่งเอนตัวลงนอนบนที่นอนของดารารัตน์เพื่อพักผ่อน ด้วยความเคยชิน ดารารุ่งซุกมือไปใต้หมอนของดารารัตน์ ทันใดนั้นมือของเธอก็สัมผัสกับอะไรบางอย่าง เอ คุณรัตน์เอาอะไรมาไว้ใต้หมอน ดารารุ่งคิดในใจ
พร้อมกับหยิบออกมาดู นี่กระดาษนี่ ลองอ่านดูสิ

คุณรัตน์
ผมคิดถึงคุณรัตน์จนนอนไม่หลับจนต้องส่งเมล์มาหา
R

คุณรัตน์
ช่วงนี้ผมงานหนัก เลยไม่ค่อยได้เขียนถึงคุณ คุณรัตน์ว่าโกรธผมนะ ผมไม่เคยคิดจะห่างหายจากคุณรัตน์ไปไหน ผมไม่เคยลืมคุณรัตน์แม้ชั่วขณะ
R

ดารารุ่งอ่านแล้วกำมือแน่น พร้อมกับฉีกกระดาษทิ้งปาใส่หน้าดารารัตน์
คุณรัตน์ นี่แปลว่าอะไรคะ คุณรัตน์กำลังคบผู้ชายอยู่เหรอ บอกพี่มาสิคะว่ามันเป็นใคร
คุณรุ่ง รัตน์ รัตน์ รัตน์เปล่านะคะ ดารารัตน์หน้าซีดคล้ายจะร้องไห้
เปล่าเหรอคะ นี่ถึงเอาจดหมายมาไว้ใต้หมอน คุณรัตน์ยังบอกว่าเปล่าอีกเหรอคะ บอกพี่มาสิว่ามันเป็นใคร ดารารุ่งเขย่าตัวดารารัตน์อย่างรุนแรง ดารารัตน์ร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว
เขา เขาเป็นคนในโลกอินเตอร์เน็ตค่ะ
อะไรนะดารารัตน์ ขนาดผู้ชายในโลกแห่งความจริงยังไว้ใจไม่ได้ แล้วเธอจะมีหน้าไปคบผู้ชายในเน็ตอีกเหรอ ดารารุ่งตะโกนใส่หน้าน้องสาว สิ่งที่กรอกหูน้องสาวมาตลอดไม่ได้ผลเลยหรือนี่
รัตน์ขอโทษคุณรุ่ง รัตน์ขอโทษค่ะ ดารารัตน์ร้องไห้โฮออกมา
ขอโทษแล้วได้อะไร ดารารัตน์ ขอโทษแล้วได้อะไร เธอช่างสอนไม่จำเอาเสียเลยนะ พี่บอกแล้วไงว่าผู้ชายมันเลว เธอยังไม่เชื่ออีก ต้องให้เจอกับตัวเหลืออย่างไร ไหนลองบอกพี่มาสิว่ามันเป็นใคร
เขาชื่อ R ค่ะ รัตน์รู้จักเขาในบ้านกลอนแล้วรัตน์ก็คุยกับเขามานานพอสมควรแล้วค่ะ คุณรัตน์อย่าทำอะไรเขานะคะ รัตน์ขอร้อง
ขอร้องเหรอดารารัตน์ ขอร้องเพราะ ก็ได้ฉันจะไม่ทำอะไรเขา แต่ฉันจะทำเธอแทน เธอต้องเขียนไปตัดสัมพันธ์กับมันเดี๋ยวนี้ ก่อนที่จะจะลงมือเอง
คุณรุ่ง รัตน์ทำไม่ได้ค่ะ รัตน์ทำไม่ได้ ดารารุ่งตบหน้าดารารัตน์จนหน้าหัน
ทำไม่ได้งั้นเหรอ งั้นฉันทำเอง
ก็ได้ค่ะคุณรุ่ง คุณรัตน์จะเขียนถึงเขา
ดีค่ะ มาเลย

ดารารุ่งลากดารารัตน์มาที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ บังคับให้น้องเข้าไปเช็คอีเมล์และเขียนถึง R เพื่อขอตัดสัมพันธ์

คุณ R

รัตน์คิดว่าเรื่องระหว่างเราคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ แม้นแต่คำว่าเพื่อน ขอให้ความสัมพันธ์ของเราจบลงตรงนี้นะคะ รัตน์จะไม่ติดต่อกับคุณอีกค่ะ

ดารารัตน์

คืนนั้นเป็นคืนที่ทรมานของดารารัตน์ ดารารุ่งคอยติดตามความเป็นไรของเธอในทุกอย่างก้าว แม้นแต่ในบ้านกลอน
เห็นไหมดารารัตน์ เขาไม่ได้หว่านคำลวงแต่กับเธอคนเดียวหรอก เห็นไหม ตาสว่างเสียที มันก็แค่โยนหินถามทางไปทั่ว เธอไปคิดจริงจังได้อย่างไร
ดารารัตน์ได้แต่ร้องไห้ฟูมฟาย
ไปเช็คเมล์ดูอีกทีสิ มีจดหมายเข้าอีกหรือเปล่า
ดารารุ่งบังคับน้องสาวเช็คอีเมล์อีกครั้ง
นี่ไงจดหมายของมัน อ่านดูสิดารารัตน์

คุณรัตน์

จริงเหรอที่คุณรัตน์ขอตัดความสัมพันธ์กับผม คุณรัตน์จะเลิกห่วงผมจริงๆเหรอครับ หรือคุณรัตน์โกรธผมที่ผมเขียนกลอนไว้ ไม่มีอะไรหรอกครับ แต่โยนหินถามทาง เย้ากันเลยตามประสา ถ้าคุณรัตน์โกรธผมเรื่องนี้ เราปรับความเข้าใจกันได้นะครับ

คิดถึงคุณรัตน์เสมอ

ดารารัตน์อ่านจดหมายด้วยน้ำตาและหัวใจที่แตกสลาย
ดารารัตน์ แกร้องไห้เพราะอะไร ร้องเพราะเสียใจที่ต้องเลิกกับมันอย่างนั้นเหรอ
คุณรุ่ง พอทีเถอะค่ะ รัตน์รักเขา
ดารารัตน์ ความรักกินไม่ได้หรอกนะ แกจะยอมกัดก้อนเกลือกินอย่างนั้นเหรอ ก็ในเมื่อผู้ชายมันบอกอยู่แล้วว่ามันร่อนเร่กินข้าวแกง แกจะยอมลำบากเหรอดารารัตน์
เขาน่าสงสารนะคะคุณรุ่ง รัตน์รักเขา
พอทีดารารัตน์ หยุดฟุ้งซ่านเสียที รักแท้ไม่มีในโลกหรอกนะ มีแต่รักจอมปลอมทั้งนั้นแหละ
ไม่ค่ะคุณรุ่ง รัตน์รักเขา รัตน์สงสารเขา เขาไม่ได้ผิดอะไร แล้วดารารัตน์ต้องหน้าชาเพราะแรงตบของดารารุ่ง
ตกลงว่าคุณรัตน์เลือกเขาใช่ไหมคะ ถ้ามีพี่ต้องไม่มีมัน คุณรัตน์ต้องเลือกค่ะ
คุณรุ่ง อย่าถึงขนาดนั้นเลยนะคะ รัตน์รักเขา รัตน์รักคุณรุ่งค่ะ ดารารัตน์ร้องไห้ฟูมฟาย
ไม่ได้ค่ะ น้องของดารารุ่งต้องไม่เสียรู้ผู้ชายค่ะ ถ้าคุณรัตน์รักมัน คุณรัตน์ก็ต้องไม่มีพี่คนนี้
คุณรุ่งเห็นใจรัตน์เถอะนะคะ รัตน์รักเขา รัตน์อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา
ดารารัตน์พี่ให้คุณรัตน์เลือกนะคะ ตอนนี้ ถ้าคุณรัตน์เลือกความรัก พี่ก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับคุณรัตน์อีก คุณรัตน์จะไปอยู่กับมันก็ไปเลยไป ไป๊ ดารารุ่งแผดเสียงลั่นบ้าน
คุณรุ่ง คุณรุ่งอย่าทำแบบนี้กับรัตน์เลยนะคะ
ไม่ได้ พี่จะให้เธอคิดอีกหนึ่งคืน

คืนนั้นเองดารารัตน์ก็หนีออกจากบ้าน ดารารุ่งหัวใจแทบสลาย ทั้งเสียใจทั้งเคียดแค้น นังน้องไม่รักดี ทำไมถึงไม่มีศักดิ์ศรีบ้าง คอยดูนะ แกจะโดนมันเฉดหัวกลับมา วันนั้นฉันจะสมน้ำหน้าแก ฉันจะหัวเราะเยาะแกดารารัตน์ ไม่นานหรอกไม่นาน

เนื้อเพลง นี่แหละรัก กบ สุวนันท์ เพลงประกอบละคร เรือนซ่อนรัก

ปวดร้าวทรวงในเหมือนดั่งฤทัยถูกใครย่ำเหยียบเมื่อริรักก็คงต้องเปรียบ ดั่งเหยียบอยู่บนผืนไฟ เจ็บช้ำจนเกินจะให้ใจเดินฝืนไป ซาบซึ้งสุดขั้วหัวใจในความรักที่เคยผ่าน
ไม่คิดให้ใครพรั้งผิดคิดไปว่ารักนั้นดี ไม่ริรักก็คงไม่มีเพศภัยย่ำยีระราน
เจ็บช้ำลำเค็ญเกินให้ใครเป็นเหมือนกัน ให้รักหลอกหลอนระรานฤทัยของฉันผู้เดียว

นี่แหละรักดลให้เหมือนว่ามีความมืดยามราตรีชีวีหม่นหมองฤทัย
เปรียบความรักดั่งเหวที่ลึกลงไปพลัดตกไปทั้งหัวใจ ต้องเจ็บช้ำไปจนตาย
ได้เห็นใครๆเค้าป่าวร้องไปว่ารักนั้นดีให้ฤทัยข้างในนั้นมีสุขคืนชื่นปีถาวร
แต่ฉันคนนึงคัดค้านทุกสิ่งทุกตอน เพราะรักที่เคยเว้าวอนนั้นทำซับซ้อนทรวงใน
นี่แหละรักดลให้เหมือนว่ามีความมืดยามราตรีชีวีหม่นหมองฤทัย
เปรียบความรักดั่งเหวที่ลึกลงไปพลัดตกไปทั้งหัวใจต้องเจ็บช้ำไปจนตาย
ได้เห็นใครๆเค้าป่าวร้องไปว่ารักนั้นดีให้ฤทัยข้างในนั้นมีสุขคืนชื่นปีถาวร
แต่ฉันคนนึงคัดค้านทุกสิ่งทุกตอนเพราะรักที่เคยเว้าวอนนั้นทำซับซ้อนทรวงใน
นี่แหละรักดลให้เหมือนว่ามีความมืดยามราตรีชีวิหม่นหมองฤทัย
เปรียบความรักดั่งเหวที่ลึกลงไปพลัดตกไปทั้งหัวใจต้องเจ็บช้ำไปจนตาย
ความเจ็บช้ำจากความรักกลางดวงใจ ไม่อาจจะลบเลือนไป ต้องจำไว้จนสิ้นลม

1318

love

comment

27 พฤษภาคม 2553 10:00 น.

...เรือนซ่อนรัก...(ฉบับห้าเจ้าจอม)

เพียงพลิ้ว


ตระกูลห้าเจ้าจอมเป็นตระกูลที่วุ่นวายตระกูลหนึ่งแห่งหมู่บ้านกลอนไทย ตระกูลนี้มี ดารารุ่ง (เพียงพลิ้ว) เป็นผู้ดูแลน้องสาวทั้งสี่คน ซึ่งประกอบไปด้วย ดารารัตน์ (แมงกุ๊ดจี่) ดาราน้อย (whitelily) ดารานิจ (เฌอมาลย์) และดาราหน่อย (ก้าวที่...กล้า) 

ด้วยเกียรติยศของวงศ์ตระกูล ดารารุ่งรักและหวงน้องทั้งมาก ตามใจทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องความรัก เนื่องจากดารารุ่งได้เห็นชีวิตรักแสนเศร้า วุ่นวายมามากในหมู่บ้านกลอนไทย ประกอบทั้งดารารุ่งพลาดหวังจากคุณ P จึงทำให้คุณรุ่งมีอคติต่อความรัก เมื่อดารารุ่งไม่มีความรัก ไม่ว่าหน้าไหนในตระกูลก็อย่าได้มีความรักเลย

 ยิ่งสาวๆในการปกครองของดารารุ่งอายุมากขึ้น การปกครองก็ลำบากมากขึ้น ดารารุ่งผู้ไม่เคยเชื่อมั่นในความรัก คอยพร่ำสอน พูดกรอกหูน้องสาวเสมอถึงความชั่วช้าสามานย์ของผู้ชาย และทำหน้าที่คอยกีดกันความรักของน้องๆ เริ่มจาก

ดารารัตน์ น้องสาวคนสวยที่ชายหนุ่มมากหน้าหลายตามาพัวพัน แต่ดารารุ่งจัดการเสียราบคาบ ยกเว้นเสียแต่ คุณ R ชายหนุ่มที่ดารารุ่งไม่รู้หัวนอนปลายเท้า ยิ่งดารารุ่งพยายามกีดกันเท่าไร ดารารัตน์และ R ก็ไม่เชื่อฟัง ยังแอบไปคบกัน  ดารารุ่งทั้งด่าและทุบตี พร้อมสั่งห้ามไม่ให้คบกันอีก สุดท้ายดารารัตน์ก็ตัดสินใจหนีออกจากบ้านไปอยู่กินกับ R ดารารุ่งโกรธมากถึงขั้นตัดขาดจากความเป็นพี่เป็นน้องกัน เมื่อใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไม่นานนัก R ก็เริ่มเปลี่ยนไปจากชายที่แสนดีคอยเอาอกเอาใจก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ขี้เหล้าเมายา เจ้าชู้ขี้หลี สร้างความทุกข์ทรมานใจให้ดารารัตน์ยิ่งนัก ดารารุ่งสะใจและสมน้ำหน้าน้องสาวแทนที่จะเห็นใจนั่นเป็นเพราะว่าเธอได้พร่ำสอนน้องสาวเสมอถึงความเลวของผู้ชาย 

ดาราน้อย น้องสาวมาดมั่นหัวสมัยใหม่ก็ได้ปันใจให้กับคุณ K โดยที่ดารารุ่งไม่ทันจะระวังตัว เมื่อเห็นดารารัตน์หนีตาม R ไป ดาราน้อยก็หนีออกจากบ้านไปอยู่กับ K โดยไม่สนใจความรู้สึกของดารารุ่ง  ทำให้ดารารุ่งเสียใจมาก ความคาดหวังทั้งหมดจึงตกไปอยู่ที่อีกสองคนคือ ดารานิจและดาราหน่อย ที่ถูกกรอกหูตั้งแต่เล็กจนโตเกี่ยวกับเรื่องความเลวของผู้ชาย  อนิจจา ชีวิตของดารารัตน์และดาราน้อยไม่แตกต่างกันเลย ทั้งสองต่างต้องทนทุกข์ทรมานกับความรัก K กลายเป็นคนเจ้าชู้ ทั้งๆที่ดาราน้อยคอยเอาอกเอาใจทุกอย่าง ดารารุ่งทราบข่าวก็สะใจมากที่ชีวิตน้องสาวแต่ละคนได้รับความทุกข์ ทรมานอย่างแสนสาหัสที่รักไม่เป็นอย่างที่หวัง เธอบอกกับตัวเองเสมอว่า เธอได้ทำถูกแล้วที่ปฏิเสธไมตรีจากผู้ชาย 

ดารานิจ น้องสาวสุดที่รักที่ดารารุ่งให้ความรัก ความเอาใจใส่เป็นพิเศษราวกับว่าน้องสาวของเธอเป็นเจ้าหญิงองค์น้อยๆ ดารานิจกลัวผู้ชายเนื่องจากได้รับการพร่ำสอนจากดารารุ่งอยู่เสมอเกี่ยวกับความเลวร้ายของผู้ชาย ดารานิจมีเพื่อนสนิทคนเดียวชื่อ ปรางเชย (ยาแก้ปวด) ในหมู่บ้านกลอนไทยแห่งนี้ มีชายหนุ่มชื่อว่า D ชอบล้อเลียนปรางเชยกับดารานิจว่าเป็นพวกวิปริตผิดเพศ ดารานิจรู้เข้าก็ไม่พอใจ ทำให้ทั้งสองเป็นศัตรูกัน แต่ความรักมักเล่นตลกกับเธอเสียแล้ว ความเกลียดของเธอกลายเป็นความรัก และเป็นรักต้องห้ามเสียด้วย เมื่อดารารุ่งทราบเรื่องก็ดุว่าและหห้ามไม่ให้พูดคุยกับ D อีก เนื่องจากดารานิจเป็นสาวสวยอ่อนหวานจึงมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาติดพัน ไม่ว่าจะเป็นหนุ่ม S หนุ่ม P1 สร้างความหนักใจให้กับดารารุ่งไม่น้อย ดารารุ่งขู่น้องสาวว่าถ้าไม่เชื่อเธอจะจะถูกจับขัง ดารานิจกลัวมากจึงได้แต่หุบปากและจมอยู่กับความคิดของตัวเองเพียงลำพัง ดารานิจไม่กล้าปรึกษาดารารุ่ง เมื่อปรางเชยมีทีท่าแปลก ๆ ที่เกินเลยคำว่าเพื่อน ดารานิจได้แต่พยายามหนีออกห่าง จนปรางเชยตรอมใจ ยิ่งดารารุ่งกีดกันความรักเท่าไร D ยิ่งอยากเอาชนะมาเท่านั้น D พยายามเข้าใกล้ดารานิจ และแสดงความเป็นปฏิปักษ์ต่อดารารุ่ง นั่นทำให้ดารารุ่งเกลียด D มากขึ้นและสาบานว่า D กับดารานิจจะไม่มีวันสมหวังในรัก

ดาราหน่อย หญิงสาวสวยเก็บกด ดารารุ่งไม่ค่อยห่วงน้องสาวคนนี้นัก เพราะดาราหน่อยดูเป็นสาวห้าวแบบทอมบอย คงไม่มีใจให้ใครแน่ โดยหารู้ไม่ว่าดาราหน่อยแอบรัก J หนุ่มในหมู่บ้านอยู่ และพยายามสื่อสารความนัยถึง J อยู่เสมอ แต่ความรักของเธอนั้น ไม่รู้ว่า J ไม่รับรู้หรือไม่ตอบสนอง หรือมีการตอบรักอย่างแนบเนียนก็ไม่รู้ ทำให้ดารารุ่งไม่ระแคะระคายเรื่องนี้เลย รวมทั้งดารารุ่งคิดว่า J เป็นคนที่แปลกประหลาด คงไม่ชอบคนอย่างดาราหน่อยแน่ ถ้าดารารุ่งรู้ว่าทั้งสองมีใจให้กัน มีหรือที่เธอจะไม่ต่อต้าน ในเมื่อหัวใจของดารารุ่งเต็มไปด้วย ความโกรธเกลียด ริษยา 

กาลเวลาผ่านไปหลายปี ไม่มีผู้ชายคนใดสามารถพิสูจน์ให้ดารารุ่งเห็นถึงรักแท้ได้ แต่วัยที่มากขึ้นทำให้ทิฐิ อคติต่อความรักของดารารุ่งลดลง รวมทั้งดารารัตน์ยอมแยกทางกับ R และ ดาราน้อยหย่าขาดจาก K กลับมาสู่อ้อมกอดของเธออีกครั้ง โดยที่ดารารุ่งไม่มีทางรู้เลยว่า ดารานิจและดาราหน่อยกำลังหาทางโบยบินไปจากตระกูลห้าเจ้าจอม แต่ยังไม่มีช่องทาง ทุกวันนี้สาวทั้งห้าจึงได้อยู่รวมกันในคฤหาสถ์คานทองนิเวศน์ในหมู่บ้านกลอนไทย วันใดที่สองสาวดารานิจและดาราหน่อยความรักสุกงอม ไฟในทรวงของดารารุ่งคงได้ลุกโชนอีกครั้ง ....อย่าให้ถึงวันนั้นเลย




รายชื่อนักแสดงในละคร เรือนซ่อนรัก (ฉบับห้าเจ้าจอม)

  เพียงพลิ้ว   รับบทเป็น   ดารารุ่ง   
  แมงกุ๊ดจี่   รับบทเป็น  ดารารัตน์   
  whitelily รับบทเป็น  ดาราน้อย   
  เฌอมาลย์   รับบทเป็น  ดารานิจ   
  ก้าวที่...กล้า   รับบทเป็น  ดาราหน่อย
  ยาแก้ปวด   รับบทเป็น  ปรางเชย   

กำลังรับสมัครเพิ่มเติม
-	คุณ P
-	คุณ R
-	คุณ K
-	คุณ D
-	คุณ S
-	คุณ P1
-	คุณ J

2113

love

comment

13 พฤษภาคม 2553 15:52 น.

...ของฝากจากบ้านนอก...

เพียงพลิ้ว

ปลายเดือนเมษายนถึงต้นเดือนพฤษภาคม เพียงพลิ้วได้เดินทางกลับบ้านที่โคราช ก่อนกลับแม่บอกว่าฝนตก ได้กินต้มอึ่งใส่ใบมะขามอ่อน ก็นึกในใจว่ากลับบ้านไปคงจะได้กินบ้าง อุตส่าห์คุยอวดไมตรีจิตมิตรอักษรว่าจะเอามาฝาก ที่ไหนได้กลับไปถึงบ้านฝนไม่ตกเสียนี่ เลยอดกินต้มอึ่งเลย แต่ที่บ้านนอกมีอาหารพื้นบ้านให้กินตลอดเลย

ทุกปีครอบครัวของเราจะรวมญาติกันในช่วงสงกรานต์แต่ปีนี้มีเหตุทำให้มารวมตัวกันไม่ได้จึงเลื่อนมาเนสิ้นเดือน ตลอดเวลา 7 วัน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุข พ่อกับแม่ดูสดใสมาก ความสุขที่ได้เห็นลูกเห็นหลานอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน เมื่อมาอยู่ด้วยกัน อาหารทุกมื่อก็ย่อมเป็นมื้อพิเศษ จะมีอาหารอร่อยๆที่แต่ละคนชอบในแต่ละมื้อ เพียงพลิ้วไม่ได้เป็นแม่ครัวเลย เพราะว่าทำอาหารไม่เก่ง พี่สาวและพี่ชายเป็นคนทำเป็นส่วนมาก ก็เลยได้แต่รอกิน และช่วยล้างจาน

ตามมาดูกันค่ะว่า เพียงพลิ้วได้กินอะไรบ้าง

ซุปขนุน (ซุปหมากมี่) วันนี้มีงาใส่ด้วย หอม อร่อยค่ะ ไม่ได้กินมานานแล้ว สุดยอดค่ะ

ต้มปลาใส่สายบัว ของโปรดอีกอย่างของเพียงพลิ้ว เนื่องจากว่านาของเราติดกับห้วย ติดกับหนอง เราจึงมีสายบัวให้กินเกือบตลอดปี ทั้งบัวแดงและบัวขาว ใส่มดแดงนิดหน่อย แซบค่ะ

อ่อมปู เมนูนี้เป็นที่หนึ่งในใจค่ะ หลานชายตัวเล็กช่วยกันขุดมาให้น้าทุกครั้งที่กลับบ้านเลยค่ะ ใส่ข้าวคั่วนิดหน่อย กินข้าวสองจานเลยค่ะ

แจ่วบอง อาหารประจำของเรา มีผักสับเปลี่ยนกันไป ตั้งแต่ผักบุ้ง ผักกระถิน แคนา บางวันมีไข่เป็ดต้มมาด้วย ได้ข้าวเหนียวอีกกระติ๊บ อิ่มอร่อยเลยค่ะ

แมงกุ๊ดจี่คั่ว ตื่นเช้าถือเสียมกับถังกับหลานเดินลงทุ่งไปหากองขี้ควาย ได้มาหนึ่งอิ่ม หลานๆกินกันใหญ่เลย แต่น้าไม่กินค่ะ แบบว่าเป็นสาวลาดพร้าวดาวมหาลัย คริๆ

ผัดกะเพราหนูนา รายการนี้เพียงพลิ้วได้ลงมือผัดเองค่ะ โดยมีพี่ชายคอยกำกับ เคล็ดลับของพี่ชายมากมายเลยค่ะ เพียงพลิ้วไม่ได้ชิมค่ะ แต่คนที่กินบอกว่าอร่อยทั้งนั้นเลย

อยู่บ้านอาทิตย์เดียวน้ำหนักขึ้นมาหลายกิโลเลย ถึงวันที่พี่ชายกลับบ้านที่สกล แม่กับพี่สาวก็คอยจัดแจงของฝากให้ เช่นเดียวกับทุกครั้งที่เพียงพลิ้วกลับมาทำงาน มักจะมีของฝากติดไม้ติดมือมาฝากเพื่อนๆมากมาย ฉะนั้นอย่าได้สงสัยนะคะเวลาไปไหน เพียงพลิ้วจึงมักจะซื้อของฝากหอบหิ้วกลับบ้านเสมอ ไม่ว่าจะไปไหนแค่ไหน เห็นของฝากที่คนในครอบครัวชอบก็อยากให้เขาได้กิน หอบหิ้วมาจนกระเป๋าขาดประจำเลย

มาดูกันค่ะว่าได้ของฝากอะไรมาฝากเพื่อนๆบ้าง มีแต่ของพื้นบ้านทั้งนั้นเลยนะคะ ไม่รู้ว่าจะเคยกินกันไหม

ไข่มดแดง เราแหย่ไข่มดแดงกันเองจากต้นมะม่วงเขียวเสวยข้างบ้าน แกงใส่ผักหวาน ยำ และเจียวใส่ไข่ก็อร่อยค่ะ

หน่อไม้และใบย่านาง เอามาแกงเปอะค่ะ ใส่เห็ดนิดหน่อย แซบอีหลีเด้อ

ฝักบัว นอกจากเราจะได้กินสายบัวแล้ว เรายังมีฝักบัวมาฝากค่ะ เป็นอาหารว่างชั้นดีค่ะ

ดอกบัว นอกจากได้ฝักบัวแล้ว แม่ยังเก็บดอกบัวมาให้ไหว้พระด้วยค่ะ

ผักเสี้ยนดอง สูตรของแม่ทำให้เพื่อนๆติดใจมามากค่ะ ใครกลับบ้านไปต้องได้กิน แล้วต้องถามหาค่ะ

หอยลายน้ำจืด ที่บ้านเพียงพลิ้วจะเรียกหอยชนิดนี้ว่า หอยกาบกี้ ผัดพริกเผาก็วางช้อนไม่ลงเลยล่ะค่ะ

หอยเชอรี่ หอยนี้เราไม่กินแต่พี่ชายบอกว่าอาจจะเคยกินก็ได้เพราะเขาเอามาใส่ตำป่า ขายได้กิโลกรัมละ 30 บาท

ถั่วฝักยาว ไม่ได้ปลูกเองค่ะ แต่เป็นของน้า เก็บกินได้ค่ะ ขากลับซื้อมาฝากเพื่อนๆ 5 กิโลค่ กินโลละ 15 บาท

บวบ ชอบไหมคะผักบวบใส่ไข่ ที่บ้านเลี้ยงเป็ดเอง มีไข่มีบวบ เมนูนี้ของโปรดแม่ค่ะ

พริก เป็นของฝากสุดท้ายแล้วค่ะ เสียงนายเรียกแล้วค่ะ อิอิ พริกเพียงพลิ้วปลูกเองนะคะ เผ็ดมากค่ะ

สำหรับวันนี้ มีของมาฝากแค่นี้ค่ะ ถือตัวเอียงแล้วค่ะ อยากได้อะไรเลือกได้ตามใจชอบเลยนะคะ