ความจริงการเขียนจดหมายถึงเธอ
ก็เปรียบเหมือนเขียนจดหมายถึงคนที่ไม่รู้จักกันดีนัก
โดยเฉพาะกับเธอด้วยแล้ว..
เวลาเห็นจดหมายฉบับนี้ก็คงงงมากเลย
แน่นอนแหละ ก็เธอไม่เคยแม้แต่จะแวะมาทักทายกับฉันเลยนี่
ผิดกับฉัน....ที่เฝ้าวิ่งตามเธอ
เพื่อหวังที่จะได้ทำความรู้จักกับเธอสักครั้งหนึ่ง..
ก็มีแต่เธอนั่นแหละที่เหมือนจะวิ่งหนีฉัน
ไม่ยอมแม้กระทั่งหันมามามองคนอย่างฉันเลย
ฉันเหนื่อยมากนะ กับการวิ่งตามเธอ...
เหนื่อย...จนบางครั้งอยากจะหยุด
หยุด...เพียงเพื่อหวังว่า เธอจะหันมาเห็นใจคนอย่างฉันบ้าง
แต่เปล่าเลย เธอกลับวางเฉย ไม่สนใจฉันเหมือนเคย
แต่ฉันก็ไม่ได้หวังอะไรจากเธอหรอกนะ
ฉันจึงได้รู้จ
0
0
0
หน้าส่วนตัว
