วันนี้มีโอกาสที่จะเข้าไปเยี่ยมเยียนงานเขียนของเพื่อนคนนึง เธอเป็นที่แรกผมสัมพันธ์ ก็ทำให้ใจทั้งดวงพลอยสดชื่น น่าชื่นชมกับความฝันของเธอ จริงแล้วเธอคราย ฝน ที่ตดลงบนใจของผม ในขณะที่หัวใจของผมต้องการพอดีเหมือนว่า ผมจะประทับใจ กับความฝันในส่วนหนึ่งของเธอ แล้วความจริงที่น่ากลัวก็บังเกิด เมื่อความห่างเหินพรากเราสองให้จากกัน ไกลห่างออกจากกัน ง่ายนิดเดียว หากเราจะเข้าใกล้กันอีกนิด ให้ผม เข้าใจเธอบ้าง แล้วให้เอบอกว่า เกิดอะไรขึ้นในใจของเธอ ความฝันดังกล่าว มันสาบสูญไปไหน ความเศร้า ผมเองรับใว้เธอคงไม่เข้าใจ ถ้าเพื่อนคนนึงตกลงปลงใจที่จะเป็นเพื่อนแม้ปัณหาจะอยู่ข้างหน้า เราก็พร้อมเดินไปด้วยกัน ไม