"........เมี๊ยว.วว...เมี๊ยว..ววว..." เสียงเจ้าแมวน้อยเปอร์เซียตัวอ้วนน... ปลุกให้ฉันตื่นจากการหลับอีกครั้ง... "มอลลี่...หิวเหรอลูก...." ฉันถามมันทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันคงตอบไม่ได้ "ฮ้าวววว...." ยังไม่ค่อยหายง่วงสักเท่าไหร่ แต่ก็ถึงเวลาไปทำงานอีกแล้ว ฉันคงจะง่วงจากการนอนดึก ๆ ทุก ๆ วัน ในตอนกลางคืนมันช่างเป็นเวลาที่ทำให้ตาสว่างทุกทีสิน่า... เป็นเวลานานแล้ว...กับการที่จะต้องทำอะไรคนเดียว..อยู่คนเดียว ยังไม่ชินสักที.......... ตอนกลางคืนจึงมักจะเป็นเวลาที่ฉันรู้สึกเหงา ฟังเพลงเบา เบา...พร้อม ๆ กับ การนั่งเขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อย.. *** "โอ้ย...ยย