เรื่องสั้น นิยาย

จากไปเมื่อฟ้าสาง

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

หล่อนนอนดูมุ้งสีขาวขุ่นกระเพื่อมไหวตามแรงของพัดลมอยู่ภายในห้องเช่ามืดสลัว ข้างกายมีเด็กหญิงวัยสิบห้านอนหายใจเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เหมือนจะบอกให้รู้ว่าเธอกำลังสุขสงบกับการหลับใหล หล่อนค่อย ๆ ควานมือไปข้างกายแล้วจับมือลูกสาวมาแนบไว้กับอก พลันความรู้สึกบางอย่างก็วูบขึ้นมา พร้อมกับภาพต่าง ๆ ในอดีต แล้วน้ำตาของหล่อนก็ปริ่มไหลออกมาอย่างสุดกลั้นทันที 

“เอ็งมันไม่รักดีอายุแค่นี้ริมีผัว” เสียงของแม่ลอยมาจากห้วงอดีตแสนไกล หล่อนได้แต่ก้มหน้าสะอื้นไห้ ถ้าหากไม่ใช่ว่าท้องของหล่อนโตขึ้นทุกวัน ความจริงอันน่าปกปิดนี้ก็คงไม่ปรากฏออกมา 

“ในเมื่อเอ็งมีผัวได้ก็หมายความว่าเอ็งก็โตพอจะเลี้ยงตัวเองได้แล้ว ข้าก็ไม				
 570    0    0