เรื่องสั้น นิยาย

คืนที่มืดสนิทกับการวัดใจตัวเอง

ค่ำคืนนั้นฉันลงจากรถเมล์เป็นเวลาประมาณ 21.30 น ฉันเดินเข้าไปทางเดินเล็กๆ ความประมาณ 2 เมตร ทางเดินมีแต่หินก้อนสี่เหลี่ยมวางไว้ห่างๆ บางแผ่นก็แตกออกเหลือแค่เพียงเสี้ยวเดียว 2 ข้างทางเป็นสวนมีแต่ต้นไม้ นานๆจะเจอบ้านคนเสียทีนึงเหมือนต่างจังหวัด ไม่มีแสงไฟไฟ้าตลอดทางเดิน ฉันต้องมีไฟฉายอันเล็กๆ ติดตัวอันนึงเสมอ และก็มีคลัสเตอร์หรือไม่ก็กรรไกรอยู่ในมือ ฉันเดินฉายไฟไปตามหินก้อนเล็กๆ ฉันต้องระวังหลายอย่าง เพราะว่าอาจจะเจองูหรือตะขาบหรืออะไรข้างหน้าที่คาดเดาไม่ถูก 

            ถ้าคืนไหนมีแสงจันทร์ส่องสว่างก็ค่อยยังชั่วหน่อย แต่ถ้าเป็นคืนแรมค่ำแล้วหละก็ถ้ามันจะมืดสนิท เวลาที่ฉันเดินเข้าไปนั้นฉันได้ยิ				
 1213    1    0