เรื่องสั้น นิยาย

ฟ้า เคียง จันทร์ ตอนที่ 1 : เมฆคุมจันทร์

แดดเช้า

ช่วงเวลาค่ำคืนเป็นความนิ่งสงัดที่น่าดื่มด่ำที่สุด  ฉันมักมานั่งสดับตรับฟังเสียงสรรพสิ่งดิ่งนิ่งลงไปถึง “เสียงแห่งความเงียบ”  ก่อเกิดความรู้สึก “สงบอย่างประหลาด”

ท้องฟ้าที่ฉันรัก ประดับไปด้วยกระดุมดาวพริบพราวประชันกันสาดแสง  อาจบางทีเหล่าดาวเหล่านี้ไม่ได้แข่งขันกันก็ได้ ใครจะไปรู้ ... แต่ฉันก็อดแอบเปรียบเปรยไม่ได้  แสงแห่งดาวช่วยกันส่องให้ฟ้าไม่เหงา – และรู้สึกเป็นเช่นนั้นจริงๆ

ฉันก็ได้แต่หลงรักท้องฟ้า เป็นความรักที่ไร้สิทธิใดๆ ในอันที่จะครอบครองมาเป็นของตัวเอง



ค่ำคืนนี้ ก็เช่นกัน .... 
ระหว่างการนั่งชื่นชมฟ้ายามค่ำคืนที่มีแสงจันทร์หม่นมัว  เมฆในฤดูฝนช่างมากมายเสียจริง เพียงพอที่จ				
 1344    1    0