แดดเช้า
ช่วงเวลาค่ำคืนเป็นความนิ่งสงัดที่น่าดื่มด่ำที่สุด ฉันมักมานั่งสดับตรับฟังเสียงสรรพสิ่งดิ่งนิ่งลงไปถึง เสียงแห่งความเงียบ ก่อเกิดความรู้สึก สงบอย่างประหลาด
ท้องฟ้าที่ฉันรัก ประดับไปด้วยกระดุมดาวพริบพราวประชันกันสาดแสง อาจบางทีเหล่าดาวเหล่านี้ไม่ได้แข่งขันกันก็ได้ ใครจะไปรู้ ... แต่ฉันก็อดแอบเปรียบเปรยไม่ได้ แสงแห่งดาวช่วยกันส่องให้ฟ้าไม่เหงา และรู้สึกเป็นเช่นนั้นจริงๆ
ฉันก็ได้แต่หลงรักท้องฟ้า เป็นความรักที่ไร้สิทธิใดๆ ในอันที่จะครอบครองมาเป็นของตัวเอง
ค่ำคืนนี้ ก็เช่นกัน ....
ระหว่างการนั่งชื่นชมฟ้ายามค่ำคืนที่มีแสงจันทร์หม่นมัว เมฆในฤดูฝนช่างมากมายเสียจริง เพียงพอที่จ