ใครที่ผูกนาฬิกาบ่อยๆ จนติด คงจะรู้สึกได้ในวันที่นาฬิกาหายไปจากข้อมือ ฉันเองก็เป็นคนที่ผูกนาฬิกามาตลอด หากวันไหนลืมจะรู้สึกว่าบางอย่างมันหายไป มันว่างๆ และขัดเขินทุกครั้งที่ยกข้อมือที่ว่างเปล่าขึ้นมาดู เมื่อราวสองปีก่อนที่นาฬิกาเรือนโปรดของฉันพัง ด้วยความไม่มีสติเอาข้อมือไปทุบผนังห้องน้ำเล่นๆ โชคร้ายที่มือไม่เป็นอะไร นาฬิกาต่างหากที่พินาศ - กระจกร้าว ฉันถอดมันออกวางไว้ไม่ยอมเอาไปซ่อม ด้วยว่ารู้สึกถึงภาพเก่าและวันเวลาที่เก็บอยู่ในนั้น ฉันคิดโง่ๆ ว่าภาพเหล่านั้นจะตายไปพร้อมนาฬิกา ฉันเลิกผูกนาฬิกา และพบว่าตัวเองมีอาการยกข้อมือเก้อ-เก้ออยู่เป็นเวลานานพอดู ความเคยชินเ