16 พฤษภาคม 2549 01:30 น.
ไวยากรณ์
** ท้องฟ้า ค่ำนี้ งามนัก
ทึกทัก ขวัญตา คิดถึง
ด้วยใจ แห่งรัก ตราตรึง
รักซึ้ง ตราใน ใจเรา
งามยิ่ง ดาวเดือน สุกสกาว
วับวาว พาใจ เหงาเหงา
สายลม พัดคลาย ใจเศร้า
คลอเคล้า จั๊กจั่น เรไร
ห่างกัน ข้ามฟ้า ไกลอยู่
แต่ใจ เคียงคู่ มิหวั่นไหว
ขอบฟ้า เพียงกั้น ตัวไกล
เพียงใจ แนบชิด สนิทกัน
ปลอบใจ ให้สู้ ต่อไป
เพราะใคร อีกคน เคียงฉัน
ไม่ท้อ ไม่แท้ ไม่หวั่น
สักวัน จะไป อยู่เคียง
** จนกว่า จะถึง ซึ่งวัน
จอมขวัญ หันมา ถกเถียง
ชิดใกล้ อิงแอบ สำเนียง
ฟังเสียง หัวใจ ซึ่งกัน ....ฯ
16 พฤษภาคม 2549 00:28 น.
ไวยากรณ์
แรกสบตาพาใจให้อ่อนไหว
เจ้าชื่อเรียงเสียงใดบอกทีหนา
ยิ่งตอนทำท่าทีเอียงอายมา
ฤาขวัญตาจะคิดเห็นตรงเรา
โปรดช่วยรับไมตรีที่มีให้
เป็นเพื่อนใจดูแลยามเหงาเหงา
เป็นคู่คิดคู่เคียงเหมือนดั่งเงา
จักไม่ทำให้โศรกเศร้าข้าสัญญา
ไม่ว่ากล่าวไถ่ถามเรื่องใดนั้น
ทำเพียงแต่นิ่งงันกระนั้นหนา
มีเพียงเพื่อนของน้องที่ตอบมา
โธ่เธอจ๋า ..พูดจากันสักคำ
รูปร่างงามดั่งฟ้าบรรจงสร้าง
ตาคิ้วคางพาใจให้ถลำ
จักเพียรถามความนัยสักกี่คำ
มีแต่เพียงยิ้มนำ .. เพื่อนตอบแทน
จึงตัดใจน้องคงไม่ชอบพี่
ทำท่าทีดั่งทองของหวงแหน
เกรงพิกุลจักล่วงในดินแดน
ทำแกนแกนยิ้มตอบ .. บอกปัดนัย..
แล้วเรื่องราวทั้งหลายได้เฉลย
ยามเธอเอ่ยฉุดรั้งห้ามไปไหน
"พี่ชอบหนู จริงหรือค๊า .. อ้าวว่าไหง"
ใจสลาย โธ่บุปผาป่าเดียวกัน
15 พฤษภาคม 2549 13:41 น.
ไวยากรณ์
ใจหนึ่งรัก อีกใจ ก็เจ็บ
มันหนาวเหน็บ ทุกคราวที่ห่างไกล
บางครั้งนั้น คิดระแวงไป
ว่าเธอมีใคร อีกคนเข้ามา
ทั้งที่เธอ บอกกับฉัน
เธอเคยนั้น เคยสัญญา
หากจะมีใคร พบพา
เธอสัญญา จะไม่ปิดบัง
แต่ส่วนหนึ่ง ของใจ
อดคิดไป ถึงยัง
เธอนั้นอยู่ลำพัง
หรือปิดบัง สิ่งใด
กับสิ่งที่ บอกที่กล่าว
ทุกเรื่องราวเป็นไป
จะมี เรื่องใด ใด
เรื่องไหน เป็นเรื่องจริง
ในวันนี้ อยากคุยอย่างเปิดอก
ไม่อยากละเมอ เพ้อพก หรือมัวประวิง
กับทุกเรื่องทุกราว และทุกสิ่ง
เรื่องไหนจริง บอกได้ไหมเธอ
เพื่อนเคยกล่าว เคยเตือน
ว่าเรื่องบิดเบือน อยู่เสมอ
ลองคิด ดูนะเออ
เรื่องที่เจอ เชื่อได้ไหม
ใจหนึ่งรัก อีกใจ ก็เจ็บ
หรือจะยอม ทนเก็บ เรื่องนี้ต่อไป
ยอมเป็นคน มีเขา ที่เขาเรียกตัวอะไร
ขอเพียงยัง ห่วงใย และได้ดูแลเธอ
21 เมษายน 2549 00:31 น.
ไวยากรณ์
๑ ทำใจกล้ายอมรับความเปลี่ยนแปลง
มิหน่ายแหนงทดท้อหรือหวั่นไหว
กับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เป็นไป
ต้องทำได้ต้องทำใจสิตัวเรา
๑ ฝนจะตกฟ้าจะร้องห้ามได้หรือ
หากทำคือจะถูกว่าโง่เขลา
น้ำจะเจิ่งจะนองเกินคาดเดา
คงเหมือนเราตอนนี้ต้องทำใจ
๑ อย่าตำหนิติเตียนหาข้ออ้าง
ใยถูกทิ้งเคว้งคว้างน้ำตาไหล
ทั้งเรื่องงานเรื่องคนเรื่องทั่วไป
จักต้องยืนให้ได้สง่างาม
๑ ควรพินิจตรึกตรองหาเหตุผล
อย่างแยบยลไม่ทำอย่างบุ่มบ่าม
ถึงตอนนี้ไร้งานทำก็ตาม
แต่ใช่เราเลวทรามนั่นประไร
๑ เพราะเหตุผลเหนือคาดเดาและค้นหา
เหตุใดว่าถูกเลือกถูกผลักไส
เหตุใดว่าต้องเป็นเราต้องทำใจ
ต้องกลับมายืนได้อีกสักครา
๑ พลิกวิกฤตให้เป็นเช่นโอกาส
ทำสิ่งที่มุ่งมาดปรารถนา
ณ.ตอนนี้คงได้มีเวลา
ทบทวนว่าเราต้องการสิ่งใด
๑ จักเรียนต่อหรือหางานใหม่ทำ
คิดขำขำอย่าเครียดกันไปใหญ่
ค่อย ๆ คิดค่อยปล่อยให้เป็นไป
ทุกสิ่งไซร้ต้องดีได้ ... ในเร็ววัน
19 เมษายน 2549 13:35 น.
ไวยากรณ์
ในวันนั้นที่เธอเจอกับเขา
วันที่เราต้องเป็นเพียงแค่เพื่อน
แต่ว่าใจใจนี้ยังย้ำเตือน
ไม่ลืมเลือนดูเหมือนเกินเพื่อนไป
หากคราวใดเห็นเธอเคียงข้างเขา
ใจก้อเศร้าเกินจักทนไว้ได้
อยากตะโกนโห่ร้องบอกเธอไป
ได้แต่เก็บเอาไว้ เพราะฉันกลัว
ไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ
อยากเป็นเพียงเพื่อนได้คอยเล่นหัว
แม้ในใจของฉันจักหมองมัว
เพราะว่าหัวใจนี้อยู่ที่เธอ
คำว่ารักหากเอ่ยบอกเธอไป
กลัวเป็นเพียงคำไรดูเพ้อเจ้อ
หากพูดไปคงไม่ได้พบเจอ
กลัวเธอปล่อยฉันเก้อเหงาเดียวดาย
ยามที่อยู่ใกล้ชิดดูแลห่วง
ใจทั้งดวงอยากเดินหลีกหนีหาย
ยามที่อยู่ใกล้ชิดเคียงข้างกาย
กลัวเธอจักจับได้ในสักวัน
ไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ
จะขอไปอยู่ห่าง ๆ เหมือนเหหัน
จะติดต่อคงมั่นในสัมพันธ์
นะเพื่อนกัน เพื่อนเกลอ เพราะฉันกลัว
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
1234
