ผู้หญิงสีม่วง
คำโบราณขานเล่า..หมาเห่านั้นไม่กัด
กระการทำไม่อาจบ่งวัด..ตัวตนของใครได้
คำพูดจาไม่ไพเราะ..ใช่ชี้เฉพาะความข้างใน
ปากพร่ำพูดออกไป..หามิได้หมายตามนั้น ..
อีกรูปกายภายนอก..ไม่บอกถึงดวงจิต
ถือเอาเป็นความผิด..มาคั่นขีดปิดกั้น
ด้วยรูปชั่วตัวไม่งาม..จึงคุกคามโจษจัน
กล่าวหาให้โศกศัลย์..วัดกันด้วยสิ่งใด ..
ไม่ชอบโกหกตอแหล..ไม่แก่การปลิ้นปล้อน
ดุจคำผู้ใหญ่บ่นสอน..ฟังแล้วกร่อนจนแสบไส้
แต่เจตนาที่อยากสื่อ..เปรียบหนังสือมากความใน
หนึ่งประโยคสิบความเข้าใจ..แล้วแต่ใครจะตีความ ..
เพราะรูปไม่สวย..จึงไม่ร่ำรวยคารมหวาน
คำเขียนที่คนอ่าน..อาจดูเหมือนพาลหยาบหยาม
แต่ไม่เคยทำร้ายใคร..ให้ร้อนไหม้
3769
12
0
หน้าส่วนตัว
