เหมือนจะเป็นสามเหลี่ยมแต่ไม่ใช่ ฐานมนโค้งเกินไปแปลกหนักหนา ต้องโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเศร้าอุรา เฝ้าเสาะหาน้องพี่ไม่มีเลย จะรวมกลุ่มสี่เหลี่ยมเข้าไม่ได้ สามเหลี่ยมไล่เพื่อนพ้องเขามองเฉย ทรงกระบอกยิ่งสะดุดสุดภิเปรย ต้องลงเอยอยู่เดียวเปลี่ยวใจกาย มองรูปทรงตัวฉันฐานไม่ตรง เป็นชิ้นส่วนของวงกลมที่หาย ถ้าตามหาพานพบสบสบาย คงเข้ากันง่ายดายส่วนเติมเต็ม อย่าเพิ่งหยุดความคิดเรื่องค้นหา ตามจนกว่าได้พบประสบเกษม เติมช่องว่างเข้ากันฝันปรีเปรม สุขอิ่มเอมวงกลมครบสมบูรณ์