หากวันนี้พบเจอเธอตรงหน้า
ฉันยังอยากรู้ว่าเธออยู่ไหน
อาจทักทายเหมือนว่าเราห่างไกล
ให้บางคนเข้าใจว่าเย็นชา
ฉันไม่อาจทำตามความรู้สึก
ที่ว้าวุ่นอยู่ลึกลึกเพราะห่วงหา
แอบน้อยใจไปบ้างบางเวลา
จึงหลบหน้าหนีห่างอย่างฝืนใจ
เพื่อนคนหนึ่งแต่งให้มาแบบนี้
หากวันนี้พบเจอเธอตรงหน้า
ฉันจะบอกเธอว่าฉันอยู่ไหน
จะบอกว่าอยู่แคว้นหรือแดนใด
จะบอกด้วยว่าใจใฝ่ถึงเธอ
ไฉนเล่าเจ้าจึงฝืนความรู้สึก
ที่ว้าวุ่นอยู่ลึกลึกรู้สึกเสมอ
จะหลบหน้าไปไหนใจอยากเจอ
หรือจะให้เป็นเพียงเพ้อละเมอไปฯ
เราเลยตอบไปแบบนี้