อย่าบอกว่าฉันควรทำอะไร และอย่าบอกว่าสิ่งไหนถูกหรือผิด เธออาจบอกฉันถึงสิ่งที่เธอคิด แต่ฉันคือฉัน ที่ไม่ผูกติดกับความคิดใคร ต่างคน ต่างมีความแตกต่าง อย่าชวนฉันไปยืนอยู่ตรงกลาง ในเมื่อเธอเองก็ไม่รู้ว่าตรงไหน ระหว่างเธอ ระหว่างฉัน ช่องว่างระหว่างกันห่างเท่าไร ถ้าเธอยังตอบไม่ได้.. แล้วเธอจะเรียกว่าตรงไหนคือตรงกลาง ไม่ต้องพยายามเดินเข้ามาใกล้ เธอไม่จำเป็นต้องเข้าใจฉันทุกอย่าง เธอมีทางที่เธอฝัน.. และฉันก็มีทาง ฟ้าไกล ถนนกว้าง มันไม่จำเป็นที่เราจะต้องเลือกทาง..เดียวกัน