กิ่งโศก
ว่าโอ้เอ๋ย เผยช้ำ ด้วยกรรมแกล้ง
เทพจำแลง แช่งสาป หรือไฉน
ดูรูปลักษณ์ พักตร์พริ้ม แสนพิไล
แล้วนี่ใคร หมายชม โสนนาง
เราเคยเลิศ เพริศพริ้ง ยอดหญิงป่า
พงศ์กุลา ว่างาม ล้ำสล้าง
มวลหมู่ชาย ได้แย่ง ขันแข่งพลาง
บ้างอับปาง บ้างลับ ดับเพราะเรา
โสนน้อย เนื้อบาง ร่างอ้อนแอ้น
เนื้อใช่แน่น นุ่มหนา กุลาเจ้า
ปากแม่นิด จมูกหน่อย ด้วยด้อยเยาว์
โอษอิ่มเคล้า เรากุลา หาเทียมทัน
นี่นะหรือ คือเรือน โสนน้อย
เคหาสเล็ก กระจ้อยร่อย ด้อยกว่าฉัน
เป็นเรือนจาก กระท่อมใหญ่ จากไผ่ตัน
ย่อมแข็งขัน มั่นคง กว่าเรือนน้อย
แล้วทำไม ใยเล่า เขาไม่เห็น
กุลาแพ้ แม่เนื้อเย็น เช่นด่างพ
4597
27
0
หน้าส่วนตัว
