ทรายกะทะเล
อันความ เมตตากรุณาปราณี
จะมีใครมาบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราไลสู่แดนดิน
อีนเมืองแมนแคว้นถิ่นดินไทยนี้
ผู้น้อยผู้ใหญ่มากมีใจถวิล
เดินทางสายกลางพลางกราบพระดั่งอาจิณ
สุดจะผินโผไปไหนให้ยากเย็น
เสียงไพเราะ จากน้ำไหลจากที่สูง
ดูนกยูงเดินดินบินให้เห็น
เป็นวงใหญ่ร่ายล้อมกันวันเพ็ญ
ดุจดั่งเป็นสรวงสวรรค์บนพื้นดิน
มีเมฆหมอกยามเช้า บางบางเหลือบ
แดดอ่อนเกือบแทรกซ้อน พรถวิล
ความอบอุ่นยามเช้ากลับมาชิน
ให้ได้ยินเสียงแว่วธรรมชาติงาม
อันมนุษย์สุดเลือกเกิดแทบไม่ได้
ควรมีเมตตาสัมผัสบ้างให้ไต่ถาม
เห็นยาย คนแก่มาขายของตามข้างทาง
น้ำตาพลางทำทานให้เงินไป
ยาย
7072
2
0
หน้าส่วนตัว
