แม่จิตร
โคมจันทร์ส่องสว่างดาวพร่างแพร้ว
หริ่งหรีดแว่วบรรเลงบทเพลงป่า
คืนนี้สวยยามมองชมท้องฟ้า
ตระการตาทะเลดาวพราวระยับ
บนยอดเขาที่เราอยู่ยิ่งรู้สึก
ความล้ำลึกธรรมชาติประดาประดับ
โอ้ลมเอยวเนจรมาต้อนรับ
ได้พบกับความชุ่มชื่นระรื่นเย็น
นั่นสายหมอกเร่ร่อนไปนอนไหน
เมื่อคบไฟหิ่งห้อยคอยส่องเห็น
ระหว่างเรารำพึงใต้จันทร์เพ็ญ
ฤๅรอเป็นน้ำค้างท่ามกลางไพร
ท่ามกลางแสงโคมจันทร์
ระหว่างคืนเงียบงันบ้างหวั่นไหว
จึ่งคิดเขียนกาพย์กลอนสะท้อนใจ
สะท้อนความเป็นไปนัยผลงาน
สะท้อนความสุนทรีย์กวีศิลป์
เพื่อหลั่งรินหัวใจไม่ฟุ้งซ่าน
ปล่อยอารมณ์อัตตาบัญชาการ
เรียงร้อยผ่านอักษรชะอ้อนคำ
ยิ่งดึกดื่นคืนนี้ม
1482
3
0
หน้าส่วนตัว
