*** โลกมืดในใจ *** ไม่มีแสงไม่มีสี...ไม่มีเสียง เหลือแต่เพียงความรู้สึกเบื้องลึกหลอน ไม่มีแววเวทนา..เอื้ออาทร มืดสนิทแน่นอนเป็นฉะนั้น ฝันสูง ใฝ่สูง ไม่สุดสิ้น ลืมหมดสิ้นคำหมิ่นจะมีหยัน เมื่อสิ้นสุดดุจดวงตะวันวัน แหลกลงนิจนิรันดร์สลายลับ โลกสวยด้วยเสียงและแสงสี มาบัดนี้ถึงทีโลกก็ดับ ทุกสิ่งอย่างแตกแยกและย่อยยับ มืดอยู่กับโลกมืดในหัวใจตน .................... ...โลกมืดวันนี้ เขียนกวีได้เพียงเท่านี้...ดีแล้ว