ฝากฝัน
โอ้ดึกดื่นคืนหม่นต้องทนหมอง
นั่งเหม่อมองหมอกพรายกรายภูผา
เป็นคลื่นพลิ้วริ้วแสงแห่งดารา
ยิ่งโหยหาอาลัยห่วงใยเธอ
เจ้ารับรู้อยู่ไหมใจดวงนี้
คือใจที่พลีให้ได้เสมอ
ยามเหินห่างร้างไกลมิได้เจอ
ยังละเมอเผลอใจอยู่ไม่วาย
หนาวลมหนาวดาวลาจากฟ้ากว้าง
ยิ่งอ้างว้างระหว่างใจไม่ห่างหาย
ป่านฉะนี้มีใครไหมข้างกาย
หรือเดียวดายคล้ายกันนับวันคอย
น้ำค้างหนาววาวหวามเมื่อยามสาง
เป็นหยดพร่างวางเด่นดั่งเส้นสร้อย
ตะวันทาบฉาบเม็ดดั่งเพชรพลอย
หัวใจหงอยสุดเหงาใต้เงาตรม
หากมีเจ้าเคล้าคู่อยู่เคียงข้าง
หยุดอ้างว้างร้างทุกข์คงสุขสม
แม้น้ำค้างพร่างพรายหนาวสายลม
ความระทมตรมใจไหนเลยมี
สัญญารักจัก
1685
8
0
หน้าส่วนตัว
