สุนัขโซ ตัวหนึ่ง ซึ่งท้องแก่ มีบาดแผล ผิวกาย อยู่หลายแห่ง เดินหลบหลบ เลี่ยงเลี่ยง เยี่ยงระแวง ดูอ่อนแรง เหนื่อยล้า น่าเห็นใจ ฉันยืนมอง ตรองตรึก นึกสมเพช จึงยื่นเศษ เนื้อไก่ ในมือให้ แล้วลูบหัว ปลอบว่า อย่าไปไกล เช้าวันใหม่ จะมารับ กลับไปเลี้ยง นางสุนัข เปรอะเปื้อน เหมือนแสนรู้ พลันยกหู ชูตั้ง ฟังน้ำเสียง ดุจเข้าใจ ความหมาย ในสำเนียง ซบลงเยี่ยง คำนับ ตอบรับความ รุ่งอีกวัน ฉันย้อนมา หาที่เก่า มันเห็นเข้า ก็วิ่งรี่ อย่างผลีผลาม มานัวเนีย ใกล้ชิด หมายติดตาม พยายาม ตะกาย ขึ้นท้