J&J
นานมาแล้วที่มนุษย์เรามุ่งแต่แสวงหา
ไม่รู้ว่าเราจะแสวงหาไปทำไมให้มันวุ่นวายร้อนรน
หลงอยู่กับความละโมบโลภมาก...ไม่รู้จักคำว่าเพียงพอ
เวียนว่ายอยู่ในวังวนแห่งความลุ่มหลง...กิเลสตัณหา...ราคะ
โดยลืมไปว่า...สุดท้ายเราก็เหลือเพียงแค่เถ้าถ่าน
กับวิญญาณที่ล่องลอย...ไม่รู้จะไปอยู่ในที่แห่งหนใด
หยุดเถิดหยุดความโลภ...ความอยากได้ใคร่ดีจนเกินไป
ถ้าหากว่าทำได้...มนุษย์เราจะไม่มีความเดือดร้อนวุ่นวาย
ไม่มีการแก่งแย่งชิงดีกัน...เหมือนเช่นที่เป็นอยู่
โลกอันบูดเบี้ยวใบนี้คงจะสวยงามน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ
คุณว่าอย่างนั้นมั้ยล่ะ?
835
2
0
หน้าส่วนตัว
