***คืนหนึ่ง ณ วันนี้*** ชีวิต ณ วันนี้เป็นเพียง *ซาก* เศษเดนกากของสังคมอันขื่นขม คนเพรียบพร้อมสังคมย่อมกล่าวชม ใครจะขื่นจะขมก็ช่างมัน ตาเริ่มปรือสมองล้ายานอนหลับ หลังมือซับปาดน้ำตาสองแก้มฉัน จะต้องร้องสะอื้นไห้ทำไมกัน หรือจะฝันให้ใครนั้นเขาเห็นใจ ก่อนจะปิดตาหลับ..ฝีปากแย้ม เยาะชีวิตจึงแต่งแต้ม..ในโลกฝัน ได้พบเขาในความฝัน..ชั่